คือเรากับแฟนคบกันมาได้1ปีกว่า รวมรู้จักกับคุยก็2ปีกว่าแล้วค่ะ แล้วคือช่วงหลังๆเรากับแฟนทะเลาะกันบ่อย ซึ่งเราจะเป็นคนผิดค่ะ ผิดตรงที่เราอยากเจอเขาบ่อยๆ วันสำคัญก็อยากมีเขาอยู่ด้วย ช่วงแรกๆเขามาหาเราบ่อยมากค่ะ แต่ปัจจุบันเขามีธุระที่บ้านทำให้มาหาเราได้เดือนละ4-5ครั้ง ทำให้เรารู้สึกว่สเขาน้อยลงกับเรา เวลาทะเลาะกัน เราจะเป็นคนขอโทษเขาก่อนค่ะ เราไม่อยากทะเลาะนะคะที่จริง แต่บางคนั้งถ้าไม่พูดสิ่งที่อยู่ในใจออกไปบ้างเราอึดอัดค่ะ เรากลัวจะเก็บไว้นานๆแล้วมันจะสะสมเรื่อยๆเราไม่อยากเป็นแบบนั้นค่ะ แต่พอเราพูดออกไปกลับกลายเป็นว่าเราผิด เราไม่เข้าใจเขา เรางี่เง่า เขาก็บอกว่าเขาเสียใจ คือเราพูดอะไรไม่ได้เลยใช่มั้ยค่ะ เราต้องเก็บความรู้สึกน้อยใจ เสียใจไว้ให้หายไปเองรึเปล่าค่ะ เขาแทบไม่รู้เลยว่าเราเสียใจกับคำพูดเขาแต่ละครั้งแค่ไหน เราก็พยายามทำไม่มีอะไร แอบร้องไห้ตนเดียวไม่ให้เขารู้ แต่ในใจลึกๆเราก็อยากให้เขาฟังความในใจเราบ้าง รับฟังเราบ้าง แต่ก็ไม่ได้เลยค่ะ กลายเป็นว่าทุกคนั้งที่เราพูดออกไปเรากลายเป็นคนผิด ตอนที่ทะเลาะกันเราก็ขอโทษเขาและบอกเขาว่าเราจะไม่ทำแบบนี้ คือเราจะไม่พูดอะไรกับเขาต่อให้เรามีอะไรหรือเสียใจ เพราะพูดไปเราก็ดูงี่เง่าดูผิดเหมือนเดิม ล่าสุดวันนี้ทะเลาะกันอีก เขาบอกเราว่าเราจะปรับตัว พูดแต่ก็ทำไม่ได้ คือเราได้ยินเราเสียใจมากเลยค่ะ เขามองไม่เห็นความพยายามของเราเลยสักนิด เราไม่รู้จะทำไงดีค่ะ เสียใจมากๆ เราคอยค่อยๆถอยออกมาก หรือควรอยู่แบบนี้ต่อไปคะ 

นิสัยเรา เราเป็นคนไม่สนใจใครค่ะเวลามีคนจีบก็ไม่สนเลย คุยแต่ก็ไม่คบใคร เราเป็นคนเพื่อนเยอะเพราะเราเวลาอยู่กับเพื่อนเราตลกค่ะ เรางี่เง่าและชอบอ้อนค่ะแต่แค่กับแฟนนะคะ คนอื่นจะไม่รู้มุมนี้เลย มีแค่แฟนเราที่จะได้เห็น เรางอนง่ายหายเร็วค่ะ ส่วนมากดรางอนแค่กับแฟนค่ะ เพราะเราถือว่าเขาคือคนสำคัญในชีวิตคนนึงเลย

นิสัยแฟนเราค่ะ
ดูแลใส่ใจเราดีค่ะ บางทีก็งี่เง่า เป็นคนที่มารยาทดีคนนึงเลย บางทีก็เหมือนเด็กค่ะ เวลาไม่พอใจอะไรจะหน้าตึงใส่เราเลย แต่เวลาเสียใจก็จะร้องไห้ออกมาตรงๆ 

ปล.ทุกวันนี้เรารักเขามากๆเลยค่ะ เขาก็บอกว่ารักเรา แต่ความรู้สึกที่เราได้รับมันน้อยมากกว่าช่วงแรกที่เขามาจีบหรือตอนช่วงแรกๆที่คบกัน มีเวลาให้มากกว่าปัจจุบัน ตอนนี้เราสับสนมากเลยค่ะว่าอยู่แลบรักเขามากๆแต่เสีย กับ ค่อยๆถอยออกมาก แล้วเสียใจคั้งเดียวอะนไหนจะดีกว่ากัน