ผมเลิกกับแฟนเก่ามา3ปี เลิกแบบไม่ดีแทบเกลียดกันด้วยซ้ำ..ตอนเลิกกันเขาทั้งด่าทั้งสารพัดที่ทำ..ให้ชีวิตผมพังเลยว่าได้ผมหนีหน้าเธอแม้แต่เพื่อนเธอผมก็หนีเธ
อไปไหนไปตรงไหนผมจะไม่ไปที่ที่เธ
อไปเลย3ปีที่ไม่เจอกัน..ช่วงแรกๆเธอทั้งด่าทั้งว่าผมสารพัดที่ทำให้พูดง่ายๆว่าชีวิตผมพังเลยว่าได้...อยู่มาวันนึงผมอึดอัดเลยอยากเครียอยากพูดให้มันจบๆผมไม่อยากหนีเธอ
อีกแล้วผมเหนื่อยที่จะต้องหนีกับความเกลียดที่เธอมีให้ผม..แล้ววันนึงเราก็ได้เจอกันบังเอิญผมตัดสินใจโทรหาเครียเรื่องที่เธอเกลียดผม...พอเราได้คุยได้เครียกันกลับกลายเป็นว่าความรู้สึกผมที่มีต่อเธอกลับมา..แต่ผมมีแฟนใหม่คบกันมาก็3ปีคือช่วงเวลาที่ผมหนีแฟนเก่าผมก็มีแฟนใหม่ที่รู้เรื่องทุกอย่าง เมื่อผมกับแฟนเก่าได้เจอกันได้อยู่ๆใกล้ๆกันผมรู้ตัวได้ทันทีว่าผมไม่เคยลืมเธอเลยต่อให้เธอร้ายกับผมแค่ไหน..มันเลยทำให้ผมกำลังรู้สึกสับสนแต่ไม่ได้สับสนระหวางแฟนเก่ากับแฟนใหม่ผมสับสนกับความรู้สึกและการกระทำของแฟนเก่าผม....คือเธอมีแฟนแต่เธอบอกว่าคาราคาซังอยู่ผมก็ปลอบไป เวลาผมกับแฟนเก่าอยู่ด้วยกันเธอทำเหมือนเดิมที่เราเคยคบกันแทบทุกอย่าง แต่พอใครถามคือเธอบอกคนรู้จัก บอกกับเพื่อนเธอว่าระหว่างผมกับเธอมันเป็นไปไม่ได้ เธอบอกผมว่าเธอไม่อยากมีใครไม่อยากรักใคร เธอรักแฟนเธอมากทนอยู่กับแฟนของเธอเพราะรัก เราฟังถามว่าเจ็บไหมเจ็บแต่ถามว่าอยากให้เราอยู่ข้างๆไหมเธอบอกว่าอยากโทรไปรับพูดเหมือนคำเดิมๆที่เคยคบกันทุกอย่าง จนเทอถามมาคำนึงว่ากลับมาไม่กลัวเจ็บอีกหรอ...ผมอึ้งถามกลับไปว่าจะทำเราเจ็บหรอเธอบอกป่าวเธอกลัวเรากลับมาแก้แค้นแต่เรารู้นะว่าที่เธอถามมาเพราะตัวเธอเองต่างหากที่ไม่เหมือนเดิมกับเรากลัวทำให้เราเจ็บอีกเธอบอกทุกอย่างมันต้องใช้เวลา...ทำไงดีผมรักเธอผมรู้ว่าเธอไม่ได้รู้สึกอะไรแล้วแต่เพราะเหมือนมีความหวังผมถึงคิดถึงอยากโทรหาไปหาตลอดเวลา..ผมรักเธอรักมาก รักมาตลอด ตอนนี้ผมสับสนกับสิ่งที่เธอเปนว่าจะเอาไงกับผมกันแน่ หรือแค่มารยาทที่เธอทำกับผมพูดกับผม ผมรั้งใจตัวเองไม่ได้พยายามห่างแต่สุดท้ายทำไม่ได้ ทำไงดีคับกับความรู้สึกนี้
