อายุมากตกงานไม่มีที่อยู่ สิ่งที่เจอจาก ศ.คุ้มครองคนไร้ที่พึ่ง ความหวัง ศรัทธา กัย ความเป็นจริง
ก่อนอื่น ผมขอกราบขอโทษทุกๆคนที่เคยให้คำแนะนำ ช่วยเหลือ ในทุกๆเรื่อง ตลอดเวลาเกือบ10วันที่ผ่านมา ผมขอโทษที่ทำให้ความช่วยเหลือทุกอย่างเหมือนหมดความหมายเพราะเลือกที่จะเดินออกมาจาก ศ.คุ้มครองคนไร้ที่พึ่ง ในคืนนี้ ผมเข้าพักที่ ศูยน์ 2วัน2คืน เจ้าหน้าที่แทบทุกคนพูดจาดี มีความอารี มีน้ำใจ แต่วันนี้ คืนนี้ มี เจ้าหน้าที่คนหนึ่ง สื่อสารคำพูดไม่เจ้าใจ แล้วเจ้าหน้าที่คนนั้น ใช้วาจาแบบ ทรามมาดกับผม ผมอายุ57เจ้าหน้าที่อายุไม่เกิน30ต้น ชี้หน้าด่าว่า ต่อหน้าคนที่เข้าพักที่ศูยน์ ต่อหน้าเจ้าหน้าที่ด้วยกัน ผมพยายามชี้แจง มีเจ้าหน้าที่ท่านอื่นมาบอกขอโทษแทนโดยให้เหตุผล ว่า เจ้าหน้าที่เหนื่อยถึงแสดงกิริยาอย่างนั้น ผมลำบาก ผมไม่มีที่อยู่แต่อย่างเดียวที่ยังเหลืออยู่คือศักดิ์ศรีความเป็นคน ผมอายุขนาดนี้ให้เด็กมายืนชี้หน้าด่าแล้วยังต้องทนอยู่คงไม่ได้ ผมเลือกที่จะออกมาเลยตอน3ทุ่มกว่า ขณะที่เจ้าหน้าที่ท่านอื่นมาขอโทษห้ามไม่ให้ออก บอกอย่างน้อยจะไป ก้อไปเช้า ให้พักอีกคืนก่อน คนที่ด่าผม พูดแทรกขึ้นมาว่า ไปเลย ถามหน่อยครับเป็นคุณจะอยู่ต่อหรือเปล่า ศ.คุ้มครองคนไร้ที่พึ่ง เป็นเหมือนความหวังของหลายคนในสภาพที่เราเจอกันตอนนี้ หลายคนป่วย ตกงาน ไม่มีที่ไป แต่ไม่ใช่เราต้องทนให้ย่ำยี ความเป็นคน เจ้าหน้าที่ในคืนนี้ที่อยู่ในเหตุการณ์ จะเลือกที่จะปกป้องพวกพ้อง ก้อเป็นสิทธ์ของพวกคุณ วันนี้เรื่องเกิดกับผม ผมมีแรงที่จะเดินออกมา ถ้าเกิดกัยคนที่ป่วย ที่ช่วยตัวเองไม่ได้ คนพวกนั้นต้องทนให้ คนแบบนึ้ด่าว่า เอา หรือไง อยากฝากบอกแค่สั้นๆ เวรกรรมมีจริง วันข้างหน้าถ้าสิ่งที่คุณทำไปเกิดกับพ่อ แม่คุณ คุณจะเข้าใจความรู้สึกผมในวันนี้ ผมกราบขอโทษ ทุกคำแนะนำ ทุกการช่วยเหลือที่หวังจะให้ผมได้งาน ได้มีที่อยู่ ได้สู้ต่อ ผมขอโทษจริงๆที่ถ้าไม่ไหวขอตายแบบยังมีค่าความเป็นคนเหลืออยู่ กราบขอบคุณทุกๆคนและขอโทษอีกครั้งที่ ทำให้สิ่งที่พวกท่านเคยช่วยเคยแนะนำ ดูสูญเปล่า ขอโทษจริงๆครับ
อายุมากตกงานไม่มีที่อยู่ สิ่งที่เจอจาก ศ.คุ้มครองคนไร้ที่พึ่ง ความหวัง ศรัทธา กัย ความเป็นจริง