เช้านี้วันหวยออกฝันแปลกประหลาด เพราะตั้งแต่จำความได้ ผมไม่เคยฝันแบบนี้เลย

ผมฝันว่า หลงไปอยู่ในสถานที่หนึ่ง ไม่คุ้นไม่รู้จัก แบบว่าไม่รู้ทางหนีทีไล่
เหมือนว่าผมถูกจับมารวมกับคนอื่นๆ ความรู้สึกตอนนั้นคือ พยายามหาทางออกจากทีนี่ให้ได้
รอบๆจะเป็นกำแพงสูงบ้าง เป็นตึกแถวสูงบ้าง ไม่คุ้นเคยสถานที่ จึงมึนงง ไม่รู้ว่าจะหนีไปตรงไหนดี?

สักพักก็มีผู้ชายเดินมาสองคน คนหนึ่งมือเปล่า อีกคนถือใบเลื่อยใหญ่เหมือนที่เค้าไว้เลื่อยต้นไม้ใหญ่
คนมือเปล่าต้อนผมเข้ามุม คนที่ใบเลื่อยเดินมาหาผมยิ้มแบบแกตายแน่ ผมยืนแบบระวังตัวเต็มที่
ในใจตอนนั้นคือ มองไปรอบๆก็รู้ตัวว่าหนีไปไหนไม่รอดแน่ ตายแน่นอน ผมมองใบเลื่อยแล้วนึกในใจว่า
ทำไมเมิงไม่เอาปืนมายิงกุว้า ตายไวกว่าไม่เจ็บมากด้วย ใจผมนึกภาพใบเลื่อนเชือดเฉือดร่างผม กว่าจะตาย โอ้วววชิบ



ตอนนั้นเอง ผมกลัวตัวสั่น ตอนนั้นไม่กลัวตายนะ เพราะคิดว่าตายแน่นอน แต่กลัวเจ็บปวดกว่าจะตาย
ทันใดนั้นเอง เสียงปิดประตูดังจากข้างล่างขึ้นมาบนห้องนอนข้างบน ผมจึงลืมตาตื่น โอ้ เราฝันไปนี่เอง
ตอนนั้นก็ยิ้มนะว่า โชคดีที่ฝันไป โล่งอก แปลกใจตัวเองไม่เคยฝันอะไรแบบนี้มาเลยในชีวิต ฝันว่ามีคนมาฆ่า

คำถาม
ในขณะนั้น ผมนึกอย่างเดียวว่าตายแน่ๆๆๆ กว่าจะตายก็คงเจ็บปวดน่าดู (นึกภาพเลื่อยใบใหญ่ค่อยๆหั่นร่างเลือดไหลโชก)
ผมไม่ได้นึกถึงบาปบุญที่เคยทำมาเลย นึกอย่างเดียว ไม่รอดตายแน่กุ คงร้องด้วยความเจ็บปวด
ผ้าป่า กฐิน ที่เคยทำ ก็ไม่มีอยู่ในหัว บาปกรรมที่เคยฆ่าสัตว์ ขโมยเงินพ่อแม่ ก็ไม่มีอยู่ในหัว บุญบาปไม่ได้นึกถึงเลย
จิตดวงสุดท้ายกว่าสิ้นใจ จะพาผมไปเกิดอีกภพชาติใหม่ ณ ที่แห่งใดครับ?