ทำไงดีเมื่ออยากรู้ว่าแฟนเก่าคิดยังไง
อไปไหนไปตรงไหนผมจะไม่ไปที่ที่เธ
อไปเลย3ปีที่ไม่เจอกัน..ช่วงแรกๆเธอทั้งด่าทั้งว่าผมสารพัดที่ทำให้พูดง่ายๆว่าชีวิตผมพังเลยว่าได้...อยู่มาวันนึงผมอึดอัดเลยอยากเครียอยากพูดให้มันจบๆผมไม่อยากหนีเธอ
อีกแล้วผมเหนื่อยที่จะต้องหนีกับความเกลียดที่เธอมีให้ผม..แล้ววันนึงเราก็ได้เจอกันบังเอิญผมตัดสินใจโทรหาเครียเรื่องที่เธอเกลียดผม...พอเราได้คุยได้เครียกันกลับกลายเป็นว่าความรู้สึกผมที่มีต่อเธอกลับมา..แต่ผมมีแฟนใหม่คบกันมาก็3ปีคือช่วงเวลาที่ผมหนีแฟนเก่าผมก็มีแฟนใหม่ที่รู้เรื่องทุกอย่าง เมื่อผมกับแฟนเก่าได้เจอกันได้อยู่ๆใกล้ๆกันผมรู้ตัวได้ทันทีว่าผมไม่เคยลืมเธอเลยต่อให้เธอร้ายกับผมแค่ไหน..มันเลยทำให้ผมกำลังรู้สึกสับสนแต่ไม่ได้สับสนระหวางแฟนเก่ากับแฟนใหม่ผมสับสนกับความรู้สึกและการกระทำของแฟนเก่าผม....คือเธอมีแฟนแต่เธอบอกว่าคาราคาซังอยู่ผมก็ปลอบไป เวลาผมกับแฟนเก่าอยู่ด้วยกันเธอทำเหมือนเดิมที่เราเคยคบกันแทบทุกอย่าง แต่พอใครถามคือเธอบอกคนรู้จัก บอกกับเพื่อนเธอว่าระหว่างผมกับเธอมันเป็นไปไม่ได้ เธอบอกผมว่าเธอไม่อยากมีใครไม่อยากรักใคร เธอรักแฟนเธอมากทนอยู่กับแฟนของเธอเพราะรัก เราฟังถามว่าเจ็บไหมเจ็บแต่ถามว่าอยากให้เราอยู่ข้างๆไหมเธอบอกว่าอยากโทรไปรับพูดเหมือนคำเดิมๆที่เคยคบกันทุกอย่าง จนเทอถามมาคำนึงว่ากลับมาไม่กลัวเจ็บอีกหรอ...ผมอึ้งถามกลับไปว่าจะทำเราเจ็บหรอเธอบอกป่าวเธอกลัวเรากลับมาแก้แค้นแต่เรารู้นะว่าที่เธอถามมาเพราะตัวเธอเองต่างหากที่ไม่เหมือนเดิมกับเรากลัวทำให้เราเจ็บอีกเธอบอกทุกอย่างมันต้องใช้เวลา...ทำไงดีผมรักเธอผมรู้ว่าเธอไม่ได้รู้สึกอะไรแล้วแต่เพราะเหมือนมีความหวังผมถึงคิดถึงอยากโทรหาไปหาตลอดเวลา..ผมรักเธอรักมาก รักมาตลอด ตอนนี้ผมสับสนกับสิ่งที่เธอเปนว่าจะเอาไงกับผมกันแน่ หรือแค่มารยาทที่เธอทำกับผมพูดกับผม ผมรั้งใจตัวเองไม่ได้พยายามห่างแต่สุดท้ายทำไม่ได้ ทำไงดีคับกับความรู้สึกนี้