ความรู้สึกพัง และแย่ลงเรื่อยไป เพราะแฟนชอบกล่าวหาว่าเรามีคนอื่น ความผิดที่เค้าหรือคนอื่นทำ โยนลงที่เราหมด

ความรู้สึกเราย่ำแย่มากเพราะคำว่ารักคนๆนี้

    แฟนชอบว่าเราว่าไปมีอะไรกับเพื่อน
 ผช ของเขาทุกคนที่เค้าพาเราไปรู้จัก  ทั้งๆที่เราไม่รู้เรื่อง เเละไม่เคยคิดมีแต่จะไปมีใครอื่นสักนิดเดียว  และอยุ่ด้วยกันกับเค้าแทบจะตลอดเวลา นอกจากทะเลาะกันหนัก เราจะไปสงบสติ ที่บ้านเพื่อนผญ สักพัก แต่เค้าไม่เคยหยุดความคิดแย่ๆแบบนั้นใส่เรา คำพูดแสนแย่ ดูถูกสารพัด เค้าพูดอะไร ไม่เคยนึกถึงว่าเราจะรู้สึกอย่างไร ถ้าเราเงียบก็หาว่าเรายอมรับ เถียงก็ว่าเราร้อนตัว  เราควรจะทำอย่างไร เราพาแม่เราไปหาหมอ ก็หาว่าเราไปนอนกับคนอื่น ทั้งที่โทรเข้าเบอร์เราเเม่เราก้คุยด้วย แต่ด่าทอเราด้วยคำหยาบคาย ให้เรารู้สึกแย่ลงๆ และเป็นแบบนี้ทุกวันๆ เหมือนสุขภาพจิตเค้ามีปัญหา  สามารถสร้างเรื่อง มาด่าเราได้ ตลอดเวลา  เราไปเซเว่น ก้หาว่าเราไปจอดคุยกับใครกลางซอย เเสนจะงง หาว่าเราไปคุยกับคนนั้นนี้ตลอด  เค้าพาเราไปหาเพื่อนที่ห้อง เห็นชุดนอนเป็ดเหลือง(แบบเสื้อ+กางเกง)  กลับบ้าน มาก้มาด่าเราว่าเป็นของเรา เราอึ้ง คิดได้ยังไง ชุดเป็ดเราเป็นกระโปรง และไม่ได้ใส่ เราเอามาเช็ดเท้า  มันก้เหยียบอยุ่ทุกวัน คือความคิดและคำพูดของเค้าไม่มีอะไรที่เป็นเรื่องจริง กล่าวหาเรา ไม่เคยมีหลักฐาน เราขอหลักฐานก้ทำเป็นด่าว่าอย่างอื่น
   จากคำพูดเค้ามันทำให้เรารู้สึกแย่มากๆ สิ่งที่เราพยายามทำเพื่อเค้า ทิ้งงาน ชีวิตที่เคยอยู่ดูแลพ่อแม่ตัวเอง มาอยุ่ที่บ้านเค้า ยอมทำทุกอย่างเเค่ให้เค้าสบายใจและเชื่อใจ  แต่สุดท้าย สิ่งที่เราพยายามทำ เค้าไม่เคยมองเห็น จนทำให้เรารู้สึกว่า เค้าไม่เคยมองเราเป็นคนเลย เหมือนเราเป็นถังขยะ เป็นผ้าเช็ดเท้าให้เค้า อยู่ๆ เค้าอยากจะด่า หาเรื่องก็ทำ คำพูดส่อเสียด พอเราเสียงดังกลับก็จะทำเป็นแถไปทางอื่น เราไม่รู้ต้องทำยังไง ให้เค้าเลิกใส่ร้ายเราและว่าเราสักที  พอตอนเราจะไปเค้าก้ทำดี ให้เราคิดว่าลองให้โอกาสเค้าอีกสักครั้งนะ เพราะเรารักเค้ามากๆ แต่สุดท้ายก็เหมือนเดิม ไม่ทะเลาะกันได้ไม่เคยเกิน4วัน เราควรทำยังไงดี  อดทนเพราะรักเค้า หรือ ยอมเจ็บแล้วหันกลับมารักตัวเองดี

ปล.แฟนเราน่าจะมีอาการทางจิต  

   เค้ากับเราอยุ่บ้านเดียวกับพ่อแม่ พ่อแม่เค้าเริ่มเข้าใจเราว่าทำไมทะเลาะกันทุกวัน จนเรา ได้ออกไปเช่าห้องเองใกล้ๆบ้านเค้า เพราะเวลาทะเลาะกัน เราทนอยุ่ฟังคำพูดเค้าไม่ไหว และไม่อยากรบกวนพี่ๆที่รุ้จักกันบ่อยๆ หอบกระเป๋าเสื้อผ้าไปมาจนอายคนในหมู่บ้านหมดแล้ว แต่เราก้ไม่เคยหนีหายไปไหน แค่ขอพื้นที่และเวลาซ่อมความรู้สึก และให้เค้ารู้ตลอดว่าเราอยู่ไหน แต่พอให้รู้เค้าก็จะไปทำให้เราโดนไล่ออกจะหอ เพราะเสียงดัง จะให้เรากลับไปอยุ่กับเค้าที่บ้าน พอเรายอมกลับ เหตุการณ์ก็วนลูปเหมือนเดิม เราย้าย2ที่ละ
     เค้าไม่เคยรู้สึกว่าคำพูดของเค้ามันทำลายความรู้สึกคน ไม่เคยคิดว่าไม่ควรพูด  หรือไม่ดีอะไรเลย แต่ถ้าเราพูดบ้างจะผิดทันที และลืมง่ายมากในสิ่งที่ด่าว่าเรา ซึ้งหลายๆครั้ง เราเริ่มไม่ไหว เหมือนเค้าแกล้ง ปั่นชีวิตเราเล่นจนเราจะบ้าตาม
 
 ตอนนี้แม่เค้าพาเค้าไปพบหมอจิตเวช เพราะแม่ก็เริ่มไม่ไหวด้วย และรับยาปรับอารมณ์มากินแล้ว  ตอนกินเริ่มดีขึ้น และแม่เค้าก้ขอ ให้เราอยู่ช่วยรักษาให้ดีขึ้น เพราะเค้าจะไม่ยอมไปไหนถ้าไม่มีเรา จะต้องให้เราอยุ่ในสายตาเสมอ เราเข้าใจว่าจิตเค้าป่วย  แต่เราจะไหวถึงแค่ไหนจะอยุ่ได้ถึงวันที่เค้าหายมั้ย  เพราะสุขภาพจิตเราก้ ถูกปั่นทอนลงทุกวัน  กว่าเค้าจะหาย  เราอาจจะเป็นแทนก่อนก็ได้

พยายามนึกถึงตอนที่เค้าดีกับเรา เค้าดีมากๆ
จนเรารักเค้ามาก  เราควรทำยังไงต่อไปดี
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่