.
24/12/63
HBD.KA
ลูกโปร่งตัวพยัญชนะภาษาอังกฤษและตัวเลขสีเงินถูกนำไปติดไว้ที่ผนังห้อง ตกแต่งประดับประดาด้วยสติกเกอร์และริบบิ้นอย่างสวยงาม เปียวต้องเซอร์ไพรส์แน่นอน แค่นึกถึงตอนเย็นก็มีความสุข
แต่ว่าใครกันแน่นะที่จะโดนเซอร์ไพรส์! ปีก่อนเธอก็จัดเซอร์ไพรส์วันเกิดให้แบบนี้ เปียวดันติดงานซะงั้น เป็นเธอเองที่โดนเซอร์ไพรส์แทน แต่ก็สุขใจ มีความสุขที่ได้ทำให้กับเขา ให้เขารู้ว่ายังสำคัญเสมอไม่ว่าเวลาจะผ่านมาเนิ่นนานแค่ไหนก็ตาม เธอมีความสุขที่ได้ทำทุกอย่างให้กับเขา
นอกจากนั้นบนเตียงนอนยังมีลูกโปร่งอัดแก๊สลูกใหญ่มากหนึ่งลูกสีขาว ผูกเชือกมัดโบว์ไว้กับขวดเหล้ารีเจนซีแบบกลม ลูกโปร่งลอยละลิ่วบนอากาศไปมาภายในห้อง บนลูกโปร่งเขียนคำว่า
“แด่เธอ ที่รัก”
แป้งจัดที่นอนหมอนผ้าห่มให้เข้าที่ เป็นระเบียบเรียบร้อยที่สุด เก็บห้องให้เรียบร้อย เผื่อเพื่อน ๆ ของเปียวจะมาด้วย และนอกจากนั้นยังตกแต่งห้องเพิ่มเล็กน้อย ให้เข้ากับสองเทศกาล นั่นก็คือวันคริสต์มาส และวันเกิดของเปียวด้วยนั่นเอง ใจจริงอยากได้ต้นสนมาตั้ง ทว่าแค่นี้ก็พอแล้ว
ทุก ๆ ปีเธอจะทำแบบนี้ให้กับเขาเสมอ เธอชอบที่จะทำ โดยที่เปียวไม่เคยร้องขอ เธอเป็นคนค่อนข้างโรแมนติก ทุกวันสำคัญเธอจะเป็นคนจัดการทั้งหมด ส่วนเขาจำไม่ได้หรอก ไม่ใส่ใจด้วยซ้ำ ไม่สนใจว่าจะเป็นวันอะไรก็ตามแค่อยู่ด้วยกันเป็นพอ เข้าใจอยู่ เธอเข้าใจ แต่มันก็ต้องมีบ้างนั่นแหละ เล็ก ๆ น้อย ๆ ปีละครั้งเอง
วันแห่งความรักของพวกเธอไม่ใช่วันวาเลนไทน์ แต่เป็นวันครบรอบต่างหาก! ครบรอบกี่ปีที่คบกัน และครบรอบกี่ปีที่แต่งงานกัน แป้งนั่งมองดูบรรยากาศภายในห้องอย่างมีความสุข แต่ก็แอบหวาดหวั่นอยู่ในใจ ขอให้เปียวเป็นคนที่โดนเซอร์ไพรส์เถอะ อย่าให้เธอต้องเซอร์ไพรส์เองเลย
เปียวก็คงรู้ล่ะมั้ง เพราะเธอทำให้ทุก ๆ ปี! เหลือแค่เค้กอย่างเดียวเท่านั้น ตอนเย็น ๆ ค่อยขับรถออกไปซื้อก็ได้ ไม่ใช่ปัญหา เปียวชอบเค้กนมสด แต่ไม่หรอก มันต้องเป็นเค้กช็อกโกแลตเท่านั้น! หึหึ พอนึกถึงเรื่องนี้ก็ยิ้มออกมาคนเดียวในห้อง ใครเป็นคนทำต้องเป็นสิทธิ์ของคนนั้น
แม่ของเปียวเคยบอกว่า เปียวเกิดตอนเที่ยงคืนของวันที่ 24 ที่จะข้ามไปเป็นวันที่ 25 แต่หมอลงวันเวลาเกิดในใบเกิดเป็นวันที่ 24 ธันวาคม ตกลงมันต้องเป็น 24 หรือ 25 แต่วันไหนก็ไม่สำคัญหรอก นี่ถ้าเปียวเป็นผู้หญิงคงต้องได้ชื่อเล่นว่าน้องอีฟแน่นอน
“เปียวทำไมชื่อเปียวเขียนแบบนี้อ่ะ มันต้องเขียนแบบนี้ไม่ใช่เหรอ คริสต์มาส! แบบนี้นะ” กี่ร้อยกี่พันครั้งที่เธอถามเขาแบบนั้น ทั้งที่ก็ได้คำตอบมาเหมือนเดิม
