เราเกลียดตัวเองมากที่อิจฉาน้องเขย
เพราะน้องสาวเราเค้าไม่สนไม่แคร์เราเลยสนใจแต่แฟนตัวเองทั้งที่เมื่อก่อนเรากับน้องไปไหนไปด้วยกันตลอด เดี๋ยวนี้ตั้งแต่น้องเขยเข้ามาอยู่ในบ้านเค้าจะไปเที่ยวกันสองคน ไปทำงานด้วยกัน กลับพร้อมกัน น้องสาวเราเค้าชอบรำคาญเรามากขึ้นด้วย เราทั้งเสียใจ ทั้งเกลียดที่ตัวเองรู้สึกแบบนี้ทั้งๆที่เค้าเป็นสามีภรรยากันแท้ๆ เราไม่รู้จะทำใจยังไงดี เรารู้ตัวว่าเราใจแคบมากเราไม่อยากให้น้องเราแต่งงานเลย เราเพิ่งเรียนจบกลับมาอยู่บ้านน้องเราก็กลายเป็นแบบนี้ไปแล้ว เอาง่ายๆคือเราไม่อยากให้น้องเราแต่งงานเลย เราเห็นแก่ตัวมากแล้วเราก็น้อยใจบ่อยแอบร่องไห้เองเค้าไม่รู้หรอกว่าเรารู้สึกยังไง เราจะทำยังไงกับตัวเองดี เราเกลียดตัวเองมากเลย
เราอิจฉาน้องเขย
เพราะน้องสาวเราเค้าไม่สนไม่แคร์เราเลยสนใจแต่แฟนตัวเองทั้งที่เมื่อก่อนเรากับน้องไปไหนไปด้วยกันตลอด เดี๋ยวนี้ตั้งแต่น้องเขยเข้ามาอยู่ในบ้านเค้าจะไปเที่ยวกันสองคน ไปทำงานด้วยกัน กลับพร้อมกัน น้องสาวเราเค้าชอบรำคาญเรามากขึ้นด้วย เราทั้งเสียใจ ทั้งเกลียดที่ตัวเองรู้สึกแบบนี้ทั้งๆที่เค้าเป็นสามีภรรยากันแท้ๆ เราไม่รู้จะทำใจยังไงดี เรารู้ตัวว่าเราใจแคบมากเราไม่อยากให้น้องเราแต่งงานเลย เราเพิ่งเรียนจบกลับมาอยู่บ้านน้องเราก็กลายเป็นแบบนี้ไปแล้ว เอาง่ายๆคือเราไม่อยากให้น้องเราแต่งงานเลย เราเห็นแก่ตัวมากแล้วเราก็น้อยใจบ่อยแอบร่องไห้เองเค้าไม่รู้หรอกว่าเรารู้สึกยังไง เราจะทำยังไงกับตัวเองดี เราเกลียดตัวเองมากเลย