ผมมาจากบ้านนอกมาเรียนตต่อปวสในเมื่องครับ  อยู่ได้ 8เดือนเเล้วผมยังไม่สนิกกับใครเลย
ส่วนมากผมก็ทำไรคนเดียว บางวันก็โชคดีที่ผม มีเพื่อนชวนไปบางวันก็ไม่มีผมมันยังไงไม่รู้มีคนชวนชอบไป555
ถึงเเม้จะไม่ได้สนิกกัน  กลับมาผมมาหอมีความรู้สึกไม่อยากกลับเพราะเหมืยนผมอยู่คนเดียวจริงๆจะเล่าบรรยากาศของหอก่อน
ตอนที่ผมมาเช่าหออยู่มีครู โรงเรียนชื่อดังเเถวนั้นกับเเม่บ้านมาเเนะนำห้องเเต่เริ่มอยู่วันเเรกผมรู้สึกเหมืยนหอล้างยังไงไม่รู้
ชั่นเเรกจะมีห้องรับเเขก รับลูกค้า ผมเห็นห้องถูกล็อกไว้เเบบว่าจะไม่อยู่เเล้วล็อกไว้หลายชั่นมากจนหน้ากลัว
ประตูทางเข้าไปชั่น1 เป็นบันไดครับ  ประตูต้องใช้คีย์ ในการเข้า ทางเดินบันไดก็เหมืยนหอปกติไม่ได้หน้ากลัวอะไรมีบางวันผมเลิกค้ำ
กลับมาดึกๆ ผมเเปลกใจว่าทำไมเขาไม่เปิดไปคือมืดมากๆ เเล้วเเม่บ้านผมเห็นมาทุกวันอาทิตย์เเละศุกข์มาทำความสะอาดหอ  
มันเหมืยนหอร้างคือ ไม่มีคนอยู่คือเห็นกลับตาเป็นๆคือไม่มีครับเคยได้ยินเสียงคุยกันเสียงเดินเสียงรถเข้ามาในหอ เเต่ก็เเค่นั้น
มีวันหนึ่งผมลืมกุญแจไว้หน้าห้องมีผู้ชายใจดีมาเคาะประตูมาเตื่อนยังดีที่ผมเห็นว่ามีคนตอนเเรกๆหลอนนึกว่าผี  
ผมก็กล่าวขอบคุณพี่เขาไปครับ เเต่ในใจผมมีคำถามเเละคิดว่าพี่เขาหน้าจะรู้ เลยถามไปหลายเรื่องเลย
1. เจ้าของของไปไหนทำไมไม่ค่อยเห็น ไหนจะเเม่บ้านอีก
2.ห้องรับเเขกทำไมต้องต้องล็อกหลายชั่น
3.ทำไมไม่เปิดไฟทางเดิน
4. มีคนอยู่ไหมทำไหมไม่เห็น
ผมเเปลกใจมากเลยครับพี่เขาบอกว่าถามเหมืยนคนอื่นๆที่ย้ายเข้ามาอยู่ก่อนผมเลย
มีเขาก็ไล่ๆ ไปตอบที่ละข้อ
1. เจ้าของของไปไหนทำไมไม่ค่อยเห็น ไหนจะเเม่บ้านอีก
=   เจ้าของเขาเป็นครู เเต่ไม่ได้ทำงานที่นี้ เขาทำงานที่ อุบลเวลามีคนเช่าห้องก็ต้องนัดล่วงหน้าหลายวัน   เเม่บ้านพี่ก็ไม่รู้ 
คงเห็นว่าไม่ค่อยมีคนอยู่มั้งเลยไม่ได้มาทุกวัน
2.ห้องรับเเขกทำไมต้องต้องล็อกหลายชั่น
= เมื่อ 1-2 ปีที่เเล้ว มีโจรงัดเข้ามาตำรวจจับได้เป็น คนที่พักอาศัยหอนี้เป็นเเฟนเขา  คนที่เเจ้งความตอนนั้นเป็นเเม่บ้าน
เพราะครูเขาติดธุระะเลยมาไม่ได้
3.ทำไมไม่เปิดไฟทางเดิน
= เรื่องนี้คงต้องถามเเม่บ้าน เพราะเขาดูเเลทุกอย่าง เเต่พี่ว่าหน้าจะเพราะ เขาไม่ได้ดูเเลทุกวันเลยคิดว่าไม่ต้องเปิดไฟก็ได้มั้ง
เเต่พี่ก็เปิดไฟทุกครั้งนะ ถ้าพี่ไม่ติดธุระ  เพราะจะช่วยคนอื่นได้ด้วย
4. มีคนอยู่ไหมทำไหมไม่เห็น
= ที่นี้ก็พอมีคนอยู่บ้านนะเเต่ส่วนใหญ่อยู่คนเดียว เเล้วไม่ค่อยได้ออกไปไหน 
ผมหมดคำถามเเล้ว  หลังจากนั้นอีก 2-3วัน  ผมก็พอเห็นคนบ้างครับ
เเต่ส่วนใหญ่ก็อยู่นเดียวเหมืยนพี่เขาว่า
ทำไมผมเรียกเขาว่าพี่เพราะใส่ชุดวิลัยที่ผมเรียนที่เดียวกันผมเลยคิดว่าเป็นรุ่นพี่
เมื่อ 2 เดือนที่เเล้วพี่เขาพึงย้ายออกไปครับ ไม่รู้ด้วยเหตุผลอะไร
เเละตอนนี้ผมเรียนออไลน์เเล้วต้องอยู่คนเดียวทั้งวันผมก็เหงานะเเละคิดว่าต้องออกไปด้านนอกบ้าง
เพราะตลอด8เดือนผมอยู่เเต่ในห้อง  มีเเค่ไปเซเว่นซื้อกับข้าวเเค่นั้น ส่วนเรื่องไปทางเดินผมเปิดเองตลอดทุกวัน
เเต่หน้าเเปลกคือตตั้งเเต่วันนั้นที่เจอพี่เขาผมก็ไม่เจออีกเลย จนกระทั้งวันที่ผมได้ยินเสียงมีคนย้ายของ
 เเต่มีเรื่องเเปลกๆระหว่าง นั้นคือ ห้องพี่เขาจะอยู่ตรงข้ามผมเลย  บางวันผมได้ยินเสียงเคาะประตู  
บางครั้งผมซื้อของเสร็จกลับห้องผมได้ยินเสียงเหมืยนมีคนวิ่งมาจากห้องข้างๆผสมกับเสียงเท้าคนเเละเสียงเคาะประตู
ที่ดังออกมาจากข้างนอกเเต่ผมหันกลับไปดูเเต่ไม่เห็นใครเลย   
(ยาวหน่อยนะครับเป็นเรื่องเเปลกๆที่ผมอยากเเชร์ผมยังงอยู่ว่าพี่คนนั้น มีตัวตนจริงๆไหม)
ที่ผมบอกว่าพี่เขาย้ายออกผมเดานะครับเพราะเสียงมันดังมาจากห้องตรงข้ามผม