คือเราเป็นคนที่เห็นอะไรรอบๆกายเรา มีตำหนิไม่ได้เราจะรู้สึกทนไม่ได้และหงุดหงิด เช่น

เสื้อผ้าของเราถ้ามีรอยด้าย หรือเป็นรูเพียงรูเดียว หรือเลอะ เราจะรู้สึกหงุดหงิด และไม่อยากจะใส่มันอีกเลย ละไม่ต้องการเก็บไว้ด้วย
ถ้าทานข้าวข้างนอกเสื้อผ้าเลอะอาหารสักนิดนึงเราก็ทนไม่ได้จะต้องวิ่งไปซักในห้องน้ำทันที
เครื่องสำอางค์เราที่ใช้อยู่ ถ้าปลอกมันลอก ตัวหนังสือลอก เรากะจะไม่อยากใช้มันอีก 
เคสโทรศัพท์ที่เรามันเป็นรอยนิดหน่อยเรากะจะอยากโยนทิ้งเลยคือไม่อยากใช้มันเเล้ว

แบบนี้เป็นต้นอะค่ะ คือเรารับไม่ได้กับอะไรพวกนี้ไม่ใช่แค่สามอย่างนี้ ทั้งๆที่เรารู้ว่า สิ่งเหล่านี้ไม่ได้มีผลต่อการใช้งาน และเราก็เข้าใจว่าของใช้วันนึงมันกะพังต้องลอกต้องแปรสภาพ แต่รู้สึกตัวเองเป็นโรคจิตกันสิ่งเหล่านี้มาก

มีใครเป็นแบบเราไหมคะ เเล้วเราควรจะแก้ยังไง

*ปล.หากเราแท็กไม่ถูกห้องต้องขออภัยด้วยนะคะ