มีวันนึง(น่าจะ)แมวจรหลงเข้ามาในบ้านเราตัวเล็กแต่ก็ไม่มาก ตอนแรกน้องไปหลบอยู่มุมนึงไม่ยอมออกมาเลยขู่เราด้วย จนเอาข้าวขยำกับปลาทูให้กินน้อฝกินเกลี้ยงงเลย(ตอนออกมากินก็ระแวงๆเราอยู่) วันต่อมาน้องไปหลบมุมอื่นพอเราเจอน้องก็ใส่เกียร์หมาวิ่งหนีอย่างไวเลย(ขาน้องพร้อมวิ่งหนีตลอด😂) น้องก็ซนไปนู่นนี่ตามซอกบ้านเราก็ไม่เจอเลย ตอนกลางคืนเงียบๆถึงเจอบ้าง วันที่สามเราเลยลองตีสนิทกับน้องโดยไปหาน้องที่ซอกเลย แล้วเปิดเสียงแมวพร้อมกับยื่นขนมเลียแมวให้ไป น้องมาดมๆหันมามองหน้าละก็ถอยหนีแต่ก็อยากกินแต่ก็กลัว งงมาก555555 จนน้องกินๆๆๆใหญ่เลย เราให้ไปครึ่งซองพอกะจะฉวยโอกาสลูบตัวแต่ไม่ได้เพราะซอกแคบมากกกก คิดอยู่ว่าน้องจะเชื่อใจเราได้มากขึ้นรึยัง จนมาวันาที่เขียนกระทู้ทั้งวันยังไม่เห็น้องออกมาเลยได้ยินเสียง เมี๊ยว ครั้งสองครั้งแต่ก็ไม่รู้อยู่ไหน ข้าวปลาไม่ได้กินเลยแงๆ แค่น้องได้ยินเสียง "แก๊ก" ก็สะดุ้งตกใจละอ่า ไม่รู้ก่อนหน้านี้ไปเจออะไรมาบ้างถึงได้กลัวขนาดนี้ เราสงสารน้องเพราะวันนี้ไม่ได้กินข้าวเลยวันก่อนก็กินมื้อเดียว ทำไงเราถึงจะสร้างความใจให้น้องได้สักที เมื่อกี้ตอนกำลังเขียนเพิ่งเจอน้องก็วิ่งหนีอีกเช่นเคย เห้ออออ

ปล.พ่อเราดุมากชอบพูดดุน้องเรากลัวยิ่งทำให้น้องกลัวอ่า

มาแขร์ๆวิธีกันหน่อยนะค้าบ