เรากับแฟนเรารู้จักกัน3เดือนค่ะแฟนเราเป็นรุ่นพี่ม.6ค่ะตอนที่แฟนเข้ามาจีบแรกๆเค้าดีกับเรามากๆเลยค่ะเอาใจใส่พยายามมากๆที่จะให้เรารับรักจากเขา ส่วนเราก็เป็นคนที่ชอบงี่เง่าค่ะชอบทำตัวน่ารำคารแต่เขาก็ยังบอกว่าเขารับได้นะคะ แต่นับวันเขายิ่งไม่ค่อยใจใส่เราเหมือนแรกๆเลยค่ะมีเวลาให้น้อยลงเรื่อยๆ(แต่อันนี้เราพอเข้าใจแต่มีแอบนอยนิดๆค่ะ) เราเคยลองให้เขาเล่าว่าในอนาคตของเขาอยากให้เป็นยังไงต่อไปแล้วเราก็ฟังนะคะฟังจนรู้ว่าในอนาคตของเขาไม่มีเราอยู่ในนั้นเลยทั้งๆที่เราบอกเขาเสมอๆว่าพี่ต้องมาอยู่ดูหนูวันรับปริญญานะในอนาคตของหนูหนูอยากให้มีพี่อยู่นะแต่พอเราได้ยินที่แฟนเล่าก็แอบนอยอยู่ค่ะ  หลังปิดเทอมแฟนเราต้องไปทำงาน(แฟนเราเรียนจบแล้ว)ค่ะซึ่งก็หมายถึงว่าเรากับแฟนจะไม่ได้เจอหน้ากันค่ะ เขาก็เปลี่ยนไปมากๆเลยค่ะพูดอะไรไม่ค่อยจะแคร์ความรู้สึกเลยขนาดตอนเราบอกว่าไม่สบายเขาก็ไม่ถามสักคำว่าเป็นอะไรไหมกินยารึยังดีขึ้นรึป่าวและก็ชอบพูดเรื่องที่เราไม่ชอบอยู่เรื่องนึงค่ะค่ะซึ่งเราไม่ชอบเลยเราก็บอกเขานะแต่เขากลับไม่พอใจเรากลับว่าเรา

เขาเปลี่ยนไปจนทำให้หัวใจเราก็เปลี่ยนไปเหมือนกันค่ะ(เราไม่ได้มีคนอื่นนะคะ)แต่ตอนนี้เรายังสับสนว่าจะเลิกกับเขาหรือพยายามให้เราสองคนกลับมารักกันเหมือนแรกๆเพราะเขาคือแฟนคนแรกของเราค่ะพอเราจะตัดใจจากเขามันก็ทำให้เรานึกถึงช่วงเวลาที่เคยอยู่ด้วยกันมันเป็นช่วงเวลาที่เรามีความสุขมากๆนึงทีไรก็เจ็บปวดหัวใจทุกทีอยากให้กลับมาเป็นเหมือนเมื่อก่อนและเขาคือแฟนคนแรกของเราค่ะเราวาดฝันไว้ว่าในทุกความสำเร็จของเราจะต้องมีเค้ามาอยู่เคียงข้างเราแต่สุดท้ายเรากลับมาคิดจะพังความฝันที่ตัวเองวาดไว้เองเราไม่รู้จะจัดการความรู้สึกนี้ยังไงเลยค่ะใครมีวิธีแนะนำหรือให้คำปรึกษาไหมคะ