คือเรื่องมันเป็นอย่างนี้ค่ะ เเฟนเราเลี้ยงสุนัขกับเเฟนเก่ามาหลายปี จนทุกวันนี้เลิกกันไปแล้ว สุนัขทั้ง2ตัวก็อยู่กับทางเเฟนเรา ทางฝ่ายหญิงไม่ได้เอาไปสักตัว ทุกวันนี้แฟนเรามีเเฟนใหม่เเล้ว ค่ะซึ่งเราคบกันอยู่ค่ะ เเต่ทางเเฟนเก่าแฟนเรายังติดต่อกันเรื่องสุนัข ทางฝ่ายหญิงชอบทักโทรมาคุยเรื่องสุนัขอยู่เสมอ ซึ่งเราก็รับรู้นะคะ เเรกๆก็แอบคิดบ้างมีอารมณ์หวงเเฟนเราบ้าง เพราะเราคิดในมุมของเราว่า คนมันเลิกกันเเล้วก็ไม่ควรทักไม่ควรโทรมาคุยกันหรือเปล่า
ควรจบกันไป เรายอมรับนะคะว่าเราก็หวงเเฟนเรา เราคิดมาก พอไปพูดกับเเฟนเราว่าเราไม่โอเคแบบนี้ ก็จบที่มีปัญหากันตลอดทุกครั้งค่ะ ล่าสุดฝ่ายหญิงทางเเฟนเก่าเราจะมาบ้านเเฟนเราเลยเพื่อมาหาสุนัข เราไม่โอเคมากค่ะ จนมีปัญหาทะเลาะเถียงกัน เเฟนเราพูดกับเรามาคำนึงว่า " เเล้วทำไมหนูถึงไปหาลูกล่ะ หนูไปทำไม เเล้วทำไมทีเเฟนเก่าเขาจะมาหมาบ้างไม่ได้ " ตอนนั้นเราฟังเเล้วนิ่งไปเลยค่ะ เพราะรู้สึกว่าคุณเอาลูกคนไปเปรียบกับลูกหมาได้ยังไงกัน
มันไม่ใช่ เราเป็นคนเป็นมนุษย์ นั่นลูกคนค่ะ (ปล.เรามีลูกติดด้วยค่ะ) เราเสียใจมากกับเรื่องนี้ ที่เสียใจยิ่งกว่านั้นคือคำพูดของเเฟนเราที่เอาลูกเราไปเปรียบเทียบกับลูกหมา ลำบากใจมากค่ะ ควรทำยังไงต่อไป ควรตัดสินใจยังไงดีกับเรื่องนี้ เข้าใจนะคะว่าอาจจะรักสัตว์เพราะเลี้ยงกันมาหลายปี เเต่ปัจจุบันพวกคุณเลิกกันไปแล้วอ่ะ เราก็ไม่มั่นใจด้วยค่ะว่าทางฝ่ายหญิงคิดไม่ดีอะไรอยู่หรือเปล่า คนใหม่อย่างเราพอมาเจอเเบบนี้ เราจะรู้สึกยังไง ความรู้สึกมันก็เฟลเสียใจเหมือนกันค่ะ เลยอยากขอคำเเนะนำความคิดเห็นจากเพื่อนๆบ้าง  เราควรจะเงียบยอมปล่อยไปไหมคะ หรือจะเเก้ไขยังไงดีกับเรื่องนี้ หรือว่าพิจารณาความสัมพันธ์กับเเฟนเรา 😔

---