สวัสดีครับ วันนี้อยากจะขอหยิบเอาทริปบรูไนที่ดองไว้ในไหจนเค็มปี๋มาทำรีวิว เพราะทริปนี้ไปมาตั้งแต่เมื่อปีที่แล้ว แต่ไม่ว่างมีเวลานั่งเขียนซักที ถ้ารูปและเหตุการณ์ดูล่าสมัยไปบ้าง ต้องขออภัยด้วยนะครับ

หลายคนแม้กระทั่งตัวผมเอง คงไม่เคยมีบรูไนในลิสต์ที่เที่ยวเลย ตอนที่จองตั๋วก็มีแต่คนถามว่าไปทำไม แต่เนื่องจากผมมีเป้าหมายว่าอยากไปเที่ยวทุกประเทศในอาเซียนให้ครบ ซึ่งตอนนี้ก็เหลือแต่บรูไน เมื่อไมล์ตั๋วเครื่องบินของสิงคโปร์แอร์เหลือ และมีเวลาว่างพอดี จึงตัดสันใจชวนเพื่อไปทันที คิดแค่ว่าไปให้มันครบก็พอ



พูดถึงเรื่องสายการบินก่อน สายการบินที่ไปบรูไนมีไม่มาก โดยเฉพาะจากไทย แต่เนื่องจากตอนนั้นผมยังทำงานอยู่ที่สิงคโปร์ จึงพอมีทางเลือกการเดินทางเพิ่มบ้าง (สองสายการบิน) ซึ่งก็คือสิงคโปร์แอร์ และรอยัล บรูไน โดยผมจองตั๋วสายการบินรอยัล บรูไน ไป สำหรับเส้นทางนี้ใช้เครื่องเล็ก ซึ่งจริงๆเส้นทางการบินส่วนใหญ่ของประเทศนี้ก็ใช้เครื่องเล็กทั้งสิ้น อาจเป็นเพราะ demand ที่มีไม่มาก แต่อยากจะบอกว่าเครื่องของเขาค่อนข้างใหม่ อาหารอร่อย และทุกที่นั่งมีจอทีวีส่วนตัวสร้างความบันเทิงระหว่างเดินทางได้




ใช้เวลาสองชั่วโมงนิดๆ เครื่องก็ลดระดับลงที่บรูไน มองไปนอกหน้าต่างจะเห็นผืนป่าอุดมสมบูรณ์ของเกาะบอเนียวชัดเจน 

บรูไนเป็นประเทศเล็กๆบนเกาะบอร์เนียว ซึ่งเกาะแห่งนี้มีความพิเศษ เพราะเกาะเดียวถูกแบ่งเป็นสามประเทศ โดยมีมาเลเซีย และอินโดนีเซียมาร่วมแจมจึงไม่น่าแปลกใจที่บรูไนจะได้รับอิทธิพลทางวัฒนธรรมทั้งศาสนา และภาษา โดยเฉพาะจากมาเลเซีย บรูไนเป็นประเทศร่ำรวยด้วยทรัพยากรน้ำมันและก๊าซธรรมชาติ ทำรายได้เฉลี่ยต่อหัวประชากรค่อนข้างสูง เอาง่ายๆคือรวย แต่เนื่องจากน้ำมันกำลังจะหมดในไม่ช้า บรูไนจึงต้องหันมาปรับโครงสร้างเศรษฐกิจ เน้นอุตสาหกรรมหรือทรัพยากรธรรมชาติอื่นๆ เช่น ผลิตอาหาร ป่าไม้ การลงทุนในตปท. รวมทั้งการท่องเที่ยว ภายใต้แคมเปญที่ว่า Brunei The Green Heart of Borneo 

การเดินทางในบรูไนไม่ใช่เรื่องง่าย ระบบขนส่งสาธารณะไม่ได้มีทางเลือกมากมาย เพราะฉะนั้นให้จัดการจองแท็กซี่ หรือติดต่อโรงแรมให้จัดส่งรถมารับตั้งแต่แรก โรงแรมก็เช่นเดียวกัน ค่าโรงแรมค่อนข้างแพง  เพราะฉะนั้นต้องทำใจ ส่วนเรื่องเงินมาแลกที่นี่ได้ แต่สำหรับผมโชคดีหน่อยเพราะใช้เงินสิงคโปร์ที่มีเรตเท่ากันกับเงินดอลล่าร์บรูไน และบางร้านก็รับเงินสิงคโปร์ด้วย


มาถึงโรงแรม ผมจัดการจองทัวร์ทันที ซึ่งแต่ละโรงแรมจะโปรแกรมทัวร์ให้บริษัทอยู่แล้ว โดยบริษัททัวร์จะส่งรถมารับถึงที่เลย ซึ่งวันนี้ผมยังมีเวลาครึ่งบ่าย จึงเลือกไปเที่ยวสถานที่ยอดฮิตในเมือง คือประตูวัง ห้างและตลาดโต้รุ่ง 555