“เดี๋ยวถามแม่ให้นะ!” เปียวแกล้งหยิบโทรศัพท์จะโทรถามแม่ให้จริง ๆ
กรี๊ด! “อย่า ไม่ต้อง! เค้าถามเล่นเฉย ๆ ฮา” แป้งรีบคว้าโทรศัพท์ออกจากมือเปียวทันที พร้อมหัวเราะ เล่นเป็นเรื่องตลกไป แค่ถามเล่น ๆ ทำไมต้องจริงจัง
แป้งนอนนึกถึงครั้งที่ถามชื่อเปียว ตัวเขาเองก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน ใบเกิดเขียนมาแบบนี้ ก็เขียนไปตามนั้นเลย นอนมองสภาพแวดล้อมภายในห้องอย่างมีความสุข
ทุกอย่างพร้อมแล้ว วันเกิดปีนี้ไม่มีของขวัญ ทุก ๆ ปีก็ไม่เคยมีของขวัญให้กับเปียว เพราะพวกเธอทำสัญญาสนธิเบาว์ไม่ลิ่งกันไว้ เมื่อคราวตกลงคบกันใหม่ ๆ เพราะเธอไม่ค่อยจะรวย จึงไม่มีของขวัญให้ ด้วยความหน้ามืดตามัว ป๊อปปี้เลิฟไม่ลืมหูลืมตาหรืออย่างไรไม่อาจแน่ใจได้ เปียวตกลงรับคำไม่เป็นไร ไม่มีของขวัญก็ไม่เป็นไร เปียวเข้าใจและรักเหมือนเดิม
ทุก ๆ ปีมีแค่การ์ดอวยพรใบเดียวให้เขา ปีนี้ก็เช่นกัน การ์ดอวยพรใบเล็ก ๆ ผูกติดไว้กับเชือกที่ขวดเหล้าบนเตียงนอน
วันเกิดของเธอหรือ เปียวไม่เคยจัดเซอร์ไพรส์ให้เธอเลย ไม่เคยสักปี! ทว่าดันทะลึ่งมีของขวัญให้เสมอ ทุก ๆ ปีเปียวจะซื้อของขวัญให้กับเธอ บางอย่างก็ยังอยู่ บางอย่างก็หายไปแล้ว ฮา
ตอนนี้เหรอ ปีนี้เหรอวันเกิดของเธอผ่านมาแล้ว เปียวบอกว่าอยากได้อะไรก็ซื้อเลย ไม่ห้าม ไม่บ่นหนึ่งวัน แป้งก็จัดสิครับรออะไร! ฮา ไม่บอกหรอกว่าเป็นอะไร หึหึ
“HBD นะอ้วน” แป้งส่งข้อความในแชทให้เปียว พร้อมรูปเค้กให้ตอนสาย ๆ มันไม่ตื่นเต้นเหมือนสมัยเด็ก ๆ คบกันใหม่ ๆ แต่ก็ไม่ลืมที่จะทำให้
“ขอบคุณครับ วันเกิดปีนี้ขอของขวัญได้ป่ะ” แป้งอ่านแล้วต้องทำหน้านิ่วคิ้วขมวด เปียวอยากได้อะไรวะ! ถ้าจะมีของขวัญให้เปียว ปีนี้เป็นเป็นปีแรกที่คบกันเลย นอกนั้นก็เหมือนซื้อเองมากกว่า
“ได้ดิ อยากได้อะไรอ่ะ” แป้งไม่ขัดอยู่แล้ว ให้เปียวหนึ่งวันเช่นกัน
“วันเกิดปีนี้ขอลูกได้ปะ ฮา”
ควาย! อุ๊บ! “Ko.Wo.Yo. คิด วิเคราะห์ แยกแยะ หน่อยสิเธอ” แป้งอุทานออกมาอย่างดังคนเดียว พร้อมหัวเราะแบบมองบน “จะบ้าหรือเธอ! วันนี้เลิกงานกลับเลยเด้อ เค้ารอ” เธอส่งข้อความกลับอย่างไว ขอบ้าขอบออะไรอย่างนั้น
“ครับโผ๊ม”
“รีบมานะ เค้ารอ! “
ทุกอย่างจัดเสร็จหมดแล้ว ก็แค่นอนรอลุ้นว่าเปียวจะกลับมาตอนไหนเท่านั้นเอง ทั้งนี้ทั้งนั้นเธอเผื่อใจไว้แล้วล่ะ ถ้าเกิดจะผิดหวังก็ไม่เสียใจเลย เธอตั้งใจทำให้เขาที่สุดแล้ว
จบ...🎂💝🥳
เรื่องสั้น : วันคริสต์มาส
.
