สวัสดีครับ คือผมกับเเฟน รักกันมาก เเต่พอเวลาผ่านไปนานเข้าทเขาเริ่มทำตัวเเปลกๆ เขาไม่มีใครครับ อันนี้เเน่นอน เเต่เขาเริ่มทำในสิ่งที่สัญญากันไว้ว่าจะไม่ทำ เขาก้ทำ บางทีผมรู้สึกเสียใจ'กับการกระทำของเขา เขาก้ไม่สนใจผม ผมถามเขา เธอไม่คิดจะเเคร์ ความรู้สึกเราเลยหรอ

เขาก้ตอบกลับผมว่า ทำไมต้องเเคร์ ฉันสนเเค่ความรู้สึกตัวเอง ทำไมต้องสนเธอ

ผมทำได้เเต่ก้มหน้ายอมรับไป..เพราะผมไม่รุ้จะพูดอะไร ผมรักเขามากครับ..ผมยอมเปลี่ยนทุกอย่างเพื่อเขา..ทุกสิ่งทุกอย่างผมยอมผมจ่ายผมทุ่มเท พ่อเเม่ผมรักเขา ภูมิใจในตัวเขา ผมไม่อยากเสียเขาไปเลย..เเต่ทุกๆวันนี้มันไม่มีความสุข มันกลับกลายเป็นผมคนเดียวที่นึกถึงวันเเรกๆ วันที่มีความหมาย วันสำคัญๆ เป้นผมคนเดียวที่นึกถึง อยู่ฝ่ายเดียว

..ขอบคุณที่อ่านจนจบครับ