สวัสดีค่ะ เราอายุ 28 ปี อยู่ในวัยทำงาน ตอนนี้เราไปไม่เป็นเลยคบกับแฟนมา2ปี เขาดีกับเราทุกอย่าง ทุกอย่างคือทุกอย่างจริงๆ ไม่มีวี่เเววว่าโดนทิ้งเลย แฟนเราเป็นคนเวียด วันนี้เค้าบอกความรู้สึกเค้าไม่เหมือนเดิม เราเลิกกันเถอะ เค้าบอกเราโอเคทุกอย่างไม่มีข้อเสียเลย เป็นเค้าเองที่ไม่เหมือนเดิม เรามีเหตผลในหัวเราสารพัด เค้าบอกเลิกเราทั้งน้ำตา บางคนบอก เค้าบอกเลิกเราเพราะทางบ้านเรามีกดดันเรื่องแต่งงาน หรือบางผลบอก เค้าอยากให้เราไปเจอคนที่ดีกว่า แต่ไม่ว่าเหตผลอะไร เเต่มันทันทรมานมากเลยค่ะ เราช็อคเราช็อคมาก เราร้องให้ทั้งคืน ตื่นตอนเช้าตาบวมมาก อายที่ทำงานเลยขอลาครึ่งเช้า เราไม่คิดเลยว่าจะมีวันนี้ มันทรมารมาก
เราเป็นคนสวยสตรองมาก เป็นคนเก่งมาก ในสายตาใครต่อใคร ตอนนี้เรา อ่อนแอจนไปไม่เป็นเลย
ตอนนี้รู้สึกจุก เจ็บ ช็อค บอกไม่ถูก มันทรมารมาก เค้าไม่เคยรักเราหรอ
เรารู้หมดว่าต้องทำไง ต้องทำใจ ต้องยอมรับ ต้องไปทำงานต้องหาเงิน ต้องรักตัวเอง แต่ตอนนี้ สมองกับหัวใจมันตีกัน หัวใจมันช้ำมันเจ็บ สมองบอกให้เข้มเเข็งสู้ๆ
การอกหักในวัยทำงานนี้มันทรมานมากเลยนะคะ
โดนแฟนบอกเลิก ด้วยเหตผลที่ว่าหมดรักเราเเล้ว โดยทีไม่มีลางสังหรณ์อะไรเลย
เราเป็นคนสวยสตรองมาก เป็นคนเก่งมาก ในสายตาใครต่อใคร ตอนนี้เรา อ่อนแอจนไปไม่เป็นเลย
ตอนนี้รู้สึกจุก เจ็บ ช็อค บอกไม่ถูก มันทรมารมาก เค้าไม่เคยรักเราหรอ
เรารู้หมดว่าต้องทำไง ต้องทำใจ ต้องยอมรับ ต้องไปทำงานต้องหาเงิน ต้องรักตัวเอง แต่ตอนนี้ สมองกับหัวใจมันตีกัน หัวใจมันช้ำมันเจ็บ สมองบอกให้เข้มเเข็งสู้ๆ
การอกหักในวัยทำงานนี้มันทรมานมากเลยนะคะ