คือเรื่องนี้มันเป็นเรื่องของเราตอนอยู่ประถมค่ะตอนนั้นเราอยู่โรงเรียนเอกชนใกล้บ้าน เข้าเรื่องเลยคือครูคนนี้เป็นครูสอนอังกฤษค่ะเรารู้สึกว่าเขามักจับผิดเราตลอดเวลาเลยค่ะไม่ว่าจะตอนเรียนในคาบของเขาหรือตอนเราอยู่นอกเวลาเรียนของเขามีหลายเหตุการณ์มากที่ทำให้เราคิดว่าเราโดนครูคนนี้เกลียดแน่ๆเลยเราของยกสองเหตุการณ์ที่เรารู้สึกว่ามันไม่โอเคกับเรามากๆมาแล้วกันนะคะ เหตุการณ์แรกคือตอนนั้นเรากำลังรอพี่ชายมารับกลับบ้านค่ะแต่ว่าเพื่อนพี่มารับแทนเราก็รู้จักพี่คนนี้นะคะครูสอนอังกฤษคนนี้ก็รู้จักค่ะเพราะพี่คนนี้เป็นศิษย์เก่าของโรงเรียนนี้ตอนเรากำลังจะขึ้นรถครูคนนี้ก็มาทักเราค่ะว่าใครมารับ เราก็บอกว่าเพื่อนพี่ค่ะเพื่อนของพี่ก็ทักครูว่าจำได้รึป่าวครูก็ทำท่าว่าจะจำไม่ได้แล้วก็เดินขึ้นตึกไปค่ะพอวันต่อมาคาบโฮมรูมครูคนนี้มาห้องเราแล้วพูกกับครูประจำชั้นเราเรื่องที่เรากลับบ้านกับเพื่อนพี่แต่ครูคนนี้พูดเหมือนกับว่าเราให้ผู้ชายมารับมันทำให้ครูประจำชั้นเราโทรหาผู้ปกครองให้มาพบกลายเป็นเรื่องใหญ่ไปเลยในตอนนั้นเพื่อนในห้องก็ตกใจว่าเราไปทำอะไรมาถึงโดนเรียกพบเราก็บอกกับทุกคนรวมถึงครูประจำชั้นเราว่าเมื่อวานเพื่อนพี่เรามารับค่ะไม่ใช่ผู้ชายที่ไหนตอนนั้นเรารู้สึกแย่มากทั้งอายและโกธรมากที่ครูคนนี้พูดอะไรที่ทำให้เราดูแย่ เหตุการณ์ที่สองเกิดในคาบเรียนของครูคนนี้เลยค่ะโดยที่ก่อนที่ครูจะสอนเขาจะเขียนศัพท์อังกฤษบนกระดานแล้วให้เราเปิดหาให้ดิกเชินเนอรี่ใครหาไม่เจอภายในเวลาที่ครูกำหนดจะโดนตีมือค่ะซึ่งตอนนั้นเราเปิดเจอเราเลยไปเข้าแถวคนที่เปิดเจอแต่พอถึงคิวเราที่ต้องตรวจว่าเราเปิดเจอนะครูเขาก็โวยขึ้นมาว่าเธอโกงใช่ไหมเราก็ถามกลับไปว่าโกงอะไรคะเขาก็โวยวายว่าฉันไม่ได้ตาบอดนะฉันเห็นที่เธอให้คนที่เปิดเจอก่อนเปิดให้เราปฏิเสธหัวชนฝาเลยว่าเราไม่ได้โกงแต่ครูเขาก็ใช้มือตีแขนเราแรงมากแล้วไล่ให้เราไปอยู่กับกลุ่มที่เปิดไม่ทันแล้วโดนตีมืออีกรอบตอนนั้นเราก็ไม่กล้าที่จะสู้กลับเพราะเรายังเด็กมากเราเอาเรื่องนี้ไปบอกพ่อเราเขาทำได้แค่ปลอบเราว่าเรื่องแค่นี้เองแต่ตอนนั้นจนถึงตอนนี้เรารู้สึกมันใหญ่เกินกว่าที่เด็กประถมควรเจอมากค่ะเราเลยเอาเรื่องนี้ไปบอกกับย่าเราท่านโมโหมากที่รู้ว่าเราโดนอะไรมาวันต่อมาท่านเลยมาโรงเรียนกับเราแล้วเข้าไปติดต่อผอ.เรื่องครูคนนั้นเลยค่ะย่ากับครูคนนี้และผอ.นั่งเคลียร์กันในห้องให้เรารออยู่ข้างนอกหลังจากวันที่ย่าเราเคลียร์เรื่องนี้ครูคนนี้ก็ไม่วอแวกับเราอีกเลยค่ะมีพูดแซะในห้องบ้างแต่เรารู้สึกใช้ชีวิตง่านขึ้นมากจนขึ้นม.ต้นเราก็ไปสอบเข้าโรงเรียนอื่นค่ะ(หลุดพ้นจากครูคนนั้นสักที^_^)ตอนนี้ครูคนนั้นย้ายไปสอนที่โรงเรียนอื่นในต่างจังหวัดแล้วค่ะและเราหวังว่าจะไม่เจอครูคนนั้นอีก มันมีเรื่องทำนองนี้อีกเยอะมากกับครูคนนี้แต่สองเรื่องนี้เรารู้สึกมันกระทบจิตใจเรามากๆเลยเอามาเล่าค่ะ ปล.ครูคนนี้ทำให้เรากลัวการเรียนอังกฤษไปพักใหญ่เลยโชคดียังมีครูดีๆที่ทำให้เรากลับมาเรียนได้อย่างสนุกเหมือนคนอื่นๆได้