ตามหัวข้อที่ตั้งกระทู้ค่ะ ไม่ชอบญาติฝั่งพ่อมาก เพราะชอบเปรียบเทียบ ชอบเกทับ และพวกเค้าชอบคนรวย อาคนไหนรวยแต่นิสัยไม่ดี ไม่เคยมาดูย่าเค้าไม่โกรธ แต่กับพ่อเราเค้าไม่ยอม จนย่าเสีย อาก็จัดการแบ่งสมบัติให้ลูกตัวเองเฉย แล้วลูกอาคนนี้แค่ทำงานเป็นคนรับใช้บนเครื่องบินก็เม้าไปสามบ้านแปดบ้านจนรู้ทั้งเมือง อีแม่ก็เชิดหน้าซะยังกะได้เป็นคุณนายร้อยล้านพันล้าน อีกคนเป็นหัวหน้างานก็โม้ไปอีก อีกคนได้ผัวรวยก็โม้ไปอีก หลังๆมานี่เค้าแต่งงานมีหลานเริ่มนัดเลี้ยง นัดไปเที่ยวบ่อย คือลักษณะอยากให้มาเห่อลูกตัวเอง ไม่ได้อิจฉานะคะ เพราะเราก็รับราชการ เงินเดือนมีกินมีใช้ สมบัติพ่อกับแม่สร้างให้ก็มี ที่สำคัญคือโสด ชอบเที่ยว ไม่อยากเอาเวลามาบ้าเห่อหลานที่ไม่เห็นจะน่ารักตรงไหน เวลาต้องไปเที่ยวด้วยเราจะพยายามอยู่แต่ในห้องโรงแรม ทำเป็นดูหนัง ไม่ค่อยสุงสิงด้วยเท่าไหร่ แต่คือสงสารพ่อ ไม่อยากทำให้เสียใจ แต่จะให้ไปปั้นหน้าว่าหลานน่ารักยังงั้นยังงี้ก็ทำไม่ลงจริงๆ จริงๆมีอีกหลายสาเหตุที่ทำให้เกลียดมากถึงตอนนี้ เราเป็นคนถ้าไม่ชอบแล้วคือเกลียดไปเลย ไม่สามารถลบล้างได้อีกแล้ว ยิ่งถ้าเทียบกับญาติฝั่งแม่คือต่างกันมาก เวลามีปัญหาเค้าจะยื่นมือมาช่วยเสมอ ไปเที่ยวด้วยกันก็สบายใจไปอีกแบบ ไม่อึดอัดเลย เราควรแก้ปัญหานี้ยังไงให้พ่อไม่เสียใจคะ?