คืองี้ค่ะทุกคน เราเป็นคนนิ่งๆเงียบๆไม่ค่อยพูดอยู่แล้วค่ะ แต่บางทีเราก็ขำเฮฮาบ้างมีความสุขบ้างปกติเลยค่ะ แต่เมื่อเดือนสองเดือนเราเริ่มรู้สึกว่าเราไม่เหมือนเดิมแล้ว เราดิ่งบ่อยมาก เกือบทุกวัน ร้องไห้บ่อยด้วยค่ะ บางทีเรานั่งเรียนอยู่ดีๆความรู้สึกดิ่งก็มาเลย จนตอนนั้นไม่มีสมาธิในการเรียนเลย อยากจะร้องให้ออกมาแต่ก็อายเพื่อนเก็บเอาไปร้องที่บ้าน จนเพื่อนคนนึงสังเกตเราคอยถามเราตลอดว่าเราเป็นอะไร แต่เราก็บอกว่าป่าวไม่ได้เป็นไรอยู่ตลอด เพราะเราไม่อยากให้เขารู้ว่าเราเป็นอะไร แต่เขาก็ไม่เชื่อเราคอยปลอบเราตลอด เราเป็นแบบนี้อยู่บ่อยๆค่ะ พอมาวันนี้เรานั่งอยู่เราก็พูดคุยกับเพื่อนปกติค่ะ แล้วมีเพื่อนคนนึงพูดกับเราว่า นัท(ชื่อเราค่ะ)เหมือนคนไร้อารมณ์อยู่ตลอดเวลาเลยว่ะ ตอนนั้นเราก็ไม่ได้รู้สึกท่าทีอะไร แล้วเพื่อนอีกคนนึงก็พูดว่า เออใช่นัทเหมือนคนไร้อารมณ์จริงๆ บางทีนัทพูดไรไปนัทจะหน้านิ่งตลอด แบบคำพูดกับหน้าตาสวนทางกัน ตอนนั้นเราก็คิดในใจนะว่ามันก็ปกตินะเหมือนคนไร้อารมณ์ขนาดนั้นเลยหรอ
ทุกคนคือเราไม่รู้ว่าเราเป็นไร เหมือนคนไร้อารมณ์อย่างที่เพื่อนเราบอกหรือเปล่านะ