เราทำงานเป็นพนักงานบริษัท เงินเดือน 12,000 หัก ปกสค. เหลือ 11,400 บาท ไม่มีโอที ไม่มีสวัสดิการอื่นๆ นอกจากประกันสังคมกับ เบี้ยขยัน ทำงานมา 2 ปี กว่า
แฟนเราทำงานโรงงาน เงินจะได้เยอะหรือน้อยขึ้นอยู่กับความขยัน

เรากับแฟนออกมาทำงานต่างจังหวัด 2 ปีที่ผ่านมาเราสองคนลำบากมาก หนี้สินที่จากมากการที่เราสองตกงานช่วงนั้น มันเยอะมากจนไม่กล้าไปหยิบยืมใคร จำใจขายของที่สามารถขายได้ประทังชีวิตไปแต่ละเดือน

ปี 63 การงานการเงินเริ่มดีขึ้น หนี้ลดน้อยลงจากเดิม เริ่มได้เก็บเงินบ้างแต่ก็ไม่เยอะมากมาย แต่พอโควิดเข้ามา ก็เริ่มแย่อีกครั้ง แต่เงินเก็บยังพอมีแต่มีไม่ถึงแสน

เมื่อ 10 โมงที่ผ่านมาพ่อเราโทรมายืมเงินแสนหนึ่ง เราก็บอกตามตรงว่าเราไม่มีเงินมากมายขนาดนั้น แกก่อถามต่อว่าทำงานไม่มีเงินเก็บเลยเหรอ.. เราก็บอกว่าเราไม่มีจริงๆ วินาทีนั่นเราพูดไม่ออก เราร้องไห้อยู่ที่ทำงาน เรารู้สึกว่าเราเป็นลูกที่แย่มาก ที่เราไม่สามารถช่วยพ่อได้

เราเครียด เราเหนื่อย เราท้อ แต่เราบอกใคร ปรึกษาใครไม่ได้ ..