อันนี้อย่างเขียนระบายหน่อยนะคะ
คือเราจะมีเพื่อนสนิทอยู่คนนึงซึ่งสนิทกันตั้งเเต่ป.3 เริ่มเล่นกันมาสองคนจนมีเพื่อนกลุ่มใหญ่เเต่เราก็คิดว่าเราสนิทกับเพื่อนคนเเรกมากที่สุด จนกระทั่งขึ้นป.6เราบอกว่าเราเเอบชอบผู้ชายคนนึงซึ่งก็อยู่ห้องเดียวกันเเอบชอบมาต้องเเต่ป.3เเล้ว เราก็รู้สึกดีนะที่ได้เล่นได้เเกล้งกับเขา เเต่พอไปๆมาๆผู้ชายคนนี้ดันคบกับเพื่อนสนิทเรา ตอนนั้นก็คือเสียใจเเละผิดหวังมาก ผิดใจกับเพื่อนหนักๆเป็นครั้งเเรก เเต่พอผ่านไปเราก็คิดในเมื่อเขาไม่ได้ชอบเรา เราก็ควรปล่อย จากนั้นเราก็ง้อเพื่อนคืนดีกันเหมือนเดิม จนกระทั่งจะขึ้นม.1 ทั้งสองก็ได้เลิกกันจำไม่ได้เหมือนกันว่าเพราะอะไรเเต่ต่างคนก็ไปเรียนคนละโรงเรียน เเต่เราเรียนที่เดียวกับเพื่อนเหมือนเดิม เเล้วพอขึ้นม.1 มาเราก็ลืมได้อะไรได้เเล้วสนใจเเต่เรื่องเรียนอย่าง จนกระทั่งมาเจอเพื่อนในชั้นคนนึงที่เราคิดว่าเราสนใจเเละในช่วงนั้นเราก็สนิทกันอยู่บ้าง เเม้เเต่เพื่อนสนิทเราอ่ะยังทักว่า"เฮ้ย!กูว่าไอ้นี่ชอบ" คือตอนนั้นเราไม่มั่นใจในตัวเองเพราะตอนนั้นทั้งอ้วนเเละดำ ก็เลยบ่ายเบี่ยงว่าไม่ใช่มาตลอด หลังจากนั้นมาขอรวบขึ้นมาม.4เลยเเล้วกัน ม.4 นี้ช่วงปิดเทอมยาวเราลดน้ำหนักอย่างบ้าครั่งเเละดูเเลผิวจนดีทุกอย่าง จนตอนนี้เเทบจะไม่เหลือคราบอีอ้วนเมื่อก่อนเลย มันเลยทำให้เราเริ่มมีความมั่นใจมากขึ้น เริ่มกว่าที่จะเเสดงออกเเละเล่นกับคนอื่น คนที่เรารู้สึกสนใจหรืออาจจะชอบคนนี้เราเริ่มสนิทกันมากกว่าเก่าจนเล่นอยู่กลุ่มเดียวกัน ซึ่งเราก็ไม่อยากเข้าข้างตัวเอง เพราะทุกครั้งที่สังเกตเหมือนเขาจะห่วงเพื่อนเรามากกว่า จนกระทั่งวันนึงเป็นวันที่เหมือนกลุ่มกำลังจะเเตกหัก ซึ่งเพื่อนในกลุ่มคนนึงอ่ะชอบเขา ชอบมานานเเล้วเพื่อนๆทุกคนดูออกเเละเป็นคนที่เก็บอาการไม่อยู่เวลาที่เพื่อนคนอื่นเล่นกับเขาก็จะด่าเเละเเซะตลอด ทุกคนในกลุ่มคือโดนเเต่เราจะโดนน้อยที่สุดน่าจะเป็นเพราะเราเป็นคนขรึมเพื่อนเลยเกรงใจอยู่บ้าง เเต่คนที่โดนมากที่สุดก็คือเพื่อนสนิทเราเพราะเพื่อนคนนี้คิดว่าเขาชอบเพื่อนสนิทเรา หลังจากนั้นเรากับเพื่อนสนิทก็คุยกันเพื่อหาทางออก เเล้วเพื่อนสนิทก็บอกมาว่า เคยคุยกับเขาอยู่ช่วงนึงตอนม.2 เพื่อนสนิทยอมสารภาพว่าตอนนั้นรู้อยู่เเล้วว่าเพื่อนคนนี้ชอบเขาเเต่ก็ยังที่จะคุยต่อ เเล้วก็เลิกคุยกันไป เเต่เพื่อนคนนี้รู้ เพราะอย่างนั้นเพื่อนสนิทเราถึงได้โดนเเซะเยอะที่สุดเเละเมินใส่ เเละยิ่งช่วงนั้นเพื่อนสนิทเราไม่รู้เป็นอะไรไม่ยอมให้คนที่บ้านมารับหลังจากเลิกเรียนเเต่จะขอไปกับเขาทุกวัน พอหลังจากนั้นมาเพื่อนสนิทเราน้อยใจมาร้องไห้กับเราบอกว่าเสียใจมากที่มาทำเเบบนี้ทั้งเเซะเเละเมินใส่ เเล้วเพื่อนเราก็บอกว่าเล่าเรื่องที่เพื่อนคนนี้ชอบเขาให้ที่บ้านฟัง ที่บ้านก็บอกว่า "อย่าทะเลาะกันเพราะเรื่องผู้ชายนะ เเล้วถ้าอย่างนี้ก็ไม่ต้องไปซ้อนรถมันบ่อย" เราก็บอกกับเพื่อนสนิทด้วยเช่นกันว่าให้หยุดๆบ้างหากเเคร์เพื่อนจริงๆ เเต่ก็ไม่เลย ทุกอย่างยังทำเหมือนเก่า อาจจะหนักกว่าเก่าก็คือขอให้เขามารับไปวงเหล้าด้วย ซึ่งหลังจากนี้ก็เหมือนจะเเย่ลงไปอีก เราก็อยู่ในวงเหล้าเเต่เรากลับบ้านก่อนเพราะเเม่มารับกลับ เเต่เราก็รู้มาบ้างว่าวันนั้นคือเพื่อนสนิทเราเมาหนักเเล้วเขาต้องพาไปส่งถึงที่หน้าห้องซึ่งเราก็ไม่อยากจะคิดในเเง่นั้นเพราะคนที่บ้านอาจจะอยู่ เเต่พอมาที่โรงเรียนทั้งสองก็เหมือนจะมีอะไรบางอย่างเกิดขึ้น เเล้วหลังจากนั้นตอนเย็นเขาโทรมาหาเราหาเพื่อนคุยเเล้วทำเซอร์ไพรส์วันเกิดเเล้วคุยกันไปคุยกันมาเขากับเราก็เปิดใจพูดความลับกัน ซึ่งเราขอถามว่าชอบใคร เเต่เขาให้เดา เราก็บอกชื่อเพื่อนสนิทเราไป เขาก็ยอมรับเเล้วบอกชอบมานานเเล้ว เขาบอกเรื่องนี้เเทบจะไ่ม่มีใครรู้ถ้ารวมเราก็จะมีเเค่2คนที่รู้เรื่องคนเพื่อนผู้ชายอีกคนเเละเรา เขาบอกว่าเราเป็น"เพื่อน"ที่ไว้ใจได้ ซึ่งตอนนั้นก็เเอบเจ็บนิดๆเหมือนกันนะ เราก็ทำใจไว้นานเเล้วล่ะเเต่พอมารู้จังๆมันก็นะ...เเล้วยิ่งมาฟังตอนครั่งรักยิ่งเเล้วเลย เราคิดว่าเราอ่ะไม่มีปัญหาเพราะไม่มีทางที่เราจะถล่มลึกไปมากกว่านี้อีกคือหยุดความรู้สึกนี้ไว้ เเต่เพื่อนสนิทเรากับเพื่อนคนนี้คือจะมองหน้ากันไ่ม่ติดเเล้ว มองเผินๆทุกคนจะมองว่าเพื่อนคนนี้ผิดเพื่อนตัวเองไม่มีสิทธิ์ที่จะหึงเขา ซึ่งเขาก็รู้ว่าเพื่อนคนนี้ชอบเเต่เขาไม่ชอบ ส่วนเพื่อนสนิทเราปากบอกเเคร์เพื่อนมากกว่าเเต่การกระทำมันย้อนเเย้งที่เรามองออกว่าเพื่อนสนิทเราก็เเอบชอบเขาเหมือนกัน เเละเขาที่คิดมากว่าเป็นสาเหตุที่ทำให้กลุ่มเเตก เเอบชอบเพื่อนสนิทเราเเต่ยังไม่กล้าบอก...
