พอดีที่ผมสงสัยคือ ตั้งแต่สมัยที่ผมเรียน อยู่ที่โรงเรียนค่อนข้างดังแห่งหนึ่ง ครูที่นั้นมักจะสอนและปลูกฝัง ว่า การที่เรียนเรียนไม่เก่ง สอบได้คะแนนน้อย มันเป็นการแสดงว่าเราโง่ไร้ศักยภาพ และจะการเป็นพวกขี้คอก เป็นชนชั้นที่ 2 จองสังคมเหม่อนพวก
จัณทาน ในอินเดีย ขนาดเราทำผิดข้อหาได้คะแนนน้อย ยังต้องโดนครูตีเพราะแสดงว่าเราโง่ ต้องโดนตีให้หายโง่ สมมุติว่าเราได้ 30เต็ม 50 จะโดนปลูกฝังว่าให้ตอบว่าพอดีป่วย หรือ ขี้เกียจอ่านหนังสือ ดีว่าบอกว่าพยามแล้วแต่ได้แค่ 30 เต็ม50 เพราะนั้นจะเป็นการบอกว่าตัวเองโง่ และคนรอบข้าง แม้กระทั้งคนไม่รู้จักจะรุมเกียจเรา แบบเราเป็นตัวเชื้อโรค หรือ โรคเรื้อนอะไรสักอย่าง
แต่ถ้าเราเรียนเก่ง ต่อให้เราทำอะไรไม่เข้าท่า ไม่ถูกกาละเทศะ เข้าสังคมไม่เป็น มองคนไม่ออกสังเกตุคนไม่เป็น อวดฉลาด หรือ เป็นออทิสติกเลย ท่าเราเรียนเก่งสักอย่างคนก็จะชื่นชอบเรา ไม่เหมือนคนที่เรียนไม่เก่งต่อให้เป็นคนดี คนก็จะรังเกียจอยู่ดี
พอดีพวกครูเค้าปลูกฝังมาแบบนี้ อ่ะครับ ผมเองก็แยกแยะไม่ค่อยออกด้วย (พอดีมีปัญหาเรื่องการแยกแยะอ่ะครับ) จบออกมาสู่วัยทำงานแล้วมันเหมือนเข้าสังคมไม่ค่อยนิดๆ ได้ยังไงไม่รู้อ่ะครับ ไม่รู้ที่ครูเค้าสอนมันถูกต้องหรือเปล่าในมุมมองจองคนในสังคมอ่ะครับ
การที่เราโง่เรียนไม่เก่ง มันเป็นเรื่อง ผิดบาปมากๆเลยเหรอครับ
จัณทาน ในอินเดีย ขนาดเราทำผิดข้อหาได้คะแนนน้อย ยังต้องโดนครูตีเพราะแสดงว่าเราโง่ ต้องโดนตีให้หายโง่ สมมุติว่าเราได้ 30เต็ม 50 จะโดนปลูกฝังว่าให้ตอบว่าพอดีป่วย หรือ ขี้เกียจอ่านหนังสือ ดีว่าบอกว่าพยามแล้วแต่ได้แค่ 30 เต็ม50 เพราะนั้นจะเป็นการบอกว่าตัวเองโง่ และคนรอบข้าง แม้กระทั้งคนไม่รู้จักจะรุมเกียจเรา แบบเราเป็นตัวเชื้อโรค หรือ โรคเรื้อนอะไรสักอย่าง
แต่ถ้าเราเรียนเก่ง ต่อให้เราทำอะไรไม่เข้าท่า ไม่ถูกกาละเทศะ เข้าสังคมไม่เป็น มองคนไม่ออกสังเกตุคนไม่เป็น อวดฉลาด หรือ เป็นออทิสติกเลย ท่าเราเรียนเก่งสักอย่างคนก็จะชื่นชอบเรา ไม่เหมือนคนที่เรียนไม่เก่งต่อให้เป็นคนดี คนก็จะรังเกียจอยู่ดี
พอดีพวกครูเค้าปลูกฝังมาแบบนี้ อ่ะครับ ผมเองก็แยกแยะไม่ค่อยออกด้วย (พอดีมีปัญหาเรื่องการแยกแยะอ่ะครับ) จบออกมาสู่วัยทำงานแล้วมันเหมือนเข้าสังคมไม่ค่อยนิดๆ ได้ยังไงไม่รู้อ่ะครับ ไม่รู้ที่ครูเค้าสอนมันถูกต้องหรือเปล่าในมุมมองจองคนในสังคมอ่ะครับ