มีเรื่องไม่สบายใจ อึดอัด เก็บมาเรื่อยๆนานๆค่ะ
1.ทำคุณคนไม่ขึ้น หลายๆครั้งหลายเรื่อง
เช่น เราเป็นพยาบาล จะมีการแลกเวร สลับเวรกันเมื่อใครมีธุระ เราขึ้นเวรให้คนอื่นทุกๆครั้ง ที่เขาร้องขอ
ไม่ว่าจะวันเกิด ไปคอนเสิร์ต ไปต่างจังหวัด พ่อเสีย แม่ป่วย ติดธุระต่างๆนานๆ ใครขอให้เราช่วยขึ้นเวร เราช่วยตลอด แต่พอทีเราเดือนร้อน ไม่มีใครช่วยเราเลย
ทำงานมา8ปี ขอความช่วยเหลือทุกคนไป2ครั้ง
ครั้งแรกขอไปทำสัญญซื้อบ้าน ไลน์ขอแลกเวร มีแต่คนอ่านแต่ไม่ตอบ โอเคไม่เป็นไร เลื่อนทำสัญญาซื้อบ้านไป
ครั้งที่2 เราต้องไปสอบที่ต่างจังหวัด 1วัน รีบไปรีบกลับ
โทรขอให้ช่วยแลกเวร ขึ้นเวรให้ ทุกคนปฏิเสธหมด สรุปยกเลิกการสอบไป
และหลายครั้งที่คู่เวรป่วย ไม่มีใครมาขึ้นเวรช่วยเราเลย
อยู่เวรคนเดียวหลายครั้ง ทั้งๆที่ทุกครั้งเราช่วยทุกคนตลอด เห็นใจทุกคนตลอด
เราเสียใจค่ะ สามีบอกว่า ก็ให้จดจำไว้ และไม่ต้องช่วยใครอีก เพือนๆคิดเห็นว่ายังไงดีคะ เราควรลืม หรือควรจำ
****ปล.เรากับทุกคนที่ทำงาน ไม่เคยมีปัญหากัน ไปเที่ยวเล่นกันเป็นปกติค่ะ
2.ถูกเข้าใจผิด
ในชีวิตประจำวัน ถูกทุกคนเข้าใจผิด หรือใส่ร้าย ใส่ความตลอด เช่น
-ที่ทำงาน เราไม่ได้ทำไม่ได้พูด สุดท้ายเรากลายเป็นคนผิด
-เราบอกให้สามีไปเที่ยวหาเพื่อนๆเขาบ้าง หลายครั้งที่สามีไม่อยากไป สุดท้ายเพื่อนๆเขา โพสต์ด่าเรา ว่าทำให้สามีไม่อยากคบพวกเค้า
-โอนเงินช่วยพี่ชายตลอด ช่วยส่งค่าขนมให้หลาน ส่งเงินให้หลานไปโรงเรียน พี่บอกว่าอย่าให้พ่อแม่รู้ เราก็ไม่เคยบอก สุดท้ายพ่อแม่ด่าเราตลอด ว่าทำไมไม่ช่วยพี่ๆน้องๆบ้าง เอาแต่เที่ยว
และหลายๆครั้ง ในเรื่องที่เราไม่ได้ทำ ไม่ผิด ไม่ได้พูด ไม่รู้ไม่เห็น แต่คนก็ตัดสินว่าเราผิด
เมื่อก่อนเราก็อธิบายบ้าง แต่ตอนนี้เราเบื่อจัง
เราเสียใจ และร้องไห้เรื่องนี่บ่อยๆ เพื่อนๆว่าเราควรจัดการความรู้สึกพวกนี้ยังไงดีคะ
ขอบคุณทุกคนมากค่ะ
ขอปรึกษาค่ะ
1.ทำคุณคนไม่ขึ้น หลายๆครั้งหลายเรื่อง
เช่น เราเป็นพยาบาล จะมีการแลกเวร สลับเวรกันเมื่อใครมีธุระ เราขึ้นเวรให้คนอื่นทุกๆครั้ง ที่เขาร้องขอ
ไม่ว่าจะวันเกิด ไปคอนเสิร์ต ไปต่างจังหวัด พ่อเสีย แม่ป่วย ติดธุระต่างๆนานๆ ใครขอให้เราช่วยขึ้นเวร เราช่วยตลอด แต่พอทีเราเดือนร้อน ไม่มีใครช่วยเราเลย
ทำงานมา8ปี ขอความช่วยเหลือทุกคนไป2ครั้ง
ครั้งแรกขอไปทำสัญญซื้อบ้าน ไลน์ขอแลกเวร มีแต่คนอ่านแต่ไม่ตอบ โอเคไม่เป็นไร เลื่อนทำสัญญาซื้อบ้านไป
ครั้งที่2 เราต้องไปสอบที่ต่างจังหวัด 1วัน รีบไปรีบกลับ
โทรขอให้ช่วยแลกเวร ขึ้นเวรให้ ทุกคนปฏิเสธหมด สรุปยกเลิกการสอบไป
และหลายครั้งที่คู่เวรป่วย ไม่มีใครมาขึ้นเวรช่วยเราเลย
อยู่เวรคนเดียวหลายครั้ง ทั้งๆที่ทุกครั้งเราช่วยทุกคนตลอด เห็นใจทุกคนตลอด
เราเสียใจค่ะ สามีบอกว่า ก็ให้จดจำไว้ และไม่ต้องช่วยใครอีก เพือนๆคิดเห็นว่ายังไงดีคะ เราควรลืม หรือควรจำ
****ปล.เรากับทุกคนที่ทำงาน ไม่เคยมีปัญหากัน ไปเที่ยวเล่นกันเป็นปกติค่ะ
2.ถูกเข้าใจผิด
ในชีวิตประจำวัน ถูกทุกคนเข้าใจผิด หรือใส่ร้าย ใส่ความตลอด เช่น
-ที่ทำงาน เราไม่ได้ทำไม่ได้พูด สุดท้ายเรากลายเป็นคนผิด
-เราบอกให้สามีไปเที่ยวหาเพื่อนๆเขาบ้าง หลายครั้งที่สามีไม่อยากไป สุดท้ายเพื่อนๆเขา โพสต์ด่าเรา ว่าทำให้สามีไม่อยากคบพวกเค้า
-โอนเงินช่วยพี่ชายตลอด ช่วยส่งค่าขนมให้หลาน ส่งเงินให้หลานไปโรงเรียน พี่บอกว่าอย่าให้พ่อแม่รู้ เราก็ไม่เคยบอก สุดท้ายพ่อแม่ด่าเราตลอด ว่าทำไมไม่ช่วยพี่ๆน้องๆบ้าง เอาแต่เที่ยว
และหลายๆครั้ง ในเรื่องที่เราไม่ได้ทำ ไม่ผิด ไม่ได้พูด ไม่รู้ไม่เห็น แต่คนก็ตัดสินว่าเราผิด
เมื่อก่อนเราก็อธิบายบ้าง แต่ตอนนี้เราเบื่อจัง
เราเสียใจ และร้องไห้เรื่องนี่บ่อยๆ เพื่อนๆว่าเราควรจัดการความรู้สึกพวกนี้ยังไงดีคะ
ขอบคุณทุกคนมากค่ะ