เป็นเรื่องของข้าราชการเกษียณวัย70 ซึ่งชอบท่องเที่ยว โดย มอเตอร์ไซค์ คู่ใจ
หยุดยาวสี่วันคนเฒ่ามีโอกาสออกเที่ยวคนเดียวเพราะยิ่งแก่ยิ่งหาเพื่อนเที่ยวยากแบบว่า เพื่อนกินหายาก เพื่อนตายหาง่าย คนเดียวก็ไปใจมันชอบ
ดอยอินทนนท์เป้าหมายวันแรก อินทนนท์วันนี้ต่างกับอินทนนท์เมื่อราวห้าสิบปีที่แล้วสมัยคนเฒ่ายังเรียนอยู่ที่ มช. สมัยนั้นเดินขึ้นจากตลาดอำเภอจอมทองต้องนอนค้างที่น้ำตกตาดฆ้องโยง (ปัจจุบัน น้ำตกวชิรธาร) ค้างบ้านกะเหรี่ยงท่าตาฝั่ง (ปัจจุบันยุบหมู่บ้านไปแล้ว) ค้างปางสมเด็จ (ปัจจุบันไม่มีแล้ว) กว่าจะถึงยอดดอยทั้งเหนื่อยทั้งสนุก มีอยู่ครั้งหนึ่งคนเฒ่ากับรุ่นพี่จากแม่โจ้ (เสียชีวิตแล้ว) เดินจาก มช.ข้ามดอยอินทนนท์เกือบครึ่งเดือนถึงอำเภอแม่แจ่ม เห็นดอยอินทนนท์วันนี้คนเฒ่าเลยอดเล่าความหลังไม่ได้ ต่างกันลิบลับครับแต่ความหนาวคงไม่ต่างกันมาก ยอดดอยวันที่คนเฒ่าไปคอยดูแสงแรก ๓°เซลเซียส
จากอินทนนท์ คนเฒ่าไปกางเต๊นท์นอนที่ดอยสันป่าเกี๊ยะ อำเภอเชียงดาว แยกจากถนนใหญ่ขึ้นไปราว ๒๕ กิโล ส่วนใหญ่เป็นทางดินไม่ควรเอารถเก๋งขึ้น จ้างรถขึ้นไปเที่ยวละ ๑,๘๐๐ บาท ถ้าค้างคืนเพิ่มเป็น ๒,๐๐๐ บาท จะดีกว่าครับ คนเฒ่ากางเต๊นท์ตรงที่เป็นสถานีวิจัยพืชที่สูงของคณะเกษตรศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ จากจุดนี้มองเห็นดอยหลวงเชียงดาวที่สูงเป็นลำดับสามของประเทศชัดเจน เสียดายที่ที่นี่ขาดการดูแลเรื่องห้องน้ำรวมไปนิด
วันรุ่งขึ้น คนเฒ่าขับรถลงมาราวสามกิโลเห็นป้ายบอกทางไปลานกางเต๊นท์เลยแวะเข้าไปดู สวยครับเป็นของผู้ใหญ่บ้านสันป่าเกี๊ยะ ห้องน้ำสะอาดแถมมีน้ำอุ่นด้วย คนเฒ่าเลยพักที่นี่อีกหนึ่งคืนก่อนจะเดินทางต่อไปดอยผ้าห่มปกที่อำเภอฝาง
ถึงฝางเพื่อนชาว มช.รุ่นน้อง เกษียณแล้วมาสร้างบ้านที่นี่เปิดโรงแรมพร้อมเลี้ยงดูอย่างดี คนเฒ่าเลยได้แต่มองดอยผ้าห่มปกแต่ไกลๆ มีเกร็ดนิดนึง บางคนพยายามเปลี่ยนชื่อดอยนี้เป็น ฟ้าห่มปก ก็ไม่ทราบว่ามีเหตุผลอะไรจะไปเปลี่ยน เดิมจริงๆ คนเหนือเรียกดอยนี้ว่า ฝ้าห่มปก เพราะมีฝ้าหรือเมฆหมอกปกคลุมตลอดเวลาต่อมาจึงเพี้ยนเป็น ผ้าห่มปกตามสำเนียงคนภาคกลาง
คนเฒ่าจบทริป ขับเดี่ยวเที่ยวสุดยอดสามดอยแดนสยามและเดินทางกลับบ้านพร้อมกับความหวานฉ่ำของส้มสายน้ำผึ้ง อีกนิดนึงเกือบลืม คนเฒ่าแวะเที่ยว ฮิโนกิแลนด์ ที่อำเภอไชยปราการซึ่งเป็นทางผ่าน เป็นสวนสวยที่จำลองสถาปัตยกรรมแบบญี่ปุ่นมา สวยครับค่าเข้าชมคนละ ๘๐ บาท มีชุดญี่ปุ่นให้เช่าใส่ถ่ายรูปด้วยครับ
ทริปนี้คนเฒ่าขอขอบคุณน้องๆที่เผื่อแผ่อาหารให้ทั้งที่ดอยอินทนนท์และสันป่าเกี๊ยะ ขอบคุณผู้ใหญ่บ้านสันป่าเกี๊ยะผู้ร่ำรวยภริยาสี่ ลูกสิบหก หลานสิบสี่ที่ให้กางเต๊นท์ฟรี ขอบคุณอดีตรอง ผวจ.ชม.ที่ต้อนรับอย่างอบอุ่น
"ฟ้าจะครึ้ม ฝนจะพราว สิงห์ขาวเลือดเราไม่จาง"
พบกับคนเฒ่าทริปหน้า สวัสดีครับ ติดตามต่อได้ที่FB. คนเฒ่าชอบเที่ยว
https://www.facebook.com/oldmantraveller/
