สวัสดีค่ะ เรากับแฟนคบกันมาประมาณ 3 ปีกว่าๆ ซึ่งจริงๆคิดว่า ถ้ามองจากภายนอกก็ดูเป็นความรักที่ดีในระดับนึงเลยนะคะ
ไม่มีได้ปัญหาเรื่องการนอกใจอะไรหรือทะเลาะอะไรกันรุนแรง แต่พอเริ่มคบกันนานเข้าเหมือนเราสองคนเริ่มสนิทใจกันมากจนไม่รู้สึกพิเศษอะไรอีกแล้ว
(ไม่แน่ใจว่าเขาจะรู้สึกมั้ย เรายังไม่เคยถามเลยค่ะ) ทั้งเราแล้วก็แฟนเราเริ่มเป็นตัวเองมากขึ้น 

แฟนเราเป็นคนรักที่ดี ดูแลเอาใจใส่ ยกเราให้เป็น Priority ต้นๆในชีวิต จิตใจดี มีน้ำใจกับเราทุกอย่าง แต่เขามีเรื่องความงี่เง่า ขี้ประชด ที่ทำให้หลังๆมานี้เรารู้สึกว่ามันบั่นทอนอย่างบอกไม่ถูก แล้วเราก็กำลังอยู่ในช่วงการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ในชีวิตการทำงาน ที่ตัวเราเองก็ต้องการกำลังใจเป็นอย่างมากเลยค่ะ เพราะทั้งความสับสน ความเครียดต่างๆมันถาโถมมากๆ ซึ่งเราไม่แน่ใจว่าเขาพร้อมจะโตไปกับเรามากแค่ไหน 

ช่วงเดือนที่ผ่านมาเราเริ่มรู้สึกลังเลแล้วก็ตั้งคำถามกับความสัมพันธ์ ควรทำยังไงดีคะ บางครั้งก็จินตนาการว่าถ้าตอนนี้โสด หรือ เลิกกับเขาจะเป็นยังไง
ตัวเราจะกล้าทำอะไรมากกว่านี้มั้ย เพราะเวลามีแฟน เรื่องการเปลี่ยนแปลงต่างๆมันไม่ได้ขึ้นอยู่กับเราคนเดีวยอะค่ะ

ใจลึกๆเรากลัวตัวเองแค่จะไม่กล้าจบความสัมพันธ์เพราะไม่ได้ทะเลาะกันเรื่องใหญ่ๆแล้วก็แค่ผูกพันธ์กับเขาเฉยๆอะไรแบบนี้อะค่ะ
แต่ก็กลัวถ้าเลิกไปแล้วจะมารู้ตัวที่หลังว่าจริงๆแล้วเรารักเขาขนาดไหน

อยากถามคนอื่นๆว่าเคยมีความรู้สึกแบบนี้กันมั้ยคะ แล้วควรจะจัดการกับมันยังไง