เรื่องจากเรื่องคือ เนื่องจากเราจะย้ายมาเรียนในตัวเมืองหลังจากจบ ม.3 พี่ชายเราอยู่หอในตัวเมืองย่าเราเลยจะให้เรามาอยู่กับพี่ชายเราหลังเรียนจบ ม.3 แต่ช่วงปิดเทอมที่ผ่านพี่ชายเราก็บอกจะมาแฟนมาอยู่ด้วย คือเรางงมากไม่ได้บอกกันก่อนแล้วพึ่งคบกันได้ไม่กี่เดือนเองจะเอามาอยู่ด้วยกันแล้ว ่คือทุกคนในครอบครัวเราไม่เห็นชอบด้วยแต่พี่ชายเรามันก็พาเข้ามาเหมือนเดิมย่าเราก็บอกให้เราทนอยู่บอกเห็นแก่ย่าเถอะมันจะทำอะไรก็ช่างมันเราก็ต้องจำใจอยู่ด้วย คือเราไม่ได้อยากอยู่ด้วยกันสามคนหรอกนะ ทุกคนคงเข้าใจใช่มั้ยว่ามันอึดอัดมาก ทำอะไรไม่ค่อยเป็นส่วนตัวเลย เราอยากย้ายออกมาก แต่ย่าไม่ให้ย้ายออกเพราะค่าใช้จ่ายมันจะเพิ่มมากขึ้น(ปล.สถานะทางบ้านเราค่อนกลาง-จน) เราอึดอัดอัดอั้นมากเราไม่ชอบอยู่ด้วยกัน3คยแบบนี้เลย แฟนพี่เราก็ชอบมาใช้ของใช้ส่วนตัวเราตลอดเลยตั้งแต่ รองเท้าเรา กระเป๋าเรา สกินแคร์เรา คือเราบ่นให้พี่เราฟังบ่อยมากว่านี้มันของใช้ส่วนตัวของเรานะเราไม่โอเค พี่ชายเราก็บอกจัดการให้แต่ก็เหมือนเดิม รองเท้าใหม่ที่เราเก็บเงินซื้อก็โดนแฟนพี่เราแอบเอาไปใส่(เรารู้เพราะเห็นพื้นมันดำมากแล้วเราไม่เคยใส่ไปไหนเลยตั้งแต่ซื้อมา)จนเราต้องทักไปถามในเฟส

ว่าใส่รองเท้าเราหรอทำไมไม่บอกเราก่อนเรายังไม่เคยใส่เลยนะ แต่แฟนพี่เราตอบกลับมาแค่ว่า ขอโทษไม่รู้ว่าไม่เคยใส่ เราโกรธมากคือจะใส่ไม่เคยใส่ก็ควรมีมารยาทหรือสามัญสำนึกมั้ยอ่ะ เราเลยอยากออกไปอยู่คนเดียวมากเลยฮรือ เราเลยรู้สึกเราทนคนเดียวไม่เห็นพี่เราจะต้องทนอะไรเลย พี่เราก็รู้ทั้งรู้ว่ากลางปีเราจะย้ายไปอยู่ด้วยแต่ยังพาแฟนมาอยู่อีกอ่ะ เราอัดอั้นใจมาก ไม่อยากอยู่ไม่อยากทน บอกย่าเราก็จะได้แต่คำตอบว่าทนอยู่เพื่อย่าเถอะนะ ฮรือ เราไม่อยากทนแล้วอ่ะทุกคน ช่วยเราด้วย