ถ้าจะบอกไปสบู่มีใช้ในสังคมไทยเป็นเวลาช้านาน ผมอยู่ชนบทบ้านนอกสมัยเด็กๆ 50 ก่วาปีแล้ว
จำได้ว่าเริ่มใช้ยี่ห้อ"ลูกไก่"เป็นยี่ห้อแรกตื่นเต้นมากที่ได้ถูสบู่เวลาอาบน้ำ เพราะก่อนหน้านั้นก็แค่ตัก
น้ำขันจากโอ่งราดต้วเอามือถูๆทั่วร่างกายพอเป็นพิธี เสร็จแล้วตักน้ำราดอีกทีเป็นเสร็จไปใส่เสื้อผ้าได้เลย
จำได้ว่าราคาสบู่ที่ว่าราคาน่าจะ 1-2 บ.ในยุคนั้นก็ถือว่าแพงสำหรับค่าครองชีพในชนบท ต่อมาก็มีหลากหลาย
ยี่ห้อเข้ามาจำหน่ายตามกาลเวลาแต่ก็ยังคงรูปลักษณ์เหมือนๆกันคือแพคเกจกิ้งง่ายๆก้อนไม่ใหญ่มากนักราคาแบบ
ชาวบ้านๆ 2-3 บ.(ประมาณนี้) สิ่งหนึ่งที่เห็นได้ชัดที่เป็นจุดขายของแต่ละยี่ห้อคือ"กลิ่น"ต้องหอมแรงอาบน้ำเสร็จเดิน
ผ่านอีกคนได้กลิ่นเลย ไม่เหมือนสบู่ทั่วไปในยุคปัจจุบันกลิ่นหอมอ่อนๆ(รัญจวน)...ต่อมาๆก็ยังคงใช้สบู่เกรดชาวบ้านนี้
มาตลอดเพราะมันถูกดีไม่ว่าจะเป็น "นกนาวนวล".."Lion" "ไลฟบอย" ประมาณนี่!:ซึ่งแทบทุกยี่ห้อที่กล่าวมาน่าจะล้มหาย
ตายจากจากสังคมไปเกือบหมดแล้ว!.