เห้อ...เป็นเรื่องที่น่าหนักใจมากเลยค่ะตอนนี้ ขอคำเเนะนำเเละวิธีมูฟออนให้เราด้วยนะคะ
ทำไมคนที่เราชอบถึงชอบเพื่อนเราตลอด
คือเราจะมีเพื่อนสนิทอยู่คนนึงซึ่งสนิทกันตั้งเเต่ป.3 เริ่มเล่นกันมาสองคนจนมีเพื่อนกลุ่มใหญ่เเต่เราก็คิดว่าเราสนิทกับเพื่อนคนเเรกมากที่สุด จนกระทั่งขึ้นป.6เราบอกว่าเราเเอบชอบผู้ชายคนนึงซึ่งก็อยู่ห้องเดียวกันเเอบชอบมาต้องเเต่ป.3เเล้ว เราก็รู้สึกดีนะที่ได้เล่นได้เเกล้งกับเขา เเต่พอไปๆมาๆผู้ชายคนนี้ดันคบกับเพื่อนสนิทเรา ตอนนั้นก็คือเสียใจเเละผิดหวังมาก ผิดใจกับเพื่อนหนักๆเป็นครั้งเเรก เเต่พอผ่านไปเราก็คิดในเมื่อเขาไม่ได้ชอบเรา เราก็ควรปล่อย จากนั้นเราก็ง้อเพื่อนคืนดีกันเหมือนเดิม จนกระทั่งจะขึ้นม.1 ทั้งสองก็ได้เลิกกันจำไม่ได้เหมือนกันว่าเพราะอะไรเเต่ต่างคนก็ไปเรียนคนละโรงเรียน เเต่เราเรียนที่เดียวกับเพื่อนเหมือนเดิม เเล้วพอขึ้นม.1 มาเราก็ลืมได้อะไรได้เเล้วสนใจเเต่เรื่องเรียนอย่าง จนกระทั่งมาเจอเพื่อนในชั้นคนนึงที่เราคิดว่าเราสนใจเเละในช่วงนั้นเราก็สนิทกันอยู่บ้าง เเม้เเต่เพื่อนสนิทเราอ่ะยังทักว่า"เฮ้ย!กูว่าไอ้นี่ชอบ" คือตอนนั้นเราไม่มั่นใจในตัวเองเพราะตอนนั้นทั้งอ้วนเเละดำ ก็เลยบ่ายเบี่ยงว่าไม่ใช่มาตลอด หลังจากนั้นมาขอรวบขึ้นมาม.4เลยเเล้วกัน ม.4 นี้ช่วงปิดเทอมยาวเราลดน้ำหนักอย่างบ้าครั่งเเละดูเเลผิวจนดีทุกอย่าง จนตอนนี้เเทบจะไม่เหลือคราบอีอ้วนเมื่อก่อนเลย มันเลยทำให้เราเริ่มมีความมั่นใจมากขึ้น เริ่มกว่าที่จะเเสดงออกเเละเล่นกับคนอื่น คนที่เรารู้สึกสนใจหรืออาจจะชอบคนนี้เราเริ่มสนิทกันมากกว่าเก่าจนเล่นอยู่กลุ่มเดียวกัน ซึ่งเราก็ไม่อยากเข้าข้างตัวเอง เพราะทุกครั้งที่สังเกตเหมือนเขาจะห่วงเพื่อนเรามากกว่า จนกระทั่งวันนึงเป็นวันที่เหมือนกลุ่มกำลังจะเเตกหัก ซึ่งเพื่อนในกลุ่มคนนึงอ่ะชอบเขา ชอบมานานเเล้วเพื่อนๆทุกคนดูออกเเละเป็นคนที่เก็บอาการไม่อยู่เวลาที่เพื่อนคนอื่นเล่นกับเขาก็จะด่าเเละเเซะตลอด ทุกคนในกลุ่มคือโดนเเต่เราจะโดนน้อยที่สุดน่าจะเป็นเพราะเราเป็นคนขรึมเพื่อนเลยเกรงใจอยู่บ้าง เเต่คนที่โดนมากที่สุดก็คือเพื่อนสนิทเราเพราะเพื่อนคนนี้คิดว่าเขาชอบเพื่อนสนิทเรา หลังจากนั้นเรากับเพื่อนสนิทก็คุยกันเพื่อหาทางออก เเล้วเพื่อนสนิทก็บอกมาว่า เคยคุยกับเขาอยู่ช่วงนึงตอนม.2 เพื่อนสนิทยอมสารภาพว่าตอนนั้นรู้อยู่เเล้วว่าเพื่อนคนนี้ชอบเขาเเต่ก็ยังที่จะคุยต่อ เเล้วก็เลิกคุยกันไป เเต่เพื่อนคนนี้รู้ เพราะอย่างนั้นเพื่อนสนิทเราถึงได้โดนเเซะเยอะที่สุดเเละเมินใส่ เเละยิ่งช่วงนั้นเพื่อนสนิทเราไม่รู้เป็นอะไรไม่ยอมให้คนที่บ้านมารับหลังจากเลิกเรียนเเต่จะขอไปกับเขาทุกวัน พอหลังจากนั้นมาเพื่อนสนิทเราน้อยใจมาร้องไห้กับเราบอกว่าเสียใจมากที่มาทำเเบบนี้ทั้งเเซะเเละเมินใส่ เเล้วเพื่อนเราก็บอกว่าเล่าเรื่องที่เพื่อนคนนี้ชอบเขาให้ที่บ้านฟัง ที่บ้านก็บอกว่า "อย่าทะเลาะกันเพราะเรื่องผู้ชายนะ เเล้วถ้าอย่างนี้ก็ไม่ต้องไปซ้อนรถมันบ่อย" เราก็บอกกับเพื่อนสนิทด้วยเช่นกันว่าให้หยุดๆบ้างหากเเคร์เพื่อนจริงๆ เเต่ก็ไม่เลย ทุกอย่างยังทำเหมือนเก่า อาจจะหนักกว่าเก่าก็คือขอให้เขามารับไปวงเหล้าด้วย ซึ่งหลังจากนี้ก็เหมือนจะเเย่ลงไปอีก เราก็อยู่ในวงเหล้าเเต่เรากลับบ้านก่อนเพราะเเม่มารับกลับ เเต่เราก็รู้มาบ้างว่าวันนั้นคือเพื่อนสนิทเราเมาหนักเเล้วเขาต้องพาไปส่งถึงที่หน้าห้องซึ่งเราก็ไม่อยากจะคิดในเเง่นั้นเพราะคนที่บ้านอาจจะอยู่ เเต่พอมาที่โรงเรียนทั้งสองก็เหมือนจะมีอะไรบางอย่างเกิดขึ้น เเล้วหลังจากนั้นตอนเย็นเขาโทรมาหาเราหาเพื่อนคุยเเล้วทำเซอร์ไพรส์วันเกิดเเล้วคุยกันไปคุยกันมาเขากับเราก็เปิดใจพูดความลับกัน ซึ่งเราขอถามว่าชอบใคร เเต่เขาให้เดา เราก็บอกชื่อเพื่อนสนิทเราไป เขาก็ยอมรับเเล้วบอกชอบมานานเเล้ว เขาบอกเรื่องนี้เเทบจะไ่ม่มีใครรู้ถ้ารวมเราก็จะมีเเค่2คนที่รู้เรื่องคนเพื่อนผู้ชายอีกคนเเละเรา เขาบอกว่าเราเป็น"เพื่อน"ที่ไว้ใจได้ ซึ่งตอนนั้นก็เเอบเจ็บนิดๆเหมือนกันนะ เราก็ทำใจไว้นานเเล้วล่ะเเต่พอมารู้จังๆมันก็นะ...เเล้วยิ่งมาฟังตอนครั่งรักยิ่งเเล้วเลย เราคิดว่าเราอ่ะไม่มีปัญหาเพราะไม่มีทางที่เราจะถล่มลึกไปมากกว่านี้อีกคือหยุดความรู้สึกนี้ไว้ เเต่เพื่อนสนิทเรากับเพื่อนคนนี้คือจะมองหน้ากันไ่ม่ติดเเล้ว มองเผินๆทุกคนจะมองว่าเพื่อนคนนี้ผิดเพื่อนตัวเองไม่มีสิทธิ์ที่จะหึงเขา ซึ่งเขาก็รู้ว่าเพื่อนคนนี้ชอบเเต่เขาไม่ชอบ ส่วนเพื่อนสนิทเราปากบอกเเคร์เพื่อนมากกว่าเเต่การกระทำมันย้อนเเย้งที่เรามองออกว่าเพื่อนสนิทเราก็เเอบชอบเขาเหมือนกัน เเละเขาที่คิดมากว่าเป็นสาเหตุที่ทำให้กลุ่มเเตก เเอบชอบเพื่อนสนิทเราเเต่ยังไม่กล้าบอก...
เห้อ...เป็นเรื่องที่น่าหนักใจมากเลยค่ะตอนนี้ ขอคำเเนะนำเเละวิธีมูฟออนให้เราด้วยนะคะ