เมื่อผมพูดว่าไปเที่ยวประตูวัง มันคือไปยืนดูหน้าประตูจริงๆ เพราะเราเข้าไปข้างในไม่ได้ ทำได้แต่ยืนเกาะรั้วมองเข้าไปข้างใน แต่ใครจะเชื่อว่าสถานที่นี้ จะได้รับบรรจุเป็นหนึ่งในโปรแกรมการเที่ยว พระเจ้า! บรูไนมาทำไม ดอกที่ 1 

หลังจากโซเซปนงงจากไปเกาะรั้ววังมา ทัวร์ก็พาผมมาที่ห้าง The Mall ที่ข้างนอกอยู่ใหญ่โตมาก แต่ร้านข้างในไม่เยอะ และมีหลายแบรนด์สินค้าที่เราอาจไม่รู้จัก การตกแต่งก็ให้ความรู้สึกวินเทจ เหมือนย้อนไปเดินห้างสมัยอดีต เอาเป็นว่าไม่เกินชั่วโมงก็เดินจนเบื่อละ หรือจะออกมาชิลๆด้านนอกห้างก็พอจะมีร้านรวงให้ฆ่าเวลาได้ เช่นไปนั่งร้านคาเฟ่หรือ KFC

 
หลังจากห้าง เราก็ไปต่อที่ตลาดกาดง หรือ Gadong Night Market ซึ่งเป็นตลาดท้องถิ่นที่น่าจะเปิดดึกที่สุดในประเทศนี้แล้ว เพราะเปิดถึงเที่ยงคืน อ่อ อย่างหนึ่งก็การมาเที่ยวบรูไน คือต้องถือศีลอดเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ไปเลย เพราะที่นี่เป็นประเทศมุสลิมเคร่งครัด จะไม่มีการจำหน่ายสุรา สายตี้ต้องทำใจ

ที่ตลาดนี้เราสามารถเดินเลือกซื้อของกินท้องถิ่นและนั่งกินได้ ราคาเป็นมิตร โดยมีให้เลือกซื้อตั้งแต่ผลไม้ยันโรตีไก่ย่าง แม้จะเป็นตลาดกลางคืนเบอร์ แต่คนไม่เยอะมากจนแออัด ประมาณ 30% จะเป็นนักท่องเที่ยวที่บริษัททัวร์พามาเชียวกับผม ส่วนตัวที่นี่ให้ความรู้สึกเหมือนตลาดต่างจังหวัดที่ไทย รสชาติอาหารกินได้ มีความคล้ายอาหารมาเลย์เกือบ 100% ถ้าใครจะไม่โดนอาหารแขก ขอให้จัด KFC หน้าห้าง the mall แล้วมาเดินชิลๆ ชิมๆ เอาบรรยากาศพอครับ


เช้าวันที่สอง มาไวเหมือนกันโกหก เพราะเมื่อวานเราเข้านอนเร็ว แต่วันนี้โปรแกรมทัวร์เราค่อนข้างแน่น โดยเริ่มที่ตลาดตามูเกียงเก้ หรือ Tamu Kianggeh, Morning Market เป็นตลาดสดที่ใหญ่ที่สุด ตลาดนี้จะมีของสดไปจนถึงเครื่องจักรสานต่างๆ เมื่อก่อนเป็นตลาดกลางแจ้งอยู่ติดคลองที่เชื่อมมาจากแม่น้ำใหญ่ คนที่มาตลาดก็จะนั่งเรือมากัน แต่ช่วงที่ไปน้ำลดเลยไม่เห็นเรือเข้ามาจอด ดอกที่สองของคำถามว่า มา (ตลาดสด) ทำไม 555


เสร็จจากตลาดเราก็ไปเที่ยว มัสยิดสุลต่านโอมาร์ อาลี ไซฟุดดีน หรือ Sultan Omar Ali Saifuddien ซึ่งถือได้ว่ามากู้ความคิดเรื่องบรูไน มาทำไม ไปได้อย่างสวยงาม เพราะมัสยิดนี้สวยจริงจัง สถาปัถตยกรรมมีความผสมผสานทั้งฝั่งอิศลามและยุโรปเพราะมีการใช้วัสถุหินอ่อนในการก่อสร้าง และที่ไม่พูดถึงไม่ได้คือโดมทอง ที่ทำจากแผ่นทองคำกว่าสามล้านแผ่น ที่ด้านนอกมีการจำลองเรือพระราชพิธีมาประดับ ซึ่งถือว่าเป็นจุดเด่นของที่นี่ มัสยิดนี้เปิดให้เข้าไปเยี่ยมชมถ่ายรูปได้ แต่จะต้องสวมเสื้อคลุมให้มิดชิดก่อนเข้าครับ