มันจะไม่ว่างขนาดนั้นเลยหรอแค่ไอกับโทรศัพท์ คือปรกติคุยกันทุกวัน แล้ววันนึงเขาหายไป(ไปตจว.) ก็เข้าใจนะว่าไปทำธุระ แต่มาเช้าแว้บเดียวแล้วหายไปทั้งวันเลย จนตกดึก เราส่งขค.เก้อหาเขาคนเดียวทั้งวัน อะ ไม่เป็นไร เราก็ว่าแชทคงไม่เด้งหรือยุ่ง และใช่ เขาก็มาบอกทีหลังว่าไม่ได้เติมเน็ต ไม่มีตังค์เติมและยุ่งมาก อยู่กับญาติๆ ช่วยถือของ ช่วยพาญาติไปเที่ยวหรือทำธุระต่างๆ ตั้งแต่เช้า ไม่ได้จับโทรศัพท์เลย คือถ้าเป็นเรานะ อย่างน้อยคงหาจังหวะส่งขค. คือคิดถึงเขาอะ คงหาวิธีอะไรก็ได้ให้ทักหรือส่งอะไรไปก็ยังดี หรือถ้าวันไหนยุ่งจริงๆจะเริ่มเอะใจละว่า เฮ๊ย วันนี้ยังไม่ได้เมสเสจหาเขาเลยนี่หว่า แว้บๆส่งขค.ให้กันบ้าง หรือเราลดคุณค่าตัวเองที่คิดถึงเขามากเกินไป?555 อันนี้คือหายไปเลยอะ เข้าใจนะว่าอยู่กับญาติๆมีธุระ แต่มันบอกกันซักนิดนึงก็ยังดี ไม่รู้เป็นตายร้ายดียังไง ยิ่งอยู่ตจว. เบอร์ญาติหรือครอบครัวเขาเราก็ไม่มี แล้วไม่รู้จะติดต่อไปทำไมด้วย กลายเป็นว่าเรางี่เง่าเฉยยย เห้ย เราไม่ต้องการให้คุยตลอดเวลา24ชม. แค่บอกกันบ้างก็ดี จะได้รู้ว่ายังมีชีวิตอยู่ ไม่ได้จะหึงหวงเรื่องชู้สาวเพราะของงี้มันห้ามไม่ได้หรอก ถ้าทำก็เลิก จบ แต่เป็นห่วงเข้าใจไหม คิดถึงเข้าใจไหมคะเนี้ยยย! ไม่ใช่เอะอะอะไร ก็งี่เง่า งี่เง่า ว้อย

เพิ่มเติมอีกเรื่องนึง แฟนกับญาติผู้หญิง(ลูกพี่ลูกน้อง) พอเข้าใจอยู่เพราะเขาทำงานด้วยกันด้วย ขับรถให้ ไปตลาด ไปนู่นนี่นั่นด้วยกัน คนเราอะเนอะ พอแฟนพูดถึงใครบ่อยๆ เราก็เริ่มจะแบบ (-.-)... ทำไมต้องพูดถึงแต่คนนี้อยู่นั่นล่ะ คือไม่ได้คิดว่าเขาอะไรลึกซึ้งกันหรอกนะ แต่ถ้าแฟนเราเอ่ยถึงใครตลอดๆมันเหมือนแฟนให้ความสำคัญกับคนนั้นอะ แบบ แล้วฉันล่ะ? ฉันก็ต้องสำคัญสิ 555 เพศตรงข้ามที่เราจะยอมเป็นรองสำคัญได้คือ พ่อแม่ หรือพี่น้องเขาในครอบครัวก็พอ 555

มีเพื่อนๆชาวกระทู้คนไหน ให้คำตอบหรือมีประสบการณ์ทั้ง2อย่างนี้บ้างคะ

ขออภัยถ้าเขียนงงๆค่ะ