พีป่วยทางจิตเพราะติดยาหนักครับ เคยเข้าโรงพยาบาลมาหลายครั้งทุกครั้งทีเข้าเป็นเพราะยาเสพติด และทุกครั้งทีเขาต้องเข้าโรงบาลเขาก็พูดออกมาว่าไม่เอาแล้วยาเสพติด แล้วจะมีอาการหวาดกลัวตลอด. บ้านยังเคยเผา  ถ้าไมถึงขั้นหลุดต้องเขาโรงบาลเขาก็จะไม่ยอมรับว่าเขาเสพยาเข้าไป   ตัวเขาเองจะทนงตัวตลอดว่าตัวเขาไม่ได้ป่วย.  หรือบางทีเสพยาไปพอเรารู้เราถามก็จะไม่ยอมรับว่าเสพก็เริ่มจะมีอาการป่วยทางจิตออกมาอย่างเช่นพูดกับเราคนล่ะเรื้อง เราพยามพูดพยามอธิบายอะไรไห้ฟังเขาก็ทำเหมือนไม่เข้าใจทีเราพูดไป. พอเปิดใจคุยจริงๆพอเป็นเรื้องไหย่ก็เหมือนเขารับรู้เหมือนเขาเข้าใจสถานการดีว่าคนทีบ้านเป็นห่วงจริงๆเขาก็ตัดพ้อนุ้นนี้หลายอย่าง โทษเเต่ว่าตัวเองทำไห้คนทีบ้านเดือดร้อนก็จะไปอยู้ทีอื่นตลอดเพราะความเก่งยังหลงเหลืออยู่(ปล่อยออกไปหลายรอบแล้ว แล้วก็กับมาลำบากคนทีบ้านทุกครั้งคฝ) เเต่ผมไม่เข้าใจทำไมเขาไม่เคยตัดพ้อหรือคิดเลยว่าทีเป็นเเบบนี้เพราะยา แบบนี้เรียกบ้าหรือติดยาครับ  ทุกคนขอร้องและพูดบอกมาตลอดไห้เลิก ไห้โอกาสทุกครั้ง ดูเเลเหมือนไข่ในหินยาแทบจะป้อน เเก้ปันหามาหมดแล้ว ทั้งเพือน ก็ไห้ห่างมาแล้ว สถานทีเก่าๆก็ไห้ห่างออกมา ไห้มาอยุ่กับผมที กทม ก้แล้ว 

ชีวิตเขาตอนนี้ก็วนอยู่แบบนี้สงสารแม่มากครับ

ทำไงดีครับจะส่งไปบำบัดก็กลัวเครียดเพราะจิตไม่ปกติ พอส่งไปรักษาจิตพอเริ่มรู้เรื้องก็กลับไปเสพ