เมื่อเราบอกว่า เรารอเพื่อที่จะได้คุยกับเขา ทั้งวัน เขากลับตอบว่า “ว่างเน้อะ”
เมื่อเรา เราร้องไห้แทบเป็นแทบตาย เขากลับมีความสุขปกติดี แล้วเขาบอกเราว่า “เขาต้องร้องไห้ตามเราหรอ?”
เมื่อเราบอกว่า เขาไม่มองตัวเองเลยว่าเขาทำอะไรผิดไป “เขาบอกเราว่างี่เง่า เราสร้างเรื่อง”
เมื่อเราบอกว่า เราอยู่เพราะรักเขา เขาบอกว่า “ถ้าคบกันแล้วร้องไห้ ถ้าคบกันแล้วรู้สึกทุกข์ ก็ควรเลิก ไปหาคนที่ทำให้ชีวิตเราดีขึ้น”
เมื่อเราบอกว่า สิ่งที่ชัดเจนที่สุดคือการกระทำ ไม่ใช่แค่คำพูด เขาบอกว่า “งั้นก็ไม่ต้องบอกรักก็ได้ใช่มั้ย”
ตอนที่มันไม่มีอะไร เขาบอกเราทุกอย่าง แต่พอตอนที่มันมีอะไร เขากลับไม่บอกเรา แล้วตอบกลับอีกว่า “ต้องบอกทุกอย่างหรอ?”
เมื่อเราคุยกับแฟน ที่คบกันมา 2ปีกว่า
เมื่อเรา เราร้องไห้แทบเป็นแทบตาย เขากลับมีความสุขปกติดี แล้วเขาบอกเราว่า “เขาต้องร้องไห้ตามเราหรอ?”
เมื่อเราบอกว่า เขาไม่มองตัวเองเลยว่าเขาทำอะไรผิดไป “เขาบอกเราว่างี่เง่า เราสร้างเรื่อง”
เมื่อเราบอกว่า เราอยู่เพราะรักเขา เขาบอกว่า “ถ้าคบกันแล้วร้องไห้ ถ้าคบกันแล้วรู้สึกทุกข์ ก็ควรเลิก ไปหาคนที่ทำให้ชีวิตเราดีขึ้น”
เมื่อเราบอกว่า สิ่งที่ชัดเจนที่สุดคือการกระทำ ไม่ใช่แค่คำพูด เขาบอกว่า “งั้นก็ไม่ต้องบอกรักก็ได้ใช่มั้ย”
ตอนที่มันไม่มีอะไร เขาบอกเราทุกอย่าง แต่พอตอนที่มันมีอะไร เขากลับไม่บอกเรา แล้วตอบกลับอีกว่า “ต้องบอกทุกอย่างหรอ?”