นี่เป็นปัญหาเกี่ยวกับตัวเราและครอบครัวนะคะ
ขอแนะนำตัวก่อน เราอายุ17 ค่ะมีแฟนเป็นผู้ชาย อาศัยอยู่กับแม่ พี่อยู่มหาลัยต่างจังหวัด พ่อทำงานอยู่ต่างจังหวัด
เริ่มเรื่องเลยนะคะ คือบางครั้งเราก็รู้สึกชีวิตต้องลุยเจออะไรไหม่ๆ บางครั้งก็รู้สึกเหนื่อยมากห่วย รู้สึกไม่ดีกับตัวเอง ล้มเหลว ทำไห้ครอบครัวและตนเองผิดหวัง มันก็คงเริ่มจากเราคบกับแฟนได้ปีนึงละคะตั้งแต่คบกันมาเรากลับบ้านดึกตลอดเพราะไปอยู่กับแฟนจนแม่ด่าว่าเรากลับบ้านดึกเจอแม่ตีจนเครียดรู้สึกชีวิตไม่เป็นแบบที่หวัง(บอกก่อนนะคะเราไม่ได้ทำตัวเป็นเด็กใจแตกเรารู้ว่าทำอะไร) พอเราคิดแอบเอาแฟนมานอนด้วยจะได้ไม่ต้องกลับบ้านดึกแถมแม่สบายใจมันโอเคมากๆช่วงนั้นแม่ไม่ต้องตามและได้อยู่กับแฟน(คือแฟนเราอยู่บ้านคนเดียวเราก็ต้องอยากอยู่ด้วยกันบ้าง)จนแม่จับได้คือแย่มากรู้สึกผิดมากจนพ่อแม่ด่ายังไงจะพาเราไปตรวจ แต่ก็ผ่านมาได้เค้าก็ไห้อภัยเรา เราก็กลับไปทำตัวแบบเดิมไปบ้านแฟนกลับบ้านดึกทะเลาะกับแม่ ปัจจุบันแม่กับพ่อก็รู้ว่าเราคบกับแฟนอยู่ คือถ้าแม่ยอมรับและปล่อยเราแบบที่เราคิดคงจะดีมาก
-ไห้แฟนมาอยู่บ้านด้วย
-เราไม่ต้องกลับดึก
-ได้กินข้าวด้วยกัน
-บางทีจะแบ่งเบาภาระที่บ้านด้วยซ้ำ
-เรามีความสุขส่วนแม่ไม่ต้องตามว่าเราไปอยู่ที่ไหนดึกๆ (ลืมบอกค่ะเวลาแม่ถามเราจะบอกว่าอยู่บ้านเพื่อนตลอดแม่ก็จะตอบกลับมาว่าไม่ใช่ไปร่านบ้านผู้ชายหรอ)
อยากไห้ชีวิตเราเป็นแบบที่-แต่ละข้อไว้จัง ทำอะไรได้บ้างเบื่อชีวิตมากๆๆๆทะเลาะกับแม่ร้องไห้ทุกวันรู้สึกไม่เหมาะกับแฟนด้วยแต่แฟนกับเราก็ยังรักกันเหมือนเดิมแต่ปัญหาที่เราเครียดเป็นแบบนี้ทุกวันมาเป็นปีแล้วเราเหนื่อยจังขอกำลังใจหรือคำแนะนำหน่อยได้มั้ยคะ☹️