สวัสดิค่ะ อันนี้เป็นเรื่องราวของเรา อาจจะยาวนิดนึงนะคะ
เราคบกับแฟนมาตั้งแต่สมัยเรียน ปัจจุบันก็ประมาณ 7 ปีแล้ว แฟนเรานิสัยดีค่ะ ก็ดูแล สนใจเราดี ก็มีง้องแง้งใส่กันบ้างตามประสาคนเป็นแฟน กับพ่อแม่แฟนเราก็โอเคนะค่ะ
เมื่อก่อน เราต้องทำงานที่อยู่ไกลบ้าน เลยไปพักอาศัยกับทางครอบครัวแฟนค่ะ (ยังไม่ได้แต่งงาน) ทางครอบครัวแฟนก็มีน้องชายแฟน เราก็สนิทกันนะพูดคุยกัน แต่ว่าพักหลังๆน้องชายแฟนเล่นถึงเนื้อถึงตัวเรามากขึ้น แล้วมีอยู่วันนึงเราใส่กางเกงวอร์มสีขาว น้องชายแฟนเอามือสอดเข้ามาด้านในข้างกางเกงวอร์ม (เข้ามาในกางเกงแต่ไม่ถึงกางเกงในนะ) บอกว่าเนี่ย บางมากเลย ด้วยความที่เราตกใจเราก็ผละตัวรีบออกมา และเราก็เฉยๆอยู่ซักพัก 3-4 วัน แล้วตัดสินใจเล่าให้แฟนฟัง แฟนก็ไม่ได้ทำอะไรและบอกว่าน้องชายเขาไม่ค่อยสบาย ป่วยง่าย ถ้าไปตำหนิเดี๋ยวก็ป่วยอีก (น้องเขาก็ไม่สบายป่วยง่ายจริงๆแหละ เอ๊ะอะ ก็เข้าโรงบาลนอนซมอยู่นานเลย ประเภทภูมิคุ้มกันต่ำ) เล่าให้พ่อแม่แฟนฟังก็ไม่มีอะไร ตัวน้องชายเขาบอกว่าไม่ได้คิดอะไร อย่าไปคิดมาก ทุกคนทำเหมือนเราระแวงไปเอง
เรื่องเกิดมาประมาณ 3 ปีแล้ว ทุกวันนี้เรากลับมาอยู่บ้านตัวเอง แต่ก็ไปเจอแฟนและครอบครัวแฟนบ้าง ซึ่งทางพ่อแม่แฟนก็พยายามไม่ให้เราอยู่ใกล้น้องชายแฟน
แต่คือเรามามองอนาคตไง แต่งงาน มันก็ต้องมีมาค้างบ้านไรงี้ ซึ่งเราไม่ไว้ใจไปแล้วอ่ะ แม่เราพอรู้เรื่องนี้ก็อยากให้เลิก เราก็พยายามคิดพยายามหลอกตัวเองว่าเรากับแฟนจะผ่านไปได้ แต่เท่าที่ดูแฟนก็ต้องดูแลน้องชายไปตลอดชีวิตนั้นแหละ แต่เราไม่อยากอยู่บ้านเดียวกับน้องชายแฟนอ่ะ เราคิดทุกวันเลยว่าจะเลิก/คบต่อดี ปัจจุบันพอแฟนพูดถึงน้องชาย หรือการแต่งงานจะทะเลากันทุกครั้งเลย เราไม่มีความสุขเลยค่ะ หรือเราคิดมากเกินไปคะ เราควรให้โอกาสไหม เราควรจะทำอย่างไรดี เราก็ยังรักแฟนเรานะคะ
เลิก/ไปต่อดีคะ
เราคบกับแฟนมาตั้งแต่สมัยเรียน ปัจจุบันก็ประมาณ 7 ปีแล้ว แฟนเรานิสัยดีค่ะ ก็ดูแล สนใจเราดี ก็มีง้องแง้งใส่กันบ้างตามประสาคนเป็นแฟน กับพ่อแม่แฟนเราก็โอเคนะค่ะ
เมื่อก่อน เราต้องทำงานที่อยู่ไกลบ้าน เลยไปพักอาศัยกับทางครอบครัวแฟนค่ะ (ยังไม่ได้แต่งงาน) ทางครอบครัวแฟนก็มีน้องชายแฟน เราก็สนิทกันนะพูดคุยกัน แต่ว่าพักหลังๆน้องชายแฟนเล่นถึงเนื้อถึงตัวเรามากขึ้น แล้วมีอยู่วันนึงเราใส่กางเกงวอร์มสีขาว น้องชายแฟนเอามือสอดเข้ามาด้านในข้างกางเกงวอร์ม (เข้ามาในกางเกงแต่ไม่ถึงกางเกงในนะ) บอกว่าเนี่ย บางมากเลย ด้วยความที่เราตกใจเราก็ผละตัวรีบออกมา และเราก็เฉยๆอยู่ซักพัก 3-4 วัน แล้วตัดสินใจเล่าให้แฟนฟัง แฟนก็ไม่ได้ทำอะไรและบอกว่าน้องชายเขาไม่ค่อยสบาย ป่วยง่าย ถ้าไปตำหนิเดี๋ยวก็ป่วยอีก (น้องเขาก็ไม่สบายป่วยง่ายจริงๆแหละ เอ๊ะอะ ก็เข้าโรงบาลนอนซมอยู่นานเลย ประเภทภูมิคุ้มกันต่ำ) เล่าให้พ่อแม่แฟนฟังก็ไม่มีอะไร ตัวน้องชายเขาบอกว่าไม่ได้คิดอะไร อย่าไปคิดมาก ทุกคนทำเหมือนเราระแวงไปเอง
เรื่องเกิดมาประมาณ 3 ปีแล้ว ทุกวันนี้เรากลับมาอยู่บ้านตัวเอง แต่ก็ไปเจอแฟนและครอบครัวแฟนบ้าง ซึ่งทางพ่อแม่แฟนก็พยายามไม่ให้เราอยู่ใกล้น้องชายแฟน
แต่คือเรามามองอนาคตไง แต่งงาน มันก็ต้องมีมาค้างบ้านไรงี้ ซึ่งเราไม่ไว้ใจไปแล้วอ่ะ แม่เราพอรู้เรื่องนี้ก็อยากให้เลิก เราก็พยายามคิดพยายามหลอกตัวเองว่าเรากับแฟนจะผ่านไปได้ แต่เท่าที่ดูแฟนก็ต้องดูแลน้องชายไปตลอดชีวิตนั้นแหละ แต่เราไม่อยากอยู่บ้านเดียวกับน้องชายแฟนอ่ะ เราคิดทุกวันเลยว่าจะเลิก/คบต่อดี ปัจจุบันพอแฟนพูดถึงน้องชาย หรือการแต่งงานจะทะเลากันทุกครั้งเลย เราไม่มีความสุขเลยค่ะ หรือเราคิดมากเกินไปคะ เราควรให้โอกาสไหม เราควรจะทำอย่างไรดี เราก็ยังรักแฟนเรานะคะ