24/12/63
HBD.KA
ลูกโปร่งตัวพยัญชนะภาษาอังกฤษและตัวเลขสีเงินถูกนำไปติดไว้ที่ผนังห้อง ตกแต่งประดับประดาด้วยสติกเกอร์และริบบิ้นอย่างสวยงาม เปียวต้องเซอร์ไพรส์แน่นอน แค่นึกถึงตอนเย็นก็มีความสุข
แต่ว่าใครกันแน่นะที่จะโดนเซอร์ไพรส์! ปีก่อนเธอก็จัดเซอร์ไพรส์วันเกิดให้แบบนี้ เปียวดันติดงานซะงั้น เป็นเธอเองที่โดนเซอร์ไพรส์แทน แต่ก็สุขใจ มีความสุขที่ได้ทำให้กับเขา ให้เขารู้ว่ายังสำคัญเสมอไม่ว่าเวลาจะผ่านมาเนิ่นนานแค่ไหนก็ตาม เธอมีความสุขที่ได้ทำทุกอย่างให้กับเขา
นอกจากนั้นบนเตียงนอนยังมีลูกโปร่งอัดแก๊สลูกใหญ่มากหนึ่งลูกสีขาว ผูกเชือกมัดโบว์ไว้กับขวดเหล้ารีเจนซีแบบกลม ลูกโปร่งลอยละลิ่วบนอากาศไปมาภายในห้อง บนลูกโปร่งเขียนคำว่า “แด่เธอ ที่รัก”
แป้งจัดที่นอนหมอนผ้าห่มให้เข้าที่ เป็นระเบียบเรียบร้อยที่สุด เก็บห้องให้เรียบร้อย เผื่อเพื่อน ๆ ของเปียวจะมาด้วย และนอกจากนั้นยังตกแต่งห้องเพิ่มเล็กน้อย ให้เข้ากับสองเทศกาล นั่นก็คือวันคริสต์มาส และวันเกิดของเปียวด้วยนั่นเอง ใจจริงอยากได้ต้นสนมาตั้ง ทว่าแค่นี้ก็พอแล้ว
ทุก ๆ ปีเธอจะทำแบบนี้ให้กับเขาเสมอ เธอชอบที่จะทำ โดยที่เปียวไม่เคยร้องขอ เธอเป็นคนค่อนข้างโรแมนติก ทุกวันสำคัญเธอจะเป็นคนจัดการทั้งหมด ส่วนเขาจำไม่ได้หรอก ไม่ใส่ใจด้วยซ้ำ ไม่สนใจว่าจะเป็นวันอะไรก็ตามแค่อยู่ด้วยกันเป็นพอ เข้าใจอยู่ เธอเข้าใจ แต่มันก็ต้องมีบ้างนั่นแหละ เล็ก ๆ น้อย ๆ ปีละครั้งเอง
วันแห่งความรักของพวกเธอไม่ใช่วันวาเลนไทน์ แต่เป็นวันครบรอบต่างหาก! ครบรอบกี่ปีที่คบกัน และครบรอบกี่ปีที่แต่งงานกัน แป้งนั่งมองดูบรรยากาศภายในห้องอย่างมีความสุข แต่ก็แอบหวาดหวั่นอยู่ในใจ ขอให้เปียวเป็นคนที่โดนเซอร์ไพรส์เถอะ อย่าให้เธอต้องเซอร์ไพรส์เองเลย
เปียวก็คงรู้ล่ะมั้ง เพราะเธอทำให้ทุก ๆ ปี! เหลือแค่เค้กอย่างเดียวเท่านั้น ตอนเย็น ๆ ค่อยขับรถออกไปซื้อก็ได้ ไม่ใช่ปัญหา เปียวชอบเค้กนมสด แต่ไม่หรอก มันต้องเป็นเค้กช็อกโกแลตเท่านั้น! หึหึ พอนึกถึงเรื่องนี้ก็ยิ้มออกมาคนเดียวในห้อง ใครเป็นคนทำต้องเป็นสิทธิ์ของคนนั้น
แม่ของเปียวเคยบอกว่า เปียวเกิดตอนเที่ยงคืนของวันที่ 24 ที่จะข้ามไปเป็นวันที่ 25 แต่หมอลงวันเวลาเกิดในใบเกิดเป็นวันที่ 24 ธันวาคม ตกลงมันต้องเป็น 24 หรือ 25 แต่วันไหนก็ไม่สำคัญหรอก นี่ถ้าเปียวเป็นผู้หญิงคงต้องได้ชื่อเล่นว่าน้องอีฟแน่นอน
“เปียวทำไมชื่อเปียวเขียนแบบนี้อ่ะ มันต้องเขียนแบบนี้ไม่ใช่เหรอ คริสต์มาส! แบบนี้นะ” กี่ร้อยกี่พันครั้งที่เธอถามเขาแบบนั้น ทั้งที่ก็ได้คำตอบมาเหมือนเดิม
