สังเกตตัวเองมาหลายวันเเล้วละค่ะ
รู้สึกใครถามอะไรคุยอะไรกับเราไม่มีเเรงตอบไม่อยากตอบ ตอบไปเเค่ อืม ไม่ก็พยักหน้า วันนี้ครูพูดหน้าชั้นหัวเราะกันทั้งห้องเเต่เรากลับเฉยๆ ไม่หัวเราะหรือยิ้ม
มีเพื่อนมาเล่าอะไรขำๆเราก็ขำเเห้งๆออกไปรู้นะคะว่ามันเสียมารยาเเต่เหมือนอยากพูดอยากหัวเราะเเต่ร่างกายมันสั่งให้ทำเเบบนี้นไป คิดในใจเเต่กลับพูดเเค่อืม
อาการเเบบนี้มีวิธีเเก้ไหมคะ