สวัสดีค่ะ วันนี้อยากมาขอคำปรึกษาและกำลังใจจากทุกท่านค่ะ 🙏🏻

กำลังจะตัดสินใจครั้งใหญ่ที่สุดในชีวิต แต่ยังมองไม่เห็นทางข้างหน้าเลยค่ะ รู้สึกโด่ดเดี่ยวเหลือเกิน ......................

การตัดสินใจครั้งนี้คือ เรากำลังจะออกมาจากความเป็นอยู่ที่ถูกกระทำ ทั้งร่างกาย และ จิตใจ
เวลาผ่านมา 5 ปี ของชีวิตคนเป็นแม่ มีลูกน้อยวัย 3 ขวบ ครอบครัวเรา มี พ่อ แม่ ลูก ไม่มีญาติ ไม่มีผู้ใหญ่คอยช่วยเหลือหรือให้คำปรึกษาใดใด
ทุกอย่างต้องเผญิชหน้าและแก้ปัญหาด้วยตัวเอง
แม้แต่สามี ก็ไม่เคยช่วยเหลืออะไร.....จนเราคิดว่าควรจบ

สาเหตุที่เราเลือกที่จะเลิกกับสามี เพราะ เราเหนื่อย
เหนื่อยกับการทำงานนอกบ้าน และ ในบ้าน ทุกอย่าง เลี้ยงลูกคนเดียว เลี้ยงเองตั้งแต่คลอด หาเงินใช้เอง ตั้งแต่คบกันไม่เคยแตะต้องเงินสามีแม้แต่บาทเดียว
ทั้งตัวเราและลูก ความรับผิดชอบทุกอย่างเป็นของเราคนเดียว ......ใช่เราเหนื่อย แต่เราคิดว่าเราทนได้ เราทนมา 5 ปี ถามว่าทำไมถึงมีลูกกับคนคนนี้ มันคือความพลาด แต่มันมาพร้อมความรับผิดชอบที่เราควรมี (อันนี้แล้วแต่ความคิดของคนว่าควรเก็บลูกไว้หรือทำแท้ง)
สำหรับเรา เราเลือกที่จะให้เขาได้เกิดมา ลูกเราเป็นเด็กน่ารัก ฉลาด และเลี้ยงง่าย นี้คือ กำลังใจสำคัญของคนเป็นแม่ ......เพราะความพลาดทำให้เราต้องมาใช้ชีวิตร่วมกับเป็นครอบครัว ......

เรื่องเงินไม่ใช่ปัญหาหลัก ตอนแรกเราเหนื่อย แต่ด้วยความที่ เราเริ่มจับจุดได้ ว่าหาเงินจากไหน อย่างไร เราเริ่มชิน กับการรับผิดชอบทุกอย่างในบ้าน
เราเลิกคิดถึงความสุขจากคำว่าครอบครัว เราคิดแค่ความสุขของเราและลูก เราเลยทนมาได้จนวันนี้

จนเมื่อมีปัญหาใหม่เข้ามา คือ สามีเราติดเหล้า ติดพนัน
และเริ่มทำร้ายร่างกายเรา และ ลูก
เขามีงานทำของเขา ใช้เงินเขา ที่อยู่กันคือบ้านเขา ( แต่เรารับผิดชอบค่าน้ำค่าไฟและค่าทุกอย่างในบ้าน )
เขากินข้าวนอกบ้าน เหมือนเขาใช้ชีวิตคนเดียว
ไม่ได้นึกถึงเรากับลูก ไม่เคยนึกถึงเลย
และตอนนี้ เขาเริ่มที่จะ เมาเหล้า เล่นพนัน สูบบุหรี่ในบ้าน ทำร้ายร่างกายเรา ทำร้ายลูก



เราเคยคุยกับเขาแบบมีเหตุผล ว่าทำไมทำแบบนี้
เขาบอกแค่ถ้าเรารับไม่ได้ ให้ไปอยู่ที่อื่น ......
เราเลยคิดว่า ใช่ เราควรไปอยู่ที่อื่น แต่...เราจะเริ่มต้นยังไง คือสิ่งที่เราตัน เราเครียด เราคิดไม่ออก

เพราะตอนนี้ เราทำอาชีพ ค้าขาย หน้าบ้าน ทำเลดี มีฐานลูกค้า นี้คือที่มารายได้ของเรา ที่เราใช้เลี้ยงลูกเลี้ยงตัวเองในตอนนี้

หากเราออกไป เราก็ต้องไปเริ่มใหม่ กับเงินที่เหลือก้อนสุดท้าย กับหนี้ที่กู้มาลงทุนอีก3แสน  
เรากู้เงินมาลงทุนและพยุงครอบครัวช่วงโควิด ส่งเดือนละ 7 พันกว่าบาท


สรุปคือ เรามีภาระ คือ ลูก และ หนี้
กับต้นทุนที่มีคือเงิน 1 แสน (เงินที่เหลืออยู่ตอนนี้)

เราควรจะเริ่มต้นยังไง เราไม่มีพ่อ ไม่มีแม่ ไม่ญาติ ไม่มีบ้าน ไม่มีอะไรเลย .........

การออกมา มันน่ากลัวและเสี่ยง แต่เราจะทนอยู่ให้สามีทำร้ายจิตใยทำร้ายร่างกายแบบนี้ไม่ได้ ทำเราคนเดียวเราอาจจะทนได้ แต่ทำลูกด้วยเราทนไม่ได้จริงจริง

สิ่งที่เราคิด คือเราออกมาเช่าบ้านและขายของกิน หรือขายอย่างอื่น แต่มันคงไม่ง่ายอย่างที่คิด

ใครพอจะเคยผ่านเรื่องแบบเรา แก้ปัญหาดำเนินชีวิตกันอย่างไรบ้างค่ะ

เราไม่ได้เครียดเรื่องมามี หรือ ครอบครัว แตกแยก
แต่เราเครียดเรื่องเราจะออกมาดำเนินชีวิตอย่างไรให้เราและลูกรอด ทั้งเป็นหนี้ และ ค่าใช่จ่ายอย่างอื่น เดือนนึง 2 หมื่นบวก
เราควรเอาเงินที่มีอยู่ตอนนี้ ลงทุนกับอะไรดี หรือ เก็บไว้ก่อน แล้วเราจะทำอาชีพอะไร ......

การเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวเราไม่กลัวเลย เพราะที่ผ่านมามันไม่ได้ต่างจากการเลี้ยงคนเดียว เรากลัวแค่เราจะดำเนินชีวิตไปทางไหน ให้ลูกเรารอด
ลูกเรา 3 ขวบ ส่วนเรา 26 แล้ว การที่ออกมา เราก็ตัวคนเดียว ลูกเราก็ตัวคนเดียวมีแค่เรา
เราควรทำอย่างไรค่ะ

ใครพอจะมีแนวทางช่วยแนะนำเราหน่อยนะคะ
เราคันไปหมดแล้ว เราเครียดมากๆ ....ขอบคุณค่ะ