แฟนเราเคยพูดว่า ชีวิติใครชีวิตมัน อยากใช้ชีวิตให้เต็มที่ ไม่อยากโฟกัสเรื่องรัก  ทำอะไรที่เราไม่ชอบทุกอย่าง แล้วก็บอกเราว่าต้องรับให้ได้ พอทำเสร็จก็มาพูดดีมาง้อ เหมือนตบหัวแล้วลูบหลัง พอบอกเลิกก็หาว่าเราไปมีคนใหม่ เรางี่เง่า ไม่แยกแยะ ตอนเราป่วยก็ไม่สนใจ ให้พาไปหาหมอบ่นปวดท้อง สักพักเพื่อนชวนไปกินเหล้าก็ไปเลย เราอยากเลิกแต่เราก็รัก เราไม่ได้มีคนใหม่ แต่เรารู้สึกว่าเราอยู่คนเดียวดีกว่า เราต้องพูดยังไงให้เค้าเข้าใจและไปจากชีวิตเราคะ  เราใช้เหตุผลคุยแล้วแต่เหมือนคุยกับขี้เลยค่ะ ไม่เข้าสมองเค้าเลย