อาการที่ เราทำไรก็รู้สึกเหนื่อย เบื่อ ไปทุกอย่าง ไม่อยากเจอใครแต่ก็ไม่อยากอยู่คนเดียว พอตอนกลางคืนก็นอนไม่หลับ คิดฟุ่งซ่าน เศร้าร้องไห้คนเดียว บางทีเจอไรก็เศร้าไปหมด ไม่อยากทำไร แต่ก็ไม่ถึงขั้นที่อยากฆ่าตัวตัวตาย แต่ก็อยากหาตัวตน สับสนในความคิดวกไปวนมา ยิ่งช่วงนี้ ผมต้องเตรียมตัวสอบผมกลัวว่ามันจะมีผลกระทบ เพราะตั้งแต่ผมเป็นแบบนี้ผมก็ไม่สนใจจะทำอะไร ทำได้แค่ นั่งคิดสับสนตัวเอง ออกไปเรียนตามปกติกลับห้องมาอาบน้ำไปวิ่ง วิ่งกลับมา นอนพักเสร็จอ่านหนังสืออ่าน5นาทีก็เริ่มที่จะคิดฟุ่งซ่าน ผมก็ต้องอดทนอ่านให้มันผ่านตา พออ่านเสร็จก็นอนไม่หลับ ยันตี2ตี3 ก็นอนพลิกไปพลิกมาบางทีก็ร้องไห้
ถ้าผมเป็นแบบนี้ต่อไปผมจะเป็นบ้าไหมครับ ผมไม่กล้าปรึกษาใคร เพราะสาวนมากที่ผมพูดให้ฟังก็หาว่าผมไร้สาระ
ผมจะเป็นบ้าไหมครับ
ถ้าผมเป็นแบบนี้ต่อไปผมจะเป็นบ้าไหมครับ ผมไม่กล้าปรึกษาใคร เพราะสาวนมากที่ผมพูดให้ฟังก็หาว่าผมไร้สาระ