เราอายุแค่17แต่ต้องมานั่งฟังผู้ใหญ่ทะเลาะกันทุกวัน เราโดนคนในครอบครัวด่าว่าจะไม่ได้เกิดมาละนะจะโดนเอาออกอยู่แล้ว โดนครูดูถูกว่าเป็นเด็กไม่เก่ง โดนเพื่อนด่าว่าอีบ้านนอกเพราะเราใช้กระเป๋าราคาถูก โดนต่างๆนานา เราน้อยใจในโชคชะตาตัวเองในชีวิตนี้ยังไม่เคยเจอคนจริงใจกับเราเลยเห็นเด็กรุ่นเดียวกันมีชีวิตที่ดีแล้วเราอยากร้องไห้ว่าเขาไม่ต้องพยายามอะไรเลยก็มีทุกอย่างแล้วเราพยายามมาตลอดแต่ก็ไม่ดีพอสำหรับใครเลย สอบเข้าร.รดังไม่ได้เพราะมีเด็กเส้นเยอะตอนนี้ก็ต้องสอบมหาลัยแต่ที่บ้านไม่มีทุนให้เพื่อนในห้องคุยกันว่าถ้าไม่ติดที่นี่ก็จะเข้าเอกชนเราได้แต่คิดในใจว่าถ้าเราไม่ติดที่นี่ก็คงไม่ได้เรียนแค่ค่าสมัครสอบก็ไม่มีจะจ่ายอยู่แล้วเหนื่อยมากๆค่ะ คนที่ครอบครัวไม่มีแบบเราแต่เขาอยากใช้ชีวิตอยู่ต่อได้เพราะครอบครัวเขาอบอุ่นแต่เราไม่เลยค่ะไม่มีอะไรให้ยิ้มได้เลยทุกวันนี้