ช่วงนึงแม่ของเพื่อนเราเสียค่ะ ทั้งครอบครัวของเพื่อนนับถือศาสนาคริสต์คาทอลิก เราก็ไปช่วยงานศพเขา 2 วัน วันที่เอาไปฝังเราว่าจะไม่ไป แต่อะไรดลใจไม่รู้ถึงยอมไป ระหว่างที่บาทหลวงสวดอยู่เราหายใจไม่ออก หูอื้อ ตาลาย เหมือนจะเป็นลมทั้งที่วันนั้นอากาศดี ออกฝนจะตกด้วยซ้ำ ข้าวกับน้ำก็กินปกติ ตอนนั้นแทบจะยืนทรงตัวไม่อยู่ ญาติของเพื่อนที่เห็นเราอาการไม่ดีก็บอกให้เราไปนั่งที่ไกลๆ แล้วหายใจเข้าลึกๆ เราเดินไปถึงลานจอดรถเลยค่ะ กินน้ำหมดไปเกือบ 3 แก้วถึงจะรู้สึกดีขึ้น พอเดินกลับเข้ามาในงานญาติเพื่อนเขาก็มองเราแปลกๆ แต่ก็ไม่ได้คิดไรมากก็ไปช่วยเขาถือดอกไม้มอบให้แก่แขกที่มางานวางบนโลง เราเล่าให้เพื่อนฟังมันก็บอกว่าอย่าคิดมาก ไม่เป็นไรหรอกแต่มันก็มองเราแบบอึ้งๆเหมือนกัน จากนั้นก็ผ่านไปประมาณ 2 ปี ทางมหาลัยรับน้องให้ไปไหว้ย่าโมค่ะ กินข้าวกินน้ำปกติ อากาศวันนั้นก็ร้อนชื้นๆเพราะอยู่ช่วงฝน ตอนยืนจัดแถวเตรียมกราบไหว้เรามีอาการเหมือนตอนที่ไปงานศพแม่ของเพื่อนเลย หน้าซีดจนรุ่นพี่ประคองเรามาพัก ปากสั่น ปลายมือขึ้นเขียวอ่อนๆ หนาวมากตอนนั้น จนเขาทำพิธีเสร็จเราถึงอาการดีขึ้น แอมโมเนียหมดปหลายก้านเลยค่ะ ใครพอจะรู้บ้างมั้ยคะว่าทำไมเราถึงเป็นแบบนี้