เราเป็นคนค่อนข้างsensitiveด้วยค่ะ ไม่รู้ว่าเกี่ยวกันไหม คือเเบบเวลามีคนพูดอะไรแรงๆหรือเเบบตะโกนใส่น้ำตาก็มาเเล้วค่ะ เเต่ส่วนมากก็ไม่ได้เก็บไปคิดอะไรนาน ก็ลืมๆมันไปค่ะ เเล้วก็เวลาเห็นคนที่น่าสงสาร โดนเฉพาะอย่างยิ่งคือคนแก่แบบไม่ค่อยมีเรี่ยวแรงเเล้วเเบบนี้ค่ะ คือเห็นเเล้วมันเเบบมันรู้สึกแย่อ่ะค่ะ คือเราไม่ชอบความรู้สึกเเบบนั้นเลย (บางครั้งเเย่ๆถึงขึ้นร้องไห้เลยก็มี) คือเราก็เคยแบบมีอาการซึมเศร้ามาบ้างเมื่อก่อนเพราะ ครอบครัวเราช่วงนึงมันเเบบมีปัญหาค่ะ ก็เลยเคยมีอาการเเบบนั้นเเต่ไม่ได้หนักถึงต้องไปหาจิตเเพทย์หรืออะไรแบบนี้นะคะ ก็คือไม่ได้เเสดงออกค่ะ เวลานำ้ตาไหลก็จะอึ้บไว้ ยังไงก็จะไม่ให้ไหลเวลาอยู่กัยเพื่อนหรือคนในครอบครัวค่ะ เราก็ไม่รู้ทำไม เเต่รู้สึกว่าไม่อยากให้ใครเห็นว่าร้องไห้มันรู้สึกน่าอายมากเลยค่ะ เเล้วเวลาเห็นคนแก่อะไรเเบบนี้ค่ะ เราก็จะรู้สึกแบบประมาณว่า ทำไมโลกนี้มันโหดร้ายจัง ทำไมต้องเกิดมาในโลกเเบบนี้ด้วย มันอาจจะดูเป็นความคิดที่ยอมรับความจริงไม่ได้นะคะ เเต่เราก็ไม่ได้อยากรู้สึกแบบนี้ค่ะ
เลยอยากจะมาขอวิธีที่ทำให้เป็นคนใจเเข็งหน่อยค่ะ เอาแบบด้านชาไปเลยก็ได้ค่ะ เพราะความรู้สึกแบบนั้นมันทำให้รู้สึกเหมือนดิ่งลงเหวจริงๆค่ะ มันหน่วงมาก
อยากจะเลิกเป็นคนขี้สงสารทำยังไงดีคะ
เลยอยากจะมาขอวิธีที่ทำให้เป็นคนใจเเข็งหน่อยค่ะ เอาแบบด้านชาไปเลยก็ได้ค่ะ เพราะความรู้สึกแบบนั้นมันทำให้รู้สึกเหมือนดิ่งลงเหวจริงๆค่ะ มันหน่วงมาก