คนเฒ่าชอบเที่ยว #ดอยอินทนนท์ สันป่าเกี๊ยะ ดอยผ้าห่มปก และเรื่องเล่าเล็กๆในอดีต
หยุดยาวสี่วันคนเฒ่ามีโอกาสออกเที่ยวคนเดียวเพราะยิ่งแก่ยิ่งหาเพื่อนเที่ยวยากแบบว่า เพื่อนกินหายาก เพื่อนตายหาง่าย คนเดียวก็ไปใจมันชอบ
ดอยอินทนนท์เป้าหมายวันแรก อินทนนท์วันนี้ต่างกับอินทนนท์เมื่อราวห้าสิบปีที่แล้วสมัยคนเฒ่ายังเรียนอยู่ที่ มช. สมัยนั้นเดินขึ้นจากตลาดอำเภอจอมทองต้องนอนค้างที่น้ำตกตาดฆ้องโยง (ปัจจุบัน น้ำตกวชิรธาร) ค้างบ้านกะเหรี่ยงท่าตาฝั่ง (ปัจจุบันยุบหมู่บ้านไปแล้ว) ค้างปางสมเด็จ (ปัจจุบันไม่มีแล้ว) กว่าจะถึงยอดดอยทั้งเหนื่อยทั้งสนุก มีอยู่ครั้งหนึ่งคนเฒ่ากับรุ่นพี่จากแม่โจ้ (เสียชีวิตแล้ว) เดินจาก มช.ข้ามดอยอินทนนท์เกือบครึ่งเดือนถึงอำเภอแม่แจ่ม เห็นดอยอินทนนท์วันนี้คนเฒ่าเลยอดเล่าความหลังไม่ได้ ต่างกันลิบลับครับแต่ความหนาวคงไม่ต่างกันมาก ยอดดอยวันที่คนเฒ่าไปคอยดูแสงแรก ๓°เซลเซียส
จากอินทนนท์ คนเฒ่าไปกางเต๊นท์นอนที่ดอยสันป่าเกี๊ยะ อำเภอเชียงดาว แยกจากถนนใหญ่ขึ้นไปราว ๒๕ กิโล ส่วนใหญ่เป็นทางดินไม่ควรเอารถเก๋งขึ้น จ้างรถขึ้นไปเที่ยวละ ๑,๘๐๐ บาท ถ้าค้างคืนเพิ่มเป็น ๒,๐๐๐ บาท จะดีกว่าครับ คนเฒ่ากางเต๊นท์ตรงที่เป็นสถานีวิจัยพืชที่สูงของคณะเกษตรศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ จากจุดนี้มองเห็นดอยหลวงเชียงดาวที่สูงเป็นลำดับสามของประเทศชัดเจน เสียดายที่ที่นี่ขาดการดูแลเรื่องห้องน้ำรวมไปนิด
วันรุ่งขึ้น คนเฒ่าขับรถลงมาราวสามกิโลเห็นป้ายบอกทางไปลานกางเต๊นท์เลยแวะเข้าไปดู สวยครับเป็นของผู้ใหญ่บ้านสันป่าเกี๊ยะ ห้องน้ำสะอาดแถมมีน้ำอุ่นด้วย คนเฒ่าเลยพักที่นี่อีกหนึ่งคืนก่อนจะเดินทางต่อไปดอยผ้าห่มปกที่อำเภอฝาง
ถึงฝางเพื่อนชาว มช.รุ่นน้อง เกษียณแล้วมาสร้างบ้านที่นี่เปิดโรงแรมพร้อมเลี้ยงดูอย่างดี คนเฒ่าเลยได้แต่มองดอยผ้าห่มปกแต่ไกลๆ มีเกร็ดนิดนึง บางคนพยายามเปลี่ยนชื่อดอยนี้เป็น ฟ้าห่มปก ก็ไม่ทราบว่ามีเหตุผลอะไรจะไปเปลี่ยน เดิมจริงๆ คนเหนือเรียกดอยนี้ว่า ฝ้าห่มปก เพราะมีฝ้าหรือเมฆหมอกปกคลุมตลอดเวลาต่อมาจึงเพี้ยนเป็น ผ้าห่มปกตามสำเนียงคนภาคกลาง
คนเฒ่าจบทริป ขับเดี่ยวเที่ยวสุดยอดสามดอยแดนสยามและเดินทางกลับบ้านพร้อมกับความหวานฉ่ำของส้มสายน้ำผึ้ง อีกนิดนึงเกือบลืม คนเฒ่าแวะเที่ยว ฮิโนกิแลนด์ ที่อำเภอไชยปราการซึ่งเป็นทางผ่าน เป็นสวนสวยที่จำลองสถาปัตยกรรมแบบญี่ปุ่นมา สวยครับค่าเข้าชมคนละ ๘๐ บาท มีชุดญี่ปุ่นให้เช่าใส่ถ่ายรูปด้วยครับ
ทริปนี้คนเฒ่าขอขอบคุณน้องๆที่เผื่อแผ่อาหารให้ทั้งที่ดอยอินทนนท์และสันป่าเกี๊ยะ ขอบคุณผู้ใหญ่บ้านสันป่าเกี๊ยะผู้ร่ำรวยภริยาสี่ ลูกสิบหก หลานสิบสี่ที่ให้กางเต๊นท์ฟรี ขอบคุณอดีตรอง ผวจ.ชม.ที่ต้อนรับอย่างอบอุ่น
"ฟ้าจะครึ้ม ฝนจะพราว สิงห์ขาวเลือดเราไม่จาง"
พบกับคนเฒ่าทริปหน้า สวัสดีครับ ติดตามต่อได้ที่FB. คนเฒ่าชอบเที่ยว https://www.facebook.com/oldmantraveller/