เกาะลาบวนน่ะ หากขี่มอเตอร์ไซค์รอบเกาะ เทียบกับเชียงใหม่อันเป็นที่รักยิ่งของเรา ก็ประมาณรอบวงแหวนรอบสามเต็มรอบ (ถนนสาย 121)

ตั้งต้นที่สนามกีฬาเจ็ดร้อยปี วิ่งไปตามถนนเลียบคันคลอง เข้าสู่ถนนวงแหวนรอบสาม แล้วกลับมาที่เดิม ระยะทางประมาณห้าสิบกิโลเมตร


มันเป็นระยะทางที่ยอดเยี่ยม และเรามั่นใจว่ามันจะเป็นเส้นทางที่ยอดเยี่ยม


จัดขบวนกันเอง วางเส้นทางกันเอง แล้วก็มุ่งหน้าออกจากโรงแรม โดยมีบริษัททัวร์ นั่งอยู่ในรถตู้ ตามเรามาเป็นคันหลังสุด
 
แต่พระเจ้าไม่ประสงค์อย่างนั้น และใครๆก็รู้ หากพระเจ้าไม่ประสงค์อย่างนั้น ใครจะขัด
 
พระเจ้าส่งพวก 1%ER มา...ไม่ได้มาคนเดียว แต่มาถึงสามคน

ใครๆก็รู้ว่า พวกที่ชอบขี่มอเตอร์ไซค์ฮาร์เล่ เดวิดสันน่ะ มีไลฟ์สไตล์ธรรมดาซะที่ไหน พวกนี้น่ะเป็น 1%ER โดยแท้จริง และเขาก็มีบุคลิคที่หากไม่พอใจอะไรขึ้นมาเมื่อไหร่ เขาก็ไม่ประสงค์ให้ใครขัดใจ... พวกเขามั่นใจในศักยภาพของเขา มั่นใจในทัศนคติของเขา ...
และพวกเขาก็มั่นใจในตีนของเขา...

ฮาร์เล่ เดวิดสัน สามคัน ปรากฏขึ้นที่หน้าโรงแรม หน้าตาไม่สบอารมณ์อย่างยิ่ง
ก่อนที่พวกเราจะได้ตกใจ หรือสอบถามอะไร เจ้าสามคันนั้นก็สื่อสารเป็นภาษามือ บอกให้พวกเราขี่ตามเขาไป อย่าขัดใจ
…
ตีนของพวกเขามีทัศนคติบางอย่าง ที่เป็นตัวคูณศักยภาพของตีนชนิดหนึ่ง
เรามีจำนวนตีนมากกว่ามาก แต่ตีนเราไม่มีทัศนคติออย่างเขา
เราก็ได้แต่ตามไป...

(จากหนังสือ “ไปไกลๆให้สุดขอบบอร์เนียว” - สำนักพิมพ์มอเตอร์ไซค์สีแดง)
https://www.facebook.com/redmotorcyclepb