อยากขอแชร์ประสบการณ์ตื่นเต้นและดีใจมาก จากกระทู้ก่อนหน้า 
เมื่อชีวิตคือการพัฒนา ผมจึงปิดบริษัทที่ทำรายได้ปีละ 20 ล้าน มาเป็นเกษตรกร และเปิดโรงเรียนให้กับลูกชาย

แชร์ประสบการณ์ใช้เงิน 20 ล้านหมดตัวภายใน 1 ปีกว่าๆ และติดลบอีก 1 ล้าน

วันนี้ผมเดินทางมาถึงจุดเริ่มต้นในบทบาทใหม่ของการเปิดฟาร์ม และเริ่มสร้างรายได้จากลูกค้าที่มาทำกิจกรรม และมาพักผ่อนที่ฟาร์ม

ก่อนอื่นผมสรุปเรื่องราวในอดีตก่อนแบบรวบรัด
ผมจบวิศวะคอมพิวเตอร์จากลาดกระบัง
เริ่มต้นทำงานในบริษัท IBM Thailand ที่แรก
ทำงานได้ 3 ปี ออกมาเปิดบริษัท IT โดยทำงานเป็น partner กับ IBM Thailand ในการ implement Software solution
หลังจากเก็บเงินได้ก้อนหนึ่ง(ใหญ่)จากการเปิดบริษัท IT ผมก็ได้เอาเงินมาลงทุนสร้างฝัน ตามที่ตัวเองฝันโดยฝันนี้ก็มีภาพคล้ายๆกับการที่เรารับรู้สื่อจากสังคม
ช่วงต้นของการพัฒนา เนื่องจากผมไม่มีความรู้และการทำบัญชีและวางแผนที่ดีพอ ก็เรียกว่าซื้อทุกอย่างที่อยากซื้อเช่น
สั่งต้นไม้ล้อมจาก กทม. มาส่งที่ลำปาง 24 ต้น ราคา ห้าแสนกว่าบาท
ซื้อรถขุด  รถไถ่ รถ folk lift รถดัมฟ์ เป็นของตัวเอง
ซื้อม้ามาทั้งหมด 8 ตัว  (ทุกวันนี้ขายไปแล้ว ตอนขายประกาศขายตัวละ 5000 บาท เพราะต้องการขายให้เร็วที่สุด) 
ฟาร์มผมสร้างด้วยเหล็ก I Beam , H Beam ทั้งหมดเลย
และอื่นๆอีกมากมาย ตามความชอบ แต่เราไม่ได้คุมงบประมาณ สุดท้ายเงินหมดตัวและต้องหยุดการพัฒนาไปเกือบ 1 ปี

ตอนนี้กลับมาพัฒนาต่อต้องบอกว่าเป้าหมายก็เปลี่ยนไปเรื่อยๆ ตามความรู้ที่มีเพิ่ม ตามงบประมาณที่มี และตามสถานการณ์ที่เปลี่ยนไป
แต่หลักๆ เป้าหมายก็ยังมี character ของตัวผมรวมอยู่ด้วย

เริ่มต้นให้ดูภาพความสำเร็จของผมก่อน เหมือนเล่นเกมสร้างเมือง SIM City เลย
จุดผิดพลาดที่เยอะมากคือการสร้างทุกๆอย่างอยู่ห่างไกลกันทำให้ค่าใช้จ่ายเรื่องระบบไฟฟ้า ระบบน้ำ และทางเดินที่แพงมาก


ส่วนตรงนี้จะเป็นพื้นที่ ที่เป็นบ้านพักของผมเอง ซึ่งไกลกับบ้านพักลูกค้าประมาณ 5ร้อยเมตรได้


ด้วยการไปเรียนเรื่องการสร้างการท่องเทียวในชุมชนทำให้ผมมี idea ในการสร้างความแตกต่างเรื่องการมีกิจกรรมในที่ของตัวเอง ตรงนี้เราสามารถรับลูกค้าแบบเข้าพัก และลูกค้าแบบ One day trip ได้ โดยผมมองลูกค้าแบบมาเช้าเย็นกลับเป็นกลุ่มคนในลำปางกันเองที่พาลูกๆมาทำกิจกรรม โดยตอนนี้เรามีฐานกิจกรรมหลัก สามฐาน แต่กำลังจะพัฒนาเพิ่มมากกว่านี้

พายเรือคายัค พายเรือ stand up paddle board (SUP) บนแม่น้ำวัง จังหวัด ลำปาง ใกล้เขื่อนกิ่วลม ต้องบอกว่าตำแหน่งนี้แม่น้ำสมบูรณ์มากๆ ใสสะอาดและไม่มีหมู่บ้า่นไหนทิ้งน้ำเสียลงแม่น้ำเลย เพราะเราห่างจากเขื่อนกิ่วลมเพียง 6 กิโลเมตรเท่านั้น ต่างจากแม่น้ำวังในเมืองที่มีน้ำเสียทิ้งลงมาในแม่น้ำทำให้แม่น้ำไม่สะอาดเพียงพอ

ทำพิซซ่ากับเตาดิน


ปีนต้นไม้ กิจกรรมนี้ได้ idea มาจากเพื่อนที่ทำสวนเหมือนกัน ไปๆมาๆ ผมไปเรียนเป็น รุขกร ทำให้มีความรู้เรื่องดูแลต้นไม้ใหญ่ในฟาร์มอีก และมีความสามารถในการขึ้นตัดต้นไม้สูงๆได้ด้วย อันนี้ถือว่าคุ้มมากๆในการได้มาสำหรับกิจกรรมนี้



