เป็นวันที่ไม่ค่อยเหนื่อยนะ แต่เหนื่อยตรงที่ต้องตื่นเช้าไปสัมภาษณ์งานนี้แหละ แต่ไปถึงหัวหน้าก็บอกว่า ให้เริ่มงานที่ปลวกแดงเลยนะ เขาเลยให้เรากลับไปเก็บของแล้วบ่าย2มาเจอกัน แต่ใจจริงก็ไม่อยากไปเลย เพราะเป็นห่วงแม่ที่กำลังจะผ่าตัดตาวันที่18นี้ แต่ทำไงได้ล่ะ ตังก็ไม่มี แถมรถก็จะถูกยึด วันที่ 5 นี้แล้วด้วย ตอนนั้นในใจก็คิดว่าถ้าไปแล้วไม่มีเงินกินข้าวละ เพราะเงินติดตัวก็ไม่มีสักบาท บวกกับเป็นห่วงแม่ที่กำลังจะผ่าตัดตา อีกใจนึงก็คิดว่า ถ้าเขาโทรมาจะตัดสายทิ้งแล้วหายเงียบไปเลยดีไหมนะ จนกระทั้งตัวเองดูYoutubeแล้วเผลอหลับไป ก็มีเสียงเรียกเขามาตอน 13:57 เห้อออ ใจจริงไม่อยากไปเลยนะ เป็นห่วงแม่ก็เป็นห่วง กับตังที่ตัวเองไม่มีติดตัวเลยสักบาท ก็เลยรับสายเขาแล้วบอกเขาไปตรงๆว่า ผมไม่มีตังเลยสักบาทครับ เขาก็ตอบเรามาว่า งั้นเดี๋ยวพี่เบิกเขาพร้อมค่าเช่าห้องให้ เราก็คิด (เออ ดีนะ ทำไมเขาใจดีกับเราขนาดนี้) ก็ลังเลอยู่นาน เพราะกังวลที่แม่จะไปผ่าตัดตาด้วย จากนั้นเราก็ไปรอเขาที่โรงเรียนวัดชากลูกหญ้า คอยอยู่นานเลยแหละ ร้อนก็ร้อน จนกระทั้งเขามาถึง ก็ยกรถขึ้นกระบะ แล้วก็ขับไปปลวกแดง ถึงก็ประมาณจะหกโมงเย็นละ เพราะเขาติดธุระนู้นนี้เยอะเลยละ เมารถก็เมา แอบหงุดหงิดนิดนึงว่าเมื่อไหร่จะถึง เพราะเมารถ 555+ สุดท้ายก็โชคดีอย่างนึงคือ ได้อพาทเมนท์ ตรงข้ามกับที่ทำงานพอดี จะได้ประหยัดค่าน้ำมันรถด้วย ค่าห้อง2500บาท+ค่ามัดจำเป็น3500 แต่หัวหน้าก็ค้างเขาไว้คือจ่ายก่อน2500 แล้วพรุ่งนี้เขาจะเอามาให้อีก1000 ส่วนอีก500คือค่าที่หัวหน้าให้เรา จนตกลงกันแล้วเสร็จก็ได้มาอยู่ที่นี้ ตอนนี้ใจก็พยายามคิดว่า เพื่ออนาคตเว้ย เพื่อความฝันของตัวเองที่อยากจะเป็น บล็อกเกอร์ เพื่อจะได้ไม่ต้องไปพึ่งใครอีก ต้องสู้ !!!! วันที่11 ธันวาคม 2563
Story ที่กำลังจะกลายเป็นเรื่องเล่าที่ดีที่สุด วันที่1