“เดี๋ยวถามแม่ให้นะ!” เปียวแกล้งหยิบโทรศัพท์จะโทรถามแม่ให้จริง ๆ
กรี๊ด! “อย่า ไม่ต้อง! เค้าถามเล่นเฉย ๆ ฮา” แป้งรีบคว้าโทรศัพท์ออกจากมือเปียวทันที พร้อมหัวเราะ เล่นเป็นเรื่องตลกไป แค่ถามเล่น ๆ ทำไมต้องจริงจัง
แป้งนอนนึกถึงครั้งที่ถามชื่อเปียว ตัวเขาเองก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน ใบเกิดเขียนมาแบบนี้ ก็เขียนไปตามนั้นเลย นอนมองสภาพแวดล้อมภายในห้องอย่างมีความสุข
ทุกอย่างพร้อมแล้ว วันเกิดปีนี้ไม่มีของขวัญ ทุก ๆ ปีก็ไม่เคยมีของขวัญให้กับเปียว เพราะพวกเธอทำสัญญาสนธิเบาว์ไม่ลิ่งกันไว้ เมื่อคราวตกลงคบกันใหม่ ๆ เพราะเธอไม่ค่อยจะรวย จึงไม่มีของขวัญให้ ด้วยความหน้ามืดตามัว ป๊อปปี้เลิฟไม่ลืมหูลืมตาหรืออย่างไรไม่อาจแน่ใจได้ เปียวตกลงรับคำไม่เป็นไร ไม่มีของขวัญก็ไม่เป็นไร เปียวเข้าใจและรักเหมือนเดิม
ทุก ๆ ปีมีแค่การ์ดอวยพรใบเดียวให้เขา ปีนี้ก็เช่นกัน การ์ดอวยพรใบเล็ก ๆ ผูกติดไว้กับเชือกที่ขวดเหล้าบนเตียงนอน
วันเกิดของเธอหรือ เปียวไม่เคยจัดเซอร์ไพรส์ให้เธอเลย ไม่เคยสักปี! ทว่าดันทะลึ่งมีของขวัญให้เสมอ ทุก ๆ ปีเปียวจะซื้อของขวัญให้กับเธอ บางอย่างก็ยังอยู่ บางอย่างก็หายไปแล้ว ฮา
ตอนนี้เหรอ ปีนี้เหรอวันเกิดของเธอผ่านมาแล้ว เปียวบอกว่าอยากได้อะไรก็ซื้อเลย ไม่ห้าม ไม่บ่นหนึ่งวัน แป้งก็จัดสิครับรออะไร! ฮา ไม่บอกหรอกว่าเป็นอะไร หึหึ
“HBD นะอ้วน” แป้งส่งข้อความในแชทให้เปียว พร้อมรูปเค้กให้ตอนสาย ๆ มันไม่ตื่นเต้นเหมือนสมัยเด็ก ๆ คบกันใหม่ ๆ แต่ก็ไม่ลืมที่จะทำให้
“ขอบคุณครับ วันเกิดปีนี้ขอของขวัญได้ป่ะ” แป้งอ่านแล้วต้องทำหน้านิ่วคิ้วขมวด เปียวอยากได้อะไรวะ! ถ้าจะมีของขวัญให้เปียว ปีนี้เป็นเป็นปีแรกที่คบกันเลย นอกนั้นก็เหมือนซื้อเองมากกว่า
“ได้ดิ อยากได้อะไรอ่ะ” แป้งไม่ขัดอยู่แล้ว ให้เปียวหนึ่งวันเช่นกัน
“วันเกิดปีนี้ขอลูกได้ปะ ฮา”
ควาย! อุ๊บ! “Ko.Wo.Yo. คิด วิเคราะห์ แยกแยะ หน่อยสิเธอ” แป้งอุทานออกมาอย่างดังคนเดียว พร้อมหัวเราะแบบมองบน “จะบ้าหรือเธอ! วันนี้เลิกงานกลับเลยเด้อ เค้ารอ” เธอส่งข้อความกลับอย่างไว ขอบ้าขอบออะไรอย่างนั้น
“ครับโผ๊ม”
“รีบมานะ เค้ารอ! “
ทุกอย่างจัดเสร็จหมดแล้ว ก็แค่นอนรอลุ้นว่าเปียวจะกลับมาตอนไหนเท่านั้นเอง ทั้งนี้ทั้งนั้นเธอเผื่อใจไว้แล้วล่ะ ถ้าเกิดจะผิดหวังก็ไม่เสียใจเลย เธอตั้งใจทำให้เขาที่สุดแล้ว
จบ...🎂💝🥳