ส่วนการสร้างที่พักนั้น ก็เรียกว่าเป็นพื้นฐานของฟาร์ม โดยเรียกว่าสร้างตามความอยากของตัวเองมาก เช่นห้องต้องใหญ่ห้องขนาด 36 ตรม. และห้องน้ำที่ใหญ่มากและสะอาดมาก เพราะผมเป็นคนชอบห้องน้ำสะอาด 5555 ตรงนี้ทำให้ค่าใช้จ่ายในการดูแลและจัดการของเราสูงมาก 


เนื่องจากตำแหน่งของเราห่างไกลหมู่บ้านประมาณ 2 KM ทำให้ไม่มีแสงไฟมารบกวน เมื่อเราปิดไฟ ดาวบนฟ้าก็จะสว่างมาก


หลังจากเรามีที่พักแล้ว ผมก็มองว่าเราต้องมีคาเฟ่ ที่สำหรับลูกค้าในการนั่งพักผ่อนและถือว่า up sales ขายน้ำและอาหารไปด้วย


เราพยามสร้างความแตกต่างให้ลูกค้าที่มาสามารถมาใช้ เตาเหล็กหล่อ ที่แสนไฮโซของ Petromax ได้ โดยเพียงเริ่มสั่งอาหาร BBQ set กับเรา และลูกค้าสามารถเอาอาหารสดมาร่วมย่างได้ด้วย



ตอนนี้ป้ายอะไรต่างก็ยังไม่เสร็จ แต่เอากิจกรรมไป Post ในกลุ่มปิดของชาวลำปาง ทำให้เริ่มมีลูกค้าแบบมาเช้าเย็นกลับเรื่อยๆ จนเราไม่มีเวลาพัฒนาต่อในการทำป้าย แต่ก็ยังดีว่าวันจันทร์ถึงศุกร์ลูกค้าน้อย เราเลยใช้เวลานี้รดน้ำต้นไม้ ปลูกต้นไม้ และทำป้ายต่างๆ



เนื่องจากยังไม่ค่อยมีใครมาพัก ช่วงนี้ใครมาพักก็เหมือนกับการปิด รีสอทกันเลย เพราะมานอนห้องเดียว 5555

อ้อเกือบลืมไป เนื่องจากสถานที่เราอยู่ค่อนข้างในธรรมชาติมากๆ เราก็มี ภูเขาเล็กๆในที่ของเราเอง และมี เส้นทางเดินผจญภัยสำหรับเด็กๆด้วย



หลังจากนี้ไม่รู้ว่า Covid จะส่งผลอย่างไร ตอนนี้เป้าหมายหนึ่งที่เคยตั้งไว้คือ เรามีพืนที่ทำงานหาเลี้ยงชีพในรั้วบ้านตัวเองแล้ว ไม่ต้องทำเหมือนอยู่ กทม. ที่เช้าต้องออกจากบ้านไปทำงาน แต่นี่ออกจากประตูบ้าน แต่ยังทำงานในรั้วบ้านของตัวเอง

เรียกว่าเริ่มต้นเดือน ธันวาคมปี 2020 พึ่งเริ่มมีรายได้ครั้งแรกในชีวิตจากธุระกิจใหม่นี้ หลักๆก็แอบดีใจมากว่าเดือนนี้ เงินเดือนคนงาน ไม่ต้องเอาเงินจากธุระกิจ IT มาจ่ายอีกแล้ว 5555 แต่จะได้กี่เดือนต้องมาลุ้นกันต่อ

งานนี้ผม Position ตัวเองและภรรยาเป็นคนทำงานด้วย ดังนั้นลูกค้าที่มา ก็จะเจอผม (หมู) และภรรยา (ปาล์ม) มาล้างจาน ยกของ ต้อนรับ เก็บเรือ ยกเรือ ล้างเรือ และนำทำ พิซซ่ากันเอง เพราะเราไม่อยากจ้างคนเยอะ อยากทำ scale เล็กๆแบบ ทำกันเอง ไม่ได้หวังจะทำเป็นธุระกิจใหญ่โต

เราเรียนรู้การใช้จ่ายแบบเท่าที่ชีวิตต้องการใช้ จากรอบที่เงินหมดตัว แบบว่าต้องเบิกเงิน OD ธนาคารมากินอาหารเลยเป็นครึ่งปี ดังนั้นรายได้ที่น้อยลงรอบนี้ มันก็เพียงพอกับการใช้จ่ายแบบไม่หรูหราไม่ต้องแพงได้ 
ทุกวันนี้เดินซื้อของในห้างเสร็จ ผมก็จะพาลูกและภรรยามากินอาหารในตลาดโต้รุ่ง หรือ street food น้อยครั้งมากๆ ถ้าไม่ใช่การนัดเพื่อนและเพื่อนเลือกร้านในห้าง ครอบครัวเราจะกินอาหารข้างนอกในราคาที่เหมาะสมไม่แพง

ทั้งหมดนี้อยากแบ่งปันเรื่องราวและมุมมองของผมให้ทุกคนฟัง และรวมถึงลึกๆ ผมก็เรียกว่าอยากโปรโมทสถานที่ ที่ผมสร้างมันมากับมือให้มันเดินต่อได้ด้วย

ขอบคุณมากครับสำหรับการให้ความสนใจ