ตกงานช่วงโควิด จำเป็นต้องกลับมาตั้งหลักที่บ้านเกิดก่อนสักพัก บ้านซึ่งเราไม่ได้อยู่มาเกือบ 20 ปี
เมื่อก่อนทำงานกรุงเทพฯ กลับมาเยี่ยมบ้านเดือนละไม่เกิน 2 ครั้งๆละไม่เกิน 2 วัน (ยกเว้นเทศกาลนานหน่อย)

ชีวิตที่ต่างคนต่างอยู่ ดูแลกันบ้างยามเจ็บป่วย ส่งเงินมาให้ใช้ตลอด ก็พบว่ามีความสุขดี นานๆเจอกันที
แต่พอมาอยู่แบบ 24 ชั่วโมง เพิ่งรู้ว่าพ่อ-แม่ พี่สาว น้องชาย เถียงกัน ทะเลาะกันทุกวัน ไม่มีวันไหนที่จะสบายใจ
แม่กับน้องชายเอาแต่ใจตัวเองและขี้บ่นมากกกกกกก บ่นทุกเรื่อง พี่สาวกับหลานชายก็ห่วย วันๆไม่ช่วยทำอะไรเลย
พ่อไม่บ่นก็จริง แต่ดื้อเงียบ ชอบสร้างปัญหาให้แม่กับน้องชายบ่นได้ทุกวัน ประมาณดื้อเงียบ....

คุยกันได้ไม่กี่คำ ทะเลาะกัน ด่ากันอีกละ ที่วางแผนว่าจะกลับมาใช้ชีวิตหลังเกษียณที่บ้านต่างจังหวัด
ตอนนี้คงต้องเปลี่ยนแผนใหม่แล้ว เก็บเงินไว้ซื้อบ้านอยู่ต่างหากดีกว่า นี่ขนาดอยู่แค่ระยะเวลาสั้นๆ
ไมเกรนกำเริบแทบทุกวัน โรคประสาทกำลังถามหา อยากกลับไปทำงานและย้ายออกไปเร็วๆ ติดตรงโควิดไปไหนไม่ได้นี่แหละ