เรื่องที่เราพูดรึเล่านี้ อยากเผื่อไว้เป็นอุทาหรณ์กับความรัก และอยากให้รู้ว่ายังมีคนที่โกหกได้ถึงขนาดนี้อยู่บนโลกใบนี้

แฟนเราชอบพูดถึงแฟนเก่าว่าดีโน้นดีอย่างนี้ ชอบเปรียบเทียบอยากให้เราเป็นรึทำแบบเขา พูดทุกเรื่องเกี่ยวกับแฟนเก่าสารพัดจะพูด พูดว่ารักกันมากกว่าเขายอมทำทุกอย่างเพื่อกันและกัน และบางทีคิดถึงแฟนเก่ามากๆถึงกับร้องไห้ว่าทำไมแฟนเก่าทิ้งเขาไปปล่อยให้เขามาเจอกันแย่เหมือนกับเรา เราเลยถามว่าแล้วทำไมถึงเลิกกัน เขาบอกว่าแฟนเก่าเขาป่วยเป็นมะเร็งระยะที่สาม และเขาก็เล่าตามข้างล่างนี้ จริงๆแค่ตามด้านล่างนี้คนอื่นๆอ่านดูก็รู้ว่ามันคือการโกหก
1. บอกว่าอยู่ รพ แห่งหนึ่ง แต่พอแฟนเราไปตามหาที่ รพ นั้น ไม่รู้คนไข้ชื่อนี้
- เขาแก้ตัวกับแฟนเราว่าที่บ้านไม่ให้บอกใครอาเเปะเขาดุ ไม่อยากให้ใครมารับรู้เรื่องนี้ ขนาดแม่เขายังไม่ให้รู้ อาเเปะจะจัดการเอง
ปล. แค่นี้สำหรับมันก็มีพิรุธมากแล้ว ไหนว่ารักกันมาก ทำไมไม่จับมือกันไป
2. จากหลังที่ถูกจับได้ว่าไม่ไปรักษาที่ รพ นั้น ก็เปลี่ยนวิธีการรักษา บอกว่าอาเเปะหาให้และไม่อยากให้ใครรู้ เพราะมีข้อตกลงกับหมอ ไม่งั้นจะเสียค่าปรับ
- แฟนเราเชื่อนะ แถมไปบนบานศาลอะไรสักอย่างแถวปิ่นเกล้าเพื่อให้เขาหาย
ปล. แฟนเราเป็นคนฉลาดนะ ทำไมไม่สงสัยเลยรึเพราะรักมาก
3. มีอีกสารพัดเรื่องที่ทำไมรู้ว่าเรื่องทั้งหมดที่บอกว่าป่วยมันเป็นเรื่องโกหก

สำหรับสิ่งที่เราจับได้และไปรู้ความจริงเกี่ยวกับการโกหกทั้งหมด
1. เราบังเอิญไปเป็นเพื่อนเฟสกับเพื่อน คนที่ชื่อเอ (นามสมมติ) เราไปเห็นภาพที่เขาไปเที่ยว ไปดื่มด้วยกัน ซึ่งมันเป็นภาพขนาดที่คนชื่อเอบอกกับแฟนเราว่าข่วงเวลานั้นคือทำคีโม คืออีกคนที่ไม่รู้ก็เป็นห่วงแทบตาย แต่คนที่โกหกดื่มเที่ยวสบายใจ
ปล. ตอนนั้นเราเองก็ยังไม่อยากใส่ร้ายว่าเขาโกหกว่าเป็นมะเร็ง
2. จนสิ่งสุดท้ายที่บอกว่าเอไม่ได้เป็นมะเร็ง คือ เขาเอารูปบัตรบริจาคอวัยวะลงเฟสว่าไปบริจาคมา
ปล. คนที่เป็นโรคร้ายแรงน่าจะบริจาคอวัยวะไม่ได้ 

เราควรจะบอกแฟนเรายังไงดี แฟนเราชื่นชม และฝังใจกับเอมาก