ผมแต่งงานมา15ปี มีลูก3คน ผมทำงานกับที่บ้านเป็นลักษณะกงสี พออยู่ได้3-4ปีก็แยกย้ายออกมาแต่ก็ยังทำงานช่วยที่บ้าน พอย้ายออกมาอยากทำธุรกิจส่วนตัวจึงมีโอกาสได้ขอสินเชื่อแต่โยกย้ายมาทำของตัวเอง สรุปแปลว่า ขอสินเชือในนามร้านก่อสร้าง แต่เอามาลงทุนเป้นของตัวเอง ดีใจเฮ้ยมีกิจการเป็นของตัวเอง เมื่อ10ปีก่อนก่อสร้างขายดีโมเดิร์นเทรดยังไม่เกิดจึงจับทางก่อสร้างมาจ่ายของส่วนตัว เรียกว่าร้านก่อสร้างรับผิดชอบหมด ทั้งการลงทุนส่วนตัว ผมเปิดฟิตเนสคับ ค่ารถ ค่าน้ำไฟค่าทุกๆอย่าง รวมทั้งจ่ายค่าต้นและดอก เงินจากฟิตเนสผมให้ภรรยาเป็นคนเก็บ อ้อตั้งแต่แต่งกันมาผมให้ภรรยาเก็บเงินทั้งหมด คือเก็บอย่างเดียวแต่ไม่เคยช่วยจ่ายอะไรเลย จนตลาดการค้าขายเริ่มไม่ดี แต่ผมก็ยังต้องเอาเงินกงสีมาจ่ายทุกๆอย่างของครอบครัวผม ค่าเทอม ค่ารถ ค่ากินอยู่ เงินเดือนลูกน้อง ค่าน้ำไฟฟิตเนส ค่าแม่บ้าน ส่วนภรรยาผมไม่เคยแม่แต่จะออกเงินสักบาท บอกเป็นหน้าที่ของผมทั้งที่ผมลงทุนเปิดฟิตเนสให้ รายได้ก็มอบให้ทุกเดือน เงินเดือนที่ผมรับจากกงสีผมก็ให้ภรรยาซึ่งเก็บมา15ปีก็หลายล้านพอสมควร พอถึง ณ วันหนึ่งที่ร้านก่อสร้างไม่สวยอย่างที่คิดแต่ก็ต้องเอามาจ่ายให้ทางผมกะทางฟิตเนส ร้านก่อสร้างก็เริ่มกรอบ ผมต้องเอาที่ของกงสีไปขายเพื่อจ่ายแบงค์แต่ก็ไม่พอ ยอดขายก็ตกต้องมาจ่ายหนี้แบงค์ซึ่งไปกู้มาทำฟิตเนสแต่ภรรยาผมก็ไม่ได้สนใจ เงินค่าเทอมลูกบอกให้ไปจ่าย บอกเป็นหน้าที่ของผมทั้งที่ผมให้ไปทั้งหมดที่มี ผมรู้สึกสงสารพ่อและแม่ตัวเองมากที่ก่อปัญหา ผมอยากหยุดโดยการเลิกกับภรรยาเพราะจิตใจคับแคบเกินไม่ช่วยด้านการเงินอะไรเลยทั้งที่มีเงินในบัญชีหลายล้าน ผมเริ่มมองออกแล้วว่าก่อสร้างคงอยู่ได้อีกไม่นาน ผมมีความคิดที่จะแยกออกไปจากฟิตเนสไม่รับรู้ไรอีกทั้งนั้น เพราะไม่มีผมภรรยาและลูกๆก็คงยังอยู่ได้ด้วยเงินที่เหลือที่ผมส่งให้ทุกเดือนตั้งแต่แต่งงาน ผมมีความรักลูกมากไม่อยากจาก แต่ก็คงได้แต่มองห่างๆ ผมอยู่กะภรรยาในฐานะตัวส่งเงินให้นาง คนเราถ้าไม่เหลืออดก็คงไม่เขียนลงให้อายชาวบ้าน ผมเป็นคนไม่เถียงพยายามทำเพื่อจะได้จบให้ถูกใจภรรยา แต่เหมือนยิ่งส่งเสริมให้นางเหิมได้ใจ ผมไม่รู้จะอยู่ไปทำไมคอยอยู่ดูลูกห่างๆเสียดีกว่า ส่วนความรักที่เคยมีกะภรรยามันหายตายไปนานแล้วคับด้วยที่ได้รู้ว่า "ร่วมสุขนะมี แต่ร่วมทุกข์นะไม่" ผมเหนื่อยเคยคิดอยากทำร้ายตัวเองแต่สงสารพ่อแม่ลูก เลยไม่ทำ สุดท้ายนี้ ไม่ว่าจะจบแบบไหนผมก็อยากเห็นลูกผมโตมีอนาคตที่ดี ส่วนตัวผมขอเอาธรรมะช่วยจรรโลงใจให้สบายใจก็พอคับ ขอบคุณที่ร่วมอ่านนะคับ