ประพันธ์โดยเอลเดอร์ เอ็ดดา เป็นรากฐานความเชื่อของชาวนอร์ส(ไวกิ้ง) เนื้อหาประมาณว่า

"อัสการ์ดซึ่งเป็นที่สถิตของทวยเทพ ไม่เหมือนสวรรค์แห่งใดที่มนุษย์จะรู้จัก ที่แห่งนั้นไม่มีความปรีดาอันเรืองรองส่องสว่าง ไม่มีความสุขสำราญอันน่าอุ่นใจ หากเป็นดินแดนอันเคร่งขรึม มีเคราะห์กรรมอันเลี่ยงไม่ได้รายล้อมอยู่ในบรรยากาศ เหล่าทวยเทพรู้ตัวว่าเวลาหนึ่งตนจะประสบกับความตาย อัสการ์ดจะต้องพินาศล่มสลาย สิ่งที่กำลังฝ่ายธรรมะได้ดิ้นรนต่อสู้ช่างอับจนสิ้นหวัง

เป็นธรรมดาอยู่เองที่มนุษย์จะต้องประสบเคราะห์กรรมด้วย ในเมื่อเหล่าทวยเทพจะต้องถึงกาลอวสาน มวลมนุษย์ชายหญิงจะต้องหมดหวังยิ่งกว่า สิ่งเดียวที่ผดุงวิญญาณให้มีชีวิตอยู่ได้ คือความดีงามบริสุทธิ์ไร้มลทิน นั่นคือความกล้าหาญเยี่ยงวีรบุรุษ การตายอย่างกล้าหาญอย่างน้อยก็ทำให้พวกเขา ได้ไปสถิตกับเหล่าทวยเทพในวัลฮาลา แต่พวกเขาก็ต้องสู้รบเคียงข้างเทพเจ้าและรอความตายที่นั่น"

นี่เป็นแนวคิดที่สิ้นหวัง มืดมลหดหู่ที่สุดเท่าที่จิตมนุษย์จะนึกถึง อยากรู้ว่าทำไมพวกเขาถึงมีแนวคิดแบบนี้ครับ เพราะสาระสำคัญของเรื่องไม่ใช่ธรรมะมีชัยเหนืออธรรม แต่เป็นการฝืนต้านอธรรมต่อไปโดยที่ต้องพ่ายแพ้อย่างแน่นอน?

สรุปคือเทพทั้งหมดอย่างโอดิน ธอร์ เฟรยา ฯลฯ จะต้องถึงคราวพินาศ