เราอายุ จะ 40 แล้วค่ะ ปีหน้าต้นเดือนก็ 39 เรากำลงรักษาอาการทางจิตอยู่ หมอลดยาจนเกือบหายแล้วแต่ที่ไม่หายคือ อาการหลงๆลืมๆ คิดคำนวณเลขผิด แต่ไม่ได้เป็นทุกครั้งนะคะ มีอาการป่ำๆเป๋อๆคือลำดับไม่ถูกว่าอะไรควรทำก่อนหลัง แต่ไม่ได้เป็นตลอดนะ มันจะมาเป็นพักๆ ถ้าเครียดจะรู้สึกสมองตื้อมึนๆงงๆทำอะไรไม่ได้ ตื่นเต้นง่ายจนทำอะไรไม่ถูก เราว่าเราน่าจะเหมาะกับทำอาชีพอิสระมากกว่าเพราะถ้าทำงานคนอื่นกลัวจจะทำ ออกมาไม่ดีจะทำให้เค้าเดือดร้อน แม่เราที่จริงก็ผิดหวังกับเราเพราะหมดเงินส่งเราไปเรียนหลายบาทอยู่ แม่เราขายของที่ตลาดค่ะอยากให้เราขายต่อเพราะเห็นว่าเราทำอะไรไม่ได้ แม่ก็จะบ่นกับลูกค้าบ่อยๆค่ะว่าไม่น่าส่งให้เรียนเลยอยากเอาใบปริญญามาเผาทิ้งทำอะไรก็ไม่ได้ เราฟังแล้วก็รู้สึกแย่ค่ะอายด้วยเราไม่ได้อยากเกิดมาเป็นแบบนี้ เราเคยทำขนมขายค่ะแต่ขายไม่ได้เลยหยุดไป เคยขายน้ำชาเย็น ขายยำอะไรพวกนี้ ขายไม่ได้ก็หยุดไป หนทางสุดท้ายคงต้องขายของต่อจากแม่ที่ตลาดแต่เราก็หลงๆลืมๆตลอดเด๋วก็ทอนเงินผิด เด็วก็นับของให้ลูกค้าผิด เรากลัวลูกค้าแม่จะหนีค่ะ คิดว่าเราโกงเค้าอะไรแบบนี้ แม่เราก็ขายของไม่ดีเหมือนเมื่อหลายปีก่อนถ้าให้เราขายกลัวจะแย่กว่าเก่า คนอย่างเรานี้เหมาะจะทำอาชีพอะไรดีค่ะ ที่จริงไม่ทำอะไรให้สามีเลี้ยงก็ได้ถึงสามีรายได้ไม่มากแต่เราก็ช่วยประหยัดได้ แต่ก็กลัวเป็นภาระเป็นคนไร้ค่าอีก คนอย่างเราพอจะทำอะไรดีค่ะให้มีรายได้เลี้ยงตัวเอง.เลี้ยงพ่อแม่ตอนแก่เถ้าได้บ้าง พอคิดเรื่องนี้บ่อยๆมันก็เครียดเลยค่ะ