เราป่วยเป็นโรควิตกกังวลซึมเศร้า แต่มีอาการหลายอย่างที่หมอวินิจฉัยไม่ได้
รักษาด้วยการกินยาต้านเศร้า แต่แทบจะไม่ได้ผลอะไรเลย 

ปัญหาคือเรามีอาการกระเพาะปัสสาวะบีบตัวผิดปกติ ทำให้ตอนกลางคืนฉี่เยอะมาก
ทั้งที่ช่วงเย็นหลังหกโมงเป็นต้นไปแทบไม่ได้ดื่มน้ำ
เราฉี่ได้ทีละนิดและไม่สบายท้อง รู้สึกเหมือนมีปัสสาวะค้างอยู่ทำให้นอนไม่หลับ ต้องลุกขึ้นมาฉี่ 
เป็นสิบๆ รอบ บางวันถึงตีหนึ่ง ตีสอง ตีสาม ระยะหลังหนักๆ หน่อยก็ตีสี่ ทรมานมาก
ปกติก็เข้าถึงสภาวะการนอนหลับยากมากๆ อยู่แล้ว
พอเป็นแบบนี้อีก ก็ยิ่งแย่มากๆ 

เริ่มเป็นตั้งแต่ตอนเรียนอยู่ชั้นม.6 ค่ะ ตอนม.6 ได้วิ่งออกกำลังกาย ผลคืออาการทางจิตเวชหายเป็นปลิดทิ้ง
มีความสุขที่สุดในชีวิตเลยตอนนั้น แต่วิ่งได้หนึ่งเดือน ก็กระดูกเท้าเคลื่อน จนไม่สามารถวิ่งได้อีก
อาการทางจิตเวชตีกลับมาทั้งหมด อาการนอนไม่หลับเราแย่ลงมาก 
พอเข้ามหาลัยปีหนึ่งก็เริ่มนอนไม่หลับ+ปัสสาวะตอนกลางคืน
พอขึ้นปีสาม อาจารย์ในภาควิชาท่านก็เมตตาพาไปปฏิบัติธรรมที่จ.เชียงใหม่

ครั้งแรกที่ไปวัด เราปัสสาวะตอนกลางคืนเยอะมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ หมายถึงเยอะทั้งจำนวนรอบและปริมาณ
(แต่เป็นลักษณะนอนไปได้สักประมาณหนึ่งชั่วโมงแล้วลุกมาฉี่ทีเดียวเยอะๆ)
ทำให้ตอนกลางวันง่วงมาก บวกกับโรคประสาทด้วยทำให้เรานั่งสมาธิไม่ได้เลย แม้แต่ห้านาทีก็ไม่ได้
กำหนดรู้อะไรไม่ได้เลย สติไม่มี มันจะเด้งออกมาจากสมาธิตลอด ได้แต่นั่งดูเพื่อนปฏิบัติ เศร้ามากค่ะตอนนั้น

เราก็ไม่ยอมแพ้ ไปอีกเป็นครั้งที่สอง (ไปครั้งละ 21 วัน) ยังฉี่เยอะเหมือนเดิม นอนไปสักสองชม.ลุกมาฉี่ทีละมากๆ
ทั้งๆ ที่งดดื่มน้ำตั้งแต่ห้าโมง แต่รอบนี้ปฏิบัติได้มากขึ้น จากที่ปฏิบัติไม่ได้เลยแม้แต่นิด ก็นั่งสมาธิได้ประมาณครั้งละสิบนาที
ไปครั้งที่สาม ก็ดำเนินไปในลักษณะนี้ค่ะ 
จนกระทั่งไปครั้งที่สี่ (ตอนเรียนจบหมาดๆ) ฉี่น้อยลง นอนได้นานขึ้นต่อเนื่องกัน 5-6 ชั่วโมง 
การปฏิบัติดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด กำหนดรู้จนเห็นไตรลักษณ์ เห็นความคิดเกิดขึ้น ตั้งอยู่และดับไปต่อหน้าต่อตา
จึงได้ทราบว่าตัวเองมาถูกทางแล้ว

แต่ประเด็นคืออาการฉี่ตอนกลางคืนนี้ตอนออกจากวัดแล้วก็ยังเป็น ลักษณะฉี่ทีละนิดแล้วยังปวดอยู่ ทำให้นอนไม่หลับ
เป็นอุปสรรคต่อการใช้ชีวิตและการปฏิบัติมาก
ปี 59 เราสอบเป็นข้าราชการ ฝืนทำไปได้สองปีต้องลาออกมาเพราะทำงานประจำไม่ไหว เนื่องจากพักผ่อนได้น้อยมากๆ
ยังคงมีอาการฉี่เยอะตอนกลางคืน บวกอาการทางจิตเวช เคยขับรถมอเตอร์ไซด์อยู่ดีๆ น็อคไปเลย
ระหว่างนั้นไปพบแพทย์ด้านกระเพาะปัสสาวะ กินยา ขยายท่อปัสสาวะอาการก็ไม่ดีขึ้น

ปัจจุบันมาช่วยพ่อแม่ค้าขาย คิดว่าเป็นเวลาเหมาะสมที่สุดที่จะปฏิบัติต่อและรักษาตัว
มาจนตอนนี้เรามีอาการนี้มาจะสิบปีได้แล้วค่ะ เหนื่อยมาก ทุกข์มากเหลือเกิน
เลยคิดว่าคงต้องกลับมาปฏิบัติและรักษาให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ค่ะ 
จริงๆ คิดเอาเองว่าอาการฉี่เยอะนี้เป็นผลมาจากโรควิตกกังวลอีกที ทำให้ส่งผลต่อระบบประสาทที่สั่งการระบบปัสสาวะ
แต่ก็ไม่รู้ว่าจะแก้ไขอย่างไรแล้วจริงๆ เพราะเราก็ทานยารักษาโรคนี้อยู่ แต่ดูเหมือนจะไม่ได้ผลมากนัก
บางทีอดคิดไม่ได้ว่านี่เป็นวิบากกรรมอะไรหนอที่เราต้องเผชิญ เพราะว่าไม่รู้จะแก้ไขด้วยวิธีทางการแพทย์ไหนแล้ว

มาวันนี้ที่เราตั้งกระทู้คือเราฉี่ทั้งคืนจนไม่ได้นอนเลยค่ะ ถึงจุดพีคเลยจริงๆ เพราะไม่เคยถึงกับเป็นทั้งคืนแบบนี้
ฉี่อย่างไรก็เหมือนมีค้างอยู่ในท้อง อึดอัดไม่สบายจนข่มตาหลับไม่ได้จริงๆ ต้องฉี่ใส่ผ้าไม่รู้กี่สิบครั้ง 
ก็ฉี่ไม่หมดจริงๆ นอนปวดฉี่แล้วก็ลุกขึ้นฉี่ แล้วปวดฉี่อีก วนอยู่แบบนั้น ทรมานมากๆ ค่ะT____T
เป็นแบบนี้มาจะสิบปีแล้ว เลยคิดว่าอาจต้องพึ่งทางเลือกนี้แล้ว ด้วยการปฏิบัติต่อไปค่ะ เพราะไม่มีทางเลือกอื่นอีก

วอนขอท่านผู้ปฏิบัติธรรม ช่วยชี้แนะแนวทางที่ช่วยผ่อนกรรมหนักให้เป็นเบาทีนะคะ
ไม่ว่าจะวิธีสวดมนต์หรือแผ่เมตตาที่ถูกต้อง หรือควรปฏิบัติแล้วอุทิศผลบุญให้เจ้ากรรมนายเวรอย่างไรดี
เราจะปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัด เผื่อว่าทำเหตุที่ดีไว้แล้วผลจะดีขึ้นค่ะ 
ขอขอบพระคุณมากๆ ค่ะ