จริงๆแล้วตัวเราเองก็เพิ่งจะย้ายมาอยู่กับแม่ได้ 4 ปี ตอนนี้เองเราก็อายุ 16ปีแล้ว ตอนที่มาอยู่ช่วงเเรกๆเขาก็ดีกับเรานะ พอเรายิ่งโตยิ่งโตเขาก็เริ่มเข้มงวดกับเรามากขึ้น ส่วนตัวเราเองเป็นคนกลัวแม่ ยอมเชื่อฟังและจะไม่เถียงกับผู้ใหญ่ เรารู้ตัวเองว่าเราเคยทำผิด คือทำผิดครั้งเเรกของเราเองก็คือ สอบเสร็จแล้วไม่ยอมกลับบ้านเราไปเล่นน้ำกับเพื่อนเเล้วกลับบ้านช้า ก็คือ บ่ายสามนะ กลับมาเราก็โดนตียกใหญ่เลย รู้เเหละว่าผิด ต่อมาๆเราเองก็เริ่มโต เลยแอบมีแฟนครั้งเเรก คบกันได้ 3เดือนแต่ไม่เคยแตะเนื้อต้องตัวกันเลยนะ เเม่จับได้ก็ให้เลิก เราก็เลิก จนตอนนี้เราก็ไม่คิดเรื่องมีแฟนอีกเลย ส่วนเรื่องการเรียนเราก็อยู่ในระดับต้นๆตลอด ประมาณ 3.9  เวลาเกรดเราตก เขาก็บอกเราว่าไม่ตั้งใจเรียน เคยตกครั้งหนึ่ง ประมาณ3.73 ก็ตกเยอะเลยเเหละ ตอนนี้เราก็ม.ปลายเเล้ว ชีวิตม.ปลายของเด็กห้องวิทย์-คณิต อ่านะ มันก็จะวุ่นๆหน่อย เราเองตั้งแต่ครั้งนั้นที่ทำผิด เราก็ไม่เคยคิดจะออกไปเที่ยวกับเพื่อนอีกเลย ตอนนี้เองเรารู้สึกว่าเราเริ่มโตแล้ว อยากหาเงินนะ แต่เขาไม่ยอมให้เราทำงานเขาบอกเเค่ว่าเรียนให้รอดก่อนเถอะ ค่อยหาเงิน คือตั้งเเต่หยุดเรียนเพราะโควิด19 ไปหลายวัน
ชีวิตช่วงนั้นคือ ต้องเรียนออนไลน์ทุกวันเลย การบ้านนี่ก็มาทุกเวลาเลยไม่หยุไม่หย่อน ครูคงกลัวว่าเราว่างแน่เลย ขนาดตีสามยังลุกขึ้นมาสั่งงานได้เลย ชีวิตช่วงนี้คือปวดตับสุดๆ การบ้านเราเยอะใช่ไหม เราเองก็ไปทำการบ้านกับเพื่อนบ่อยขึ้น จากประมาณ 20กว่างาน ตอนนี้เหลือ 8 งานเเล้ว เรื่องที่เราเสียใจมากในวันนี้คือเราไปทำการบ้านที่บ้านเพื่อน เราก็บอกับเเม่เเล้วนะ แต่เราดันกลับเย็นไปหน่อย เรากลับมาถึงประมาณ 6 โมงเย็น เลยโดนเเม่ตีอีกเเล้ว โดนถามว่า เป็นนักเรียนต้องกลับบ้านเย็นขนาดนี้เลยหรอ นักเรียนต้องกลับบ้านกี่โมงห้ะ บราๆๆๆๆๆ
 คือเราเองก็อิจฉาเพื่อนตัวเองน่ะ ที่สามารถออกไปเที่ยวเล่นข้างนอกได้แบบไม่ต้องกังวลอะไร แต่เราเองแค่ออกไปทำการบ้านกับเพื่อนก็เเค่นั้น เเต่กลับทำไม่ได้ เราอิจฉามากๆมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆจริงๆๆๆๆๆ
เราเเค่ระบายเฉยๆนะ