ก็คือเรื่องมันมีอยู่ว่า เราชอบน้องในที่ทำงานคนหนึ่ง คนในที่ทำงานก็รู้ว่าเราชอบน้องคนนี้ น้องเขาก็รู้ว่าเราชอบ เพราะเราก็จะชอบซื้อนั้นซื้อนี้มห้น้องเขากินตลอด แล้วมีวันหนึ่ง หัวหน้าจะย้ายน้องคนนี้ไปที่อื่นแต่เขาอยากย้ายสองคนแต่ยังหาอีกคนไม่ได้ เราก็เลยอาสาไปด้วย ก็เพราะว่าชอบแหละ อยากอยู่ด้วยกันก็เลยย้ายตาม อ่อลืมบอกว่าน้องเขาเป็นชายแท้ แต่เขาเป็นเกย์ จนมาที่ทำงานใหม่ เรารู้สึกไม่โอเคมากๆ กับระบบการของทำงานของที่ทำงานใหม่ แต่ก็ต้องอดทน เพื่อที่จะไปอยู่กับน้องคนนี้ น้องเค้าก็มาบอกกับเราว่า ไม่โอเคกับที่ทำงานใหม่ ถ้าไม่มีพี่ ผมก็ไม่อยู่นะ เราก็บอกเออ ทนๆกันไปนี้แหละ นั้นแหละครับพอผมอยู่กับเขาไปเรื่อยๆ ผมก็เริ่มยิ่งรู้สึกชอบน้องเขาขึ้นไปอีก แล้วตั้งแต่ที่อยู่ด้วยกัน วันไหนกลับดึก น้องมันก็ขี่รถไปส่ง แล้วก็บอกว่า กลับถึงห้องบอกด้วยนะ ดึกแล้วห้ามเล่นโทรศัพท์ให้อาบน้ำนอนเลย เราชวนไปนั้นนี้ น้องมันก็ไปกับเรา แล้วน้องเค้าก็บอกกับเราว่า ผมตื่นเช้าไม่ไหวอ่ะ เราก็บอกว่าให้พี่โทรปลุกไหมละ น้องเค้าก็บอกว่า ได้นะครับ แล้วพอวันต่อว่าเราก็ถามน้องอีกว่า พรุ่งนี้ให้โทรปบุกเหมือนเดิมไหม น้องมันก็บอกว่า มันจะรบกวนพี่เกินไปไหม เราก็บอกว่าไม่รบกวน แต่ถ้าน้องไม่สบายใจ งั้นก็ไม่เป็นไร น้องก็ตัดบทไปว่า พักผ่อนกันให้เต็มที่ดีกว่า

สรุปก็คือ เราอยากจะถามว่า เราเข้าหาน้องมากเกินไปไหม เราควรจะเพิ่มช่องว่างมากกว่านี้ใช่ไหม