เรียกได้ว่าเป็นใบเบิกทางที่ดีในระดับนึงเลยค่ะ
ลดความเหนื่อยในการดิ้นรนหลายๆอย่าง
จากที่เห็นจากประสบการณ์พี่สาวของเรา
ขอเล่าเรื่องพี่สาวของเรานะคะ เป็นพี่สาวแท้ๆเลยค่ะ
  ตอนเรียนมัธยมปลาย นางทำเกรดได้สวยมาก
เป็นตัวท๊อปๆในการแข่งขันต่างๆนาๆ
จนมีมหาลัยส่งจดหมายมาขอให้ทุนเข้าไปเรียน
หลายมหาลัยเลย ให้เข้าไปสัมภาษณ์แล้วเขารับเลย
มีรายชื่อติดหลายที่ด้วย โดยที่ไม่ได้สอบด้วยซ้ำ สัมภาษณ์อย่างเดียว แต่นางก็ไม่ได้เลือกมหาลัยเหล่านั้นนะคะ นางบอกแค่อยากไปลองประสบการณ์ดู สุดท้ายนางสอบเข้ามหาลัยไกล้บ้าน เพราะเน้นความสะดวก
  พอจบมหาลัย นางก็ได้เกรดนิยมอันดับ 1 ทั้งในสาขาและคณะนั้น
หลังจากนั้นมีบริษัทต่างๆนาๆ ส่งอีเมล์มา ให้เข้าไปสัมภาษณ์งาน
เท่าที่เห็นคือนางไม่เคยมีโมเมนต์ไปหาสมัครเรียน สมัครงานอะไรเลย มีแต่คนติดต่อเข้ามาเองตลอด
  และพอชีวิตการทำงาน นางได้ทำงานในบริษัทใหญ่แห่งนึง ที่มีชื่อเสียงมากๆ พูดไปทุกคนต้องรู้จัก อาจจะเป็นเพราะนางหัวดีและเป็นคนมีความรับผิดชอบสูงด้วย ผลงานเลยเข้าตา ได้รับการโปรโมตเลื่อนตำแหน่งทุกปี ทำมา 8 ปี เงินเดือนค่อนข้างสูงเลย
  สุดท้าย นางพึ่งตัดสินใจลาออก เมื่อ 4 เดือนที่แล้ว บอกว่าทนกับความกดดัน ความเครียดสะสม ไม่ไหว อยากใช้ชีวิตของตัวเองบ้าง
  ตอนนี้มาเป็นแม่ค้า ขายข้าวมันไก่ ชีวิตแฮปปี้มาก แต่ก่อนเราไม่ค่อยจะได้เห็นรอยยิ้มจากพี่เราซักเท่าไร ใบหน้ามีแต่ความเครียด ตอนนี้เหนื่อยหน่อย แต่ก็ไม่มีความกดดันอะไร เพราะเป็นธุรกิจของตัวเอง
  เอาจริงๆ สุดท้ายแล้วเราก็ต้องเข้าสู่ชีวิตจริงๆของเรานั่นแหละ การดำเนินชีวิตจริง ไม่ต้องใช้เกรดในการวัดอะไร แต่มันเป็นใบเบิกทางให้เราก้าวเดินก้าวแรกของเราสะดวกเท่านั้น ต่อจากนั้นถ้าคุณไม่เจ๋งจริงคุณก็พร้อมโดนเขี่ยได้เสมออยู่ดี อย่าไปยึดติดมันให้มาก
  ปล.เรื่องที่เล่าทุกเรื่องคือเรื่องจริง 100% ไม่มีการเสริมแต